Έκδοση 188 Ανακάλυψη της νήσου Ατλαντίδα, ο κήπος των Εσπερίδων, οι Στύλοι του Ηρακλή, η λίμνη Τριτωνίδη, οι Γοργόνες

Υπάρχουν γενετικές , τεκτονικές , αρχαιολογικές , υδρογραφικές , γεωλογικές , γεωγραφικές , παλαιοντολογικές , φωνολογικές , ονομαστικές , τοπωνυμικές και γλωσσικές μαρτυρίες για την ύπαρξη της Ατλαντίδας, οι οποίες θα παρατίθενται παρακάτω σε αυτή τη σελίδα.  Το κείμενο θα διορθωθεί άπειρα, σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ευανάγνωστο κείμενο για την επιστημονική κοινότητα.

18 Ιουλίου 2023:  Νόμιζα ότι είχα εντοπίσει την ακριβή θέση των Πυλώνων του Ηρακλή, αντ’ αυτού (διόρθωση 08/06/2023) ανακάλυψα ότι αυτές οι πληροφορίες είχαν ήδη δημοσιευτεί από τον καθηγητή Giorgio Saba, συγγραφέα του κειμένου: «Συγγνώμη εγώ, πού είναι ο Άδης; Υποθέσεις για την αρχαία ιστορία της Σαρδηνίας» . Επικοινώνησα με τον πολύ ευγενικό κ. Pierluigi Montalbano για να κοινοποιήσω την πιθανή ανακάλυψή μου και με ενημέρωσε ότι αυτές οι πληροφορίες είχαν ήδη ανακαλυφθεί και δημοσιευτεί, παρόλο που δεν είχα ξανακούσει κάτι τέτοιο. Συγχαρητήρια στον κ. Giorgio Saba, επίσημο ανακάλυψε τους Στύλους του Ηρακλή στο Carloforte.

1. 1. Ο πολύ ευγενικός καθηγητής Giorgio Saba βρήκε τους πραγματικούς Στύλους του Ηρακλή : είναι η Faraglione Antiche Colonne του Carloforte, στο νησί San Pietro, στη Σαρδηνία (Ιταλία). Η ανακάλυψή του περιγράφεται στο κείμενο « Συγγνώμη, πού είναι ο Άδης; Υποθέσεις για την αρχαία ιστορία της Σαρδηνίας ».
      Επίσημα συγχαρητήρια!
   2. Το Sulcis είναι η πρωτεύουσα της Ατλαντίδας.
   3. Η Ατλαντίδα είναι το γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσικής που έχει μερικώς βυθιστεί από αιτίες που πρέπει να εξακριβωθούν.
   4. Στην αφήγηση του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα, μια πεδιάδα δίπλα στην πόλη περιγράφεται ότι έχει περίμετρο 2.000 x 3.000 στάδια (385 x 580 km ή 240 x 360 μίλια). Ένα στάδιο αντιστοιχεί σε περίπου 185 μέτρα, άρα η πεδιάδα είχε περίμετρο περίπου 370 x 555 χλμ. Αυτές είναι ακριβώς οι διαστάσεις του ύψους και του πλάτους του βυθισμένου γεωλογικού μπλοκ της Κορσικής Σαρδηνίας. Αυτό σημαίνει ότι στο παρελθόν οι Σαρδηνοί Κορσικανοί Ατλάντες είχαν ήδη καταφέρει να μετρήσουν την ακριβή έκταση του νησιού προτού καταλήξει βυθισμένο κάτω από τη θάλασσα, ή αν θέλετε, κάτω από τον Ατλαντικό Ωκεανό, δηλαδή τη σημερινή Θάλασσα της Κορσικής και της Σαρδηνίας . Η διάσταση που λαμβάνεται σε κατεύθυνση βορρά-νότου του ημιβυθισμένου μπλοκ της Κορσικής Σαρδηνίας είναι ακριβώς 555 χιλιόμετρα και αυτή η ακρίβεια είναι εντυπωσιακή, και το γεγονός ότι το μέγεθος είναι τόσο ακριβές δεν μπορεί να είναι τυχαίο: διαφορετικά εκατοντάδες και εκατοντάδες “συμπτώσεις” αναφέρονται σε αυτή τη σελίδα. Αυτά δεν είναι συμπτώσεις, αλλά γεγονότα.
   5. Η λίμνη Τριτωνίδη είναι το άθροισμα των λιμνών, λιμνοθαλασσών και λιμνών των Κάλιαρι, Ασεμίνι, Έλμας, Capoterra, Quartu, Molentargius, Stagno Conti Vecchi. Δεν έχει ακόμη καθοριστεί εάν η βύθιση του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής έχει τροποποιήσει τις αρχικές διαστάσεις αυτής της λίμνης που πιστεύεται ότι είναι μυθολογική για χιλιετίες.
   6. Ο θρύλος λέει ότι οι κάτοικοι της λίμνης Τριτωνίδη έκλεψαν και έκρυψαν ένα τρίποδο των Αργοναυτών: Θεώρησα την υπόθεση ότι το τρίποδο που αναφέρεται στον μύθο των Αργοναυτών ήταν στην πραγματικότητα κρυμμένο από τους Σαρδηνούς μετά την άφιξη των Αργοναυτών στην περιοχή. Αυτό το τρίποδο μπορεί να ήταν ένα πολύτιμο ή ιερό τεχνούργημα που κέντρισε το ενδιαφέρον των Σαρδηνιών, οδηγώντας τους να αντιγράψουν τη στιλιστική του τεχνική για την παραγωγή τοπικών τρίποδων. Είναι λοιπόν δυνατή όχι μόνο μια γλωσσική και πολιτιστική μόλυνση μεταξύ Ελλήνων και Σαρδηνιών, αλλά και καλλιτεχνική και υφολογική. Είναι πιθανό ότι ανάμεσα στα θραύσματα τρίποδων ελληνικού και κυπριακού ρυθμού που βρέθηκαν από αρχαιολόγους της Σαρδηνίας, να υπάρχει ακόμη και κάποιο θραύσμα ή μέρος του τρίποδα που αναφέρεται στο μύθο.
   7. Τα βουνά του Άτλαντα που αναφέρονται από τον Ηρόδοτο στις Ιστορίες του στο Κεφάλαιο IV είναι τα βουνά Sulcis .
   8. Η Λιβύη που αναφέρεται από τον Ηρόδοτο στις Ιστορίες του στο Κεφάλαιο IV είναι μια περιοχή της σημερινής επαρχίας του Κάλιαρι.
   9. Το «είδος ελέφαντα» που υπάρχει ευρέως στην Ατλαντίδα της Σαρδηνίας-Κορσικανής είναι ο Mammuthus Lamarmorae, σήμερα γνωστός και ως νάνος ελέφαντας της Σαρδηνίας.
   10. Ο Ατλαντικός Ωκεανός για τον Ηρόδοτο και τον Σόντσι του Σάις είναι η Θάλασσα της Σαρδηνίας και της Κορσικής και άλλες θάλασσες της Μεσογείου, αλλά όχι όλη η Μεσόγειος: μόνο ένα υποσύνολο της.
   11. Η λάσπη που περιέβαλλε το νησί της Σαρδηνίας-Κορσικανής Ατλαντίδα οφείλεται στη διάβρωση από την ανάδρομη έκπλυση των παλαιοακτών της Σαρδηνίας-Κορσικής . Αυτή η διάβρωση έχει προκαλέσει τη δημιουργία της λεγόμενης βυθισμένης υφαλοκρηπίδας Σαρδηνίας-Κορσικής.
   12. Μια άλλη πηγή που χρησιμοποίησα είναι η ανάλυση της τοπωνυμίας . Δεν είμαι ειδικός, έπρεπε να οικοδομήσω τις θεωρητικές μου υποθέσεις πάνω σε υποθέσεις. Αφού κατάλαβα ότι η Ατλαντίδα είναι το ημιβυθισμένο τετράγωνο της Κορσικής της Σαρδηνίας, αναρωτήθηκα πού θα ήταν η πρωτεύουσα. Και παρατηρώντας τους δορυφορικούς χάρτες συνειδητοποίησα ότι το Sulcis αποτελείται από γεωλογικές δομές που θυμίζουν τμήματα ομόκεντρων κύκλων, όπως η πρωτεύουσα της Ατλαντίδας που περιγράφει ο Πλάτωνας. Αφού ξαναδιάβασα τα κείμενα του Τιμαίου και του Κριτία πολλές φορές, κατάλαβα τυχαία ότι στη Sulcis, μια περιοχή της σημερινής Σαρδηνίας, υπήρχαν μερικά τοπωνύμια που θυμίζουν την πλατωνική ιστορία: πολλές γεωγραφικές τοποθεσίες του Sulcis στη Σαρδηνία (πόλεις/τοποθεσίες/ χωριουδάκια/κωμοπόλεις/πόλεις) περιέχουν ονόματα που συνδέονται με την έννοια του κρύου νερού και του ζεστού νερού. Ωστόσο, αυτά τα ονόματα γεωγραφικών τοποθεσιών είναι στη διάλεκτο της Σαρδηνίας, επομένως ένας ξένος επιστήμονας που δεν γνωρίζει τη γλώσσα της Σαρδηνίας και τον αστερισμό των διαλεκτικών μορφών της δεν θα μπορούσε ποτέ να καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα. Είχα το πλεονέκτημα να γεννήθηκα ακριβώς δίπλα στο Sulcis, επομένως αυτά τα τοπωνύμια είναι στην πρώτη μου μητρική γλώσσα, δηλαδή η Σαρδηνία της Καμπιδανής ή οι πολύ παρόμοιες παραλλαγές της (η γλωσσική παραλλαγή της Sulcitan Sardinian). Μεγάλο μέρος του τοπωνυμίου του Sulcis θυμίζει την ιστορία της Ατλαντίδας : Acqua Callentis (ζεστό νερό). Acquafredda (κρύο νερό);Acquacadda (ζεστό νερό); S’Acqua Callenti de Susu (το ζεστό νερό πάνω). S’Acqua Callenti de Basciu (το ζεστό νερό από κάτω). Το Castello di Acquafredda (κάστρο του κρύου νερού) που βρίσκεται σε ένα βουνό με θέα στο μέρος όπου η πόλη Acquafredda ήταν παρούσα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα , τώρα εξαφανίστηκε. Furriadroxiu (το μέρος όπου όλα ανατρέπονται). Spistiddatroxiu (το μέρος όπου πληγώνεσαι). Piscinas (οι πισίνες)… και ποιος ξέρει πόσες άλλες. Τότε συνειδητοποίησα ότι το τοπωνύμιο της Σαρδηνίας είχε κοινά σημεία με το ελληνικό και το αιγυπτιακό : για παράδειγμα, η Ηλιούπολησημαίνει “πόλη του Ήλιου”, ενώ στο Sulcis υπάρχει μια τοποθεσία που ονομάζεται Terresoli , που σημαίνει “Χώρα του Ήλιου”. αλλά και πάλι, δεν είμαι Αιγυπτιολόγος, οπότε η συγκέντρωση όλων αυτών των πληροφοριών είναι απίστευτα δύσκολη δουλειά. Παρατήρησα επίσης ότι ο Αιγύπτιος ιερέας γνωστός ως Sonchis , ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση είπε στον Σόλωνα την ιστορία της Ατλαντίδας εναντίον της Αθήνας, ζούσε στην πόλη Sais . Το Sais είναι επίσης επώνυμο της Σαρδηνίας . Επιπλέον , υπάρχουν στο Sulcis (δεν θα μπορούσαν να είναι συμπτώσεις, είναι πάρα πολλές, όλες μαζί) δύο τοποθεσίες που ονομάζονται “Is Sais Superiore” και “Is Sais Inferiore”.
       Μόλις ανακάλυψα, τις τελευταίες ημέρες (19/03/2023) ότι ορισμένοι μελετητές έχουν ήδη παρατηρήσει αυτήν την απίστευτη σύμπτωση μεταξύ του πολιτισμού και του τοπωνυμίου της Αιγύπτου και της Σαρδηνίας στις ακόλουθες ιστοσελίδες: 

       
       Μεταξύ άλλων τοπωνυμικών αναλύσεων, μπορούμε να αναλύσουμε το Σαρδηνιακό τοπωνύμιο Tharros. Το Tharros (στα λατινικά Tarrae, στα αρχαία ελληνικά Thàrras,  Θάρρας ) είναι ένας αρχαιολογικός χώρος  στην επαρχία Oristano, που βρίσκεται στον δήμο Cabras, στη Σαρδηνία. Στα ελληνικά Θάρρας σημαίνει «κουράγιο». Αν είναι αλήθεια ότι το τετράγωνο της Σαρδηνίας της Κορσικής κατέληξε μισοβυθισμένο κάτω από τη θάλασσα ή κάτω από τον Ατλαντικό Ωκεανό, όπως ονομαζόταν τότε, τότε δεν είναι περίεργο ότι ο πληθυσμός που απέμεινε να ζει στις ακτές της θάλασσας ονόμασε δική της πόλη «κουράγιου», γιατί χρειάζεται θάρρος για να ζεις σε μια πόλη πάνω στη θάλασσα αφού έχει μισοβυθιστεί ολόκληρο το νησί της Σαρδηνίας-Κορσικανής. Φυσικά, δεν μπορώ να γνωρίζω τον ακριβή λόγο για τον οποίο αποκαλούσαν τον Θάρρο «θάρρος», αλλά αυτή είναι η καλύτερη ερμηνεία που μπόρεσα να δώσω για το τοπωνύμιο αυτή τη στιγμή (11/08/2023).

   13. Ανάμεσα στα αρχαιολογικά στοιχεία, η βυθισμένη πόλη Nora στη Σαρδηνία, ακριβώς στο σημερινό Sulcis. Η Νόρα είναι μια πολύ διάσημη βυθισμένη πόλη στη Σαρδηνία ¹ . Βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από το Κάλιαρι, στη νότια ακτή του νησιού, κοντά στο φημισμένο παραθαλάσσιο θέρετρο Pula ¹ . Η Νόρα είναι ένας αρχαιολογικός χώρος με μεγάλο ενδιαφέρον, όπου ανακαλύφθηκε μια αρχαία πόλη που χρονολογείται από τη Φοινικική-Πουνική περίοδο ¹. Αν εφευρέθηκαν όλες οι δηλώσεις μου για μια Σαρδηνία Κορσική Ατλαντίδα, τότε θα ήταν απίστευτη σύμπτωση να υπάρχει μια ημιβυθισμένη υποβρύχια πόλη ακριβώς στο Sulcis, το μέρος όπου ισχυρίζομαι ότι είναι η πρωτεύουσα του πολιτισμού της Ατλάντης. Έχουν γίνει ποτέ υποβρύχιες αρχαιολογικές μελέτες στη βυθισμένη Νόρα; Έχει χαρτογραφηθεί, μελετηθεί, αναλυθεί, χακαριστεί, για να κατανοήσουμε τα μυστικά του; Πόσα χρόνια πριν; Και σήμερα? Τι γίνεται για να σωθούν τα επιστημονικά δεδομένα αυτής της ημιβυθισμένης πόλης κάτω από τη θάλασσα της Σαρδηνίας; Η βυθισμένη πόλη του Ηρακλείου στην Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο έχει υποβληθεί σε μαζική μελέτη και ανάλυση και η Νόρα βυθισμένη στη Σαρδηνία; Η βυθισμένη πόλη Baia έχει γίνει ένα βυθισμένο πάρκο και η Nora στη Σαρδηνία;
   14. Οι Αμαζόνες της Μύρινας ίδρυσαν μια πόλη στη λίμνη Τριτωνίδη : επομένως οι Αμαζόνες της Βασίλισσας Μυρίνας ζούσαν στην επαρχία του Κάλιαρι. για να το επιβεβαιώσουν όλες οι μελέτες αιώνων για το γεγονός ότι στη Σαρδηνία υπήρχε μητριαρχικός πολιτισμός.
   15. Οι Εσπερίδες (στα λατινικά: Hesperidum Insulae) είναι νησιά στον Ατλαντικό Ωκεανό (δηλαδή στη Θάλασσα γύρω από τη Σαρδηνία και την Κορσική μέχρι τουλάχιστον τον 5ο αιώνα π.Χ. όπως αποδεικνύεται από τα γραπτά του Ηροδότου και τις διαβεβαιώσεις του Sonchis του Sais) . Στην κλασική παράδοση, τα νησιά Εσπερίδη είναι πιθανώς όλα τα νησιά που συναντά κανείς πριν φτάσει στους Στύλους του Ηρακλή στο Carloforte, ιδιαίτερα η Σαρδηνία και όλα τα μικρά νησιά όπως το Sant’Antioco, το Carloforte, το Isola dei Cavoli, το Serpentara, για να αναφέρουμε μερικά. Είναι επίσης γνωστά με το όνομα Νησιά των Κυριών της Δύσης επειδή εκεί ζούσαν οι Αμαζόνες, δηλαδή οι Κυρίες της Δύσης, στη λίμνη Τριτωνίδη του Κάλιαρι και στην επαρχία της, μέχρι τη σημερινή Capoterra.
   16. Σύμφωνα με τους αυτόνομους και ανεξάρτητους προβληματισμούς μου, οι πιθανές αιτίες της βύθισης του Atlantide Sardo Corsa μπορεί να είναι τουλάχιστον τρεις : η ανατροπή πλάκας του γεωλογικού οικισμού του νησιού της Κορσικής Ατλαντίδας της Σαρδηνίας . τους παλμούς Meltwater, ειδικά ίσως το Meltwater Pulse 1b ; Υπέθεσα την παρουσία κάτω από το Sulcis μιας ζώνης Wadati-Benioffπου ξεκινά τουλάχιστον από το στενό του Γιβραλτάρ και φτάνει τουλάχιστον μέχρι την Πομπηία και το Ερκουλάνο, περνώντας κάτω από το Sulcis. Αυτό το ρήγμα, που ενεργοποιήθηκε στο παρελθόν, μπορεί να προκάλεσε σεισμούς, παλιρροιακά κύματα και διάφορες καταστροφές, επειδή το επίκεντρο είναι ακριβώς πάνω από το Sulcis. Επομένως ακόμη και μικροί σεισμοί μπορεί να ήταν καταστροφικοί καθώς βρίσκονται ακριβώς κάτω από την κατοικημένη, κατοικημένη περιοχή. Αυτό το γεγονός θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει τη βύθιση του όρους Άτλαντας όπου ο Ποσειδώνας και η Κλείτων έχτισαν το κέντρο της πρωτεύουσας της Ατλαντίδας. Η βύθιση του Όρους μπορεί να ερμηνεύτηκε από τους πληθυσμούς ως θεϊκή τιμωρία για την αλαζονεία του λαού των Ατλάντων, δηλαδή για την αλαζονεία των Σουλτσιτάνων. Το γελοίο είναι ότι σήμερα το Sulcis είναι η πιο φτωχή περιοχή σε όλη την Ιταλία. Αυτό είναι απλώς ένα παράδοξο:Η ημερομηνία βύθισης της Κορσικής Σαρδηνίας Ατλαντίδας δεν έχει ακόμη καθοριστεί επακριβώς, επομένως στην πραγματικότητα οι παλμοί Meltwater μπορεί να μην εμπλέκονται στη διαδικασία βύθισης . Από γεωλογικής άποψης, υπάρχουν επίσης τουλάχιστον δύο σημεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη: η γεωλογική δομή στο Graben-Horst διαφόρων τμημάτων της επικράτειας της Κορσικής Σαρδηνίας, ιδίως του Campidano . δεύτερον, το καρστικό φαινόμενο των καταβόθρων τυπικό του Sulcis: μια βίαιη είσοδος νερού θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει τεράστια ζημιά λόγω του τοπικού καρστικού φαινομένου, όλα προς διερεύνηση και μελέτη.
   17. Η σημερινή Κορσική ήταν το ορεινό τμήμα βόρεια της Ατλαντίδας . σήμερα εμφανίζεται ένα νησί γιατί έχει βυθιστεί, είναι μια οπτική ψευδαίσθηση. Η Κορσική και η Σαρδηνία ήταν ορεινές αναβαθμίδες του νησιού της Ατλαντίδας, επομένως μετά τη μερική καταστροφική βύθιση παρέμειναν εκτός νερού και σήμερα πιστεύουμε ότι είναι δύο νησιά, αποκομμένα, χωριστά, αλλά αυτό δεν είναι απολύτως αλήθεια.
   18. Τα βουνά Sulcis ονομάζονταν Όρη Άτλαντα και πήραν το όνομά τους από τον γιο του Ποσειδώνα που ονομαζόταν Άτλας, το πρώτο από τα 5 ζεύγη των διδύμων, επομένως το πρώτο από τα 10 αδέρφια.
   19. Το Fruttidoro di Capoterra είναι ο Κήπος των Εσπερίδων.
   20. Ο Ατλαντικός Ωκεανός ήταν το παλαιολιθικό όνομα της Μεσογείου γύρω από το νησί της Σαρδηνίας-Κορσικής.
   21. Η Λιβύη, τον πέμπτο αιώνα π.Χ., σύμφωνα με τα κείμενα του Ηροδότου και του Σόλωνα και ο Πλάτωνας ήταν τότε μια περιοχή στη σημερινή επαρχία του Κάλιαρι . ο συγγραφέας Dr. Luigi Usai κατάλαβε ότι όταν ο Ηρόδοτος μιλάει για τη Λιβύη, δεν μιλά για τη Λιβύη που γνωρίζουμε στην Αφρική, αλλά για τη Λιβύη ως περιοχή στην επαρχία του Κάλιαρι . Έχει παρατηρήσει ότι ο Ανταίος είναι ο βασιλιάς της Λιβύης . χρησιμοποιώντας λογική επαγωγή, συλλογίστηκε ότι εάν η Λιβύη είναι ένα τμήμα του σημερινού Campidano στη Σαρδηνία, και εάν ο Antaeus ήταν ο βασιλιάς της Λιβύης, με λογική επαγωγή, τότε ο Antaeus ήταν βασιλιάς του Campidano. Και πάλι σε διαισθητικό επίπεδο, ο συγγραφέας Luigi Usai συνειδητοποίησε ότι στην πραγματικότητα υπάρχει ένας ναός του Antas στη Σαρδηνία, που θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει τον Ανταίο ως αρχαία θεότητα της Σαρδηνίας. Πράγματι, αν ο Ναός του Άντα είναι αφιερωμένος στον Σάρδο Πάτερ, γιατί να μην τον ονομάσουμε Ναό του Σάρδου Πάτερ; Αυτές οι αντανακλάσεις και πολλές άλλες, όπως η παρουσία των Αμαζόνων στη λίμνη Τριτωνίδη στη Λιβύη… αλλά αυτή τη φορά, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η λίμνη Τριτωνίδη βρίσκεται στα νότια της Σαρδηνίας, όλη η Γεωγραφία του Ηροδότου επιστρέφει στη σωστή της θέση. Η έρημος της Λιβύης θα ήταν, σύμφωνα με τον συγγραφέα Λουίτζι Ουσάι, η έρημος της Σαρδηνίας του Πόρτο Πίνο, η οποία είναι πρακτικά άγνωστη σε ολόκληρο τον κόσμο εκτός από τους ίδιους τους Σαρδηνούς.
   22. Οι ακόλουθοι λαοί ζούσαν στα εδάφη της σημερινής Σαρδηνίας : Ausei, Maclei, Libi, Atlantis, Ammonii, Nasomonii, Lotofagi, Αιθιοπικοί τρωγλοδύτες. οι Γκιλιγκάμι είναι ένας λαός της Λιβύης που συνορεύει με τους Αδιρμάχιδους και τους Ασμπιστές. Ζουν σε μια περιοχή που πηγαίνει από το νησί της Αφροδισιάδας μέχρι τις εκβολές της Σύρτης, όπου καλλιεργείται το σίλφιο. Οι αμμωνίες, από την άλλη πλευρά, είναι πιθανότατα αυτοί που δημιούργησαν αμμωνία: οι Ammonii έκαναν την αμμωνία. αυτό δεν είναι αστείο, θα βελτιώσω αυτές τις πληροφορίες καθώς μελετώ το θέμα, αλλά είναι ήδη ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης για ερευνητές που θέλουν να εμβαθύνουν στο θέμα μόνοι τους.
   23. Στο σημερινό Sulcis υπήρχε μια έρημος που πλαισιώνει τουλάχιστον δύο αλμυρά βουνά: ένα στο Carloforte , που εξακολουθεί να υπάρχει, και ένα δίπλα στο Monte Atlante, το οποίο τώρα φαίνεται να έχει εξαφανιστεί (τα δεδομένα πρέπει να επαληθευτούν) ενώ η άλλη τοποθεσία θα μπορούσε να είναι το “Perd «e Sali» που σημαίνει «Pietra di Sale» στη Σαρδηνία : θα είχε απομείνει επομένως μόνο μια τοπωνυμική αναφορά σε εκείνο το αρχαίο βουνό από αλάτι, που υπήρχε παλαιότερα και επομένως σήμερα εξαφανίστηκε, ίσως λιωμένο λόγω των βροχών.
   24. Το σύνολο των λιμνών του σημερινού Κάλιαρι και της Επαρχίας θεωρούνταν ως μια ενιαία τεράστια λίμνη, η οποία ονομαζόταν λίμνη Τριτονίδη.
   25. Στη λίμνη Τριτωνίδη ζούσαν οι Αμαζόνες της Μύρινας.
   26. Η λίμνη Τριτωνίδη πήρε το όνομά της από έναν αρχαίο ηγεμόνα που τότε μυθοποιήθηκε σύμφωνα με μια ευφημιστική διαδικασία, όπως συνέβη και με τον Ποσειδώνα. Η λίμνη Τριτωνίδη πήρε το όνομά της από τον αρχαίο ηγεμόνα Τρίτωνα, για τον οποίο διάφορα έγγραφα βρίσκονται σε αρχαία κείμενα.
   27. Οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν ότι η αρχαία Σαρδηνία ήταν μητριαρχική, αλλά μέχρι τώρα δεν είχα ακούσει κανέναν αρχαιολόγο να ισχυρίζεται ότι οι Αμαζόνες ήταν Σαρδηνίας, ούτε ότι η λίμνη Τριτωνίδη βρίσκεται στο Κάλιαρι και την επαρχία της, μέχρι την Καποτέρρα. Επομένως, νομίζω ότι αυτές είναι οι πολύ πρωτότυπες ιδέες μου και προφανώς είμαι πεπεισμένος ότι είναι και οι σωστές ιδέες, γιατί ολόκληρο το μωσαϊκό συνθέτει όλα τα παζλ που δεν μου ήταν ξεκάθαρα. Υπήρχαν πάρα πολλές ακατανόητες ανοησίες στην αρχαιότητα, αλλά τώρα, με τη μετονομασία των δορυφορικών χαρτών του Κάλιαρι, του Σουλκίς και της Νότιας Σαρδηνίας, όλα αρχίζουν και πάλι να έχουν τέλεια λογική.
   28. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Άτλαντες δεν επεξεργάζονται όνειρα τις νυχτερινές ώρες: στην πραγματικότητα, η τελετή της επώασης έλαβε χώρα στη Σαρδηνία. Καθώς δεν το έχω μελετήσει ποτέ σοβαρά στη ζωή μου, δεν μπορώ να εξηγήσω τι είναι, αλλά οι αρχαιολόγοι θα κατανοήσουν πλήρως τις συνέπειες αυτού του σημείου που αναφέρω. Αυτή είναι μια άλλη απόδειξη υπέρ του παραδείγματος Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης. Πιθανώς οι Sulcitani/Atlanteans ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι δεν ονειρεύονταν και στη συνέχεια γεννήθηκε η τελετή της επώασης για λόγους που σχετίζονται με την ικανοποίηση των αναγκών αυτού του λαού που μπορεί να μην καταλάβουμε ποτέ, εκτός και αν βρούμε νέες αρχαιολογικές πηγές που εξηγούν ή διευκρινίζουν αυτά τα γεγονότα.
   29. Ο Ηρόδοτος αναφέρει στις Ιστορίες, κεφάλαιο IV, για βουνά από αλάτι . Νομίζω ότι ένα ήταν στο Carloforte όπου υπάρχουν ακόμα αλυκές σήμερα : πόσο μάλλον πριν από 2500 χρόνια όπως πρέπει να ήταν! Νομίζω ότι ένα δεύτερο βουνό από αλάτι ήταν όπου το τοπωνύμιο της Σαρδηνίας εξακολουθεί να έχει αυτό το όνομα: “Perd’e Sali”, που σημαίνει “Πέτρα του Αλατιού” στα Σαρδηνιακά Καμπιδανέζικα και Σαρδηνία Sulcis.
   30. Υπάρχει πλέον η πιθανότητα ο ναός του Antas στη Σαρδηνία να είναι στην πραγματικότητα ο ναός του Antaeus . Επομένως, πρέπει να επανεξετάσω όλες τις πηγές και τα κείμενα για να καταλάβω αν πρόκειται για μια νέα ανακάλυψη. Ο Bing αναφέρει ότι: «Ο ναός του Antas είναι ένας πουνικορωμαϊκός ναός που βρίσκεται στο Fluminimaggiore, στη νότια Σαρδηνία, στην Ιταλία. Είναι αφιερωμένο στη λατρεία του ομώνυμου θεού των Σαρδηνιών, Sardus Pater Babai (Sid Addir για τους Καρχηδονίους) ¹ . Το αρχαιολογικό συγκρότημα περιλαμβάνει ένα χωριό Nuragic και νεκρόπολη, έναν Punic ναό, έναν ρωμαϊκό ναό και ρωμαϊκά λατομεία ²Ο ναός χτίστηκε με τοπικό ασβεστόλιθο και βρίσκεται σε μια κοιλάδα όπου κυριαρχεί το όρος Conca s’Omu. Το σημερινό μνημείο είναι το ρωμαϊκό, που ανακαλύφθηκε από τον στρατηγό La Marmora το 1836 και αναστηλώθηκε το 1967.  Χτισμένο σε διάφορες φάσεις με ντόπιο ασβεστόλιθο, μια σκάλα πρόσβασης και μια εξέδρα διακοσμημένη με κομψούς, τέλεια ευθυγραμμισμένους κίονες παραμένουν όρθια ^3. Στην αρχαιότητα ήταν ήδη διάσημος, που αναφέρει ο Αιγύπτιος γεωγράφος Πτολεμαίος (2ος αιώνας μ.Χ.). “
   31. Η Σαρδηνία ή η Σαρδηνική Κορσική Ατλαντίδα ονομαζόταν και Nesos Espera . Τα νησιά Εσπερίδη είναι επομένως η Σαρδηνία και η Κορσική και μικρές νησίδες όπως το S. Antioco και το Carloforte. Το Esperidi είναι ένα επίθετο που δηλώνει τις γυναίκες που ζουν στην Espera, δηλαδή στη Σαρδηνία. Espera είναι επίσης το όνομα του δυτικότερου νησιού που παρέμεινε στη λίμνη Tritonide στο σημερινό Stagni di Cagliari. Πρέπει λοιπόν να προσέχουμε να μην συγχέουμε τον όρο Espera όταν αναφέρεται στη Σαρδηνία και όταν αναφέρεται στο νησί της λίμνης Τριτωνίδη.
   32. Αυτή τη στιγμή δοκιμάζω την υπόθεση ότι η Ταρτεσσός είναι το νησί Sant’Antioco της Σαρδηνίας , αλλά δεν έχω ακόμα επαρκή και αδιαμφισβήτητη απόδειξη.
   33. Euhemerism : Ο Ποσειδώνας ήταν αρχαίος ηγεμόνας του νησιού της Σαρδηνίας-Κορσικανής, που αργότερα θεοποιήθηκε. Σύμφωνα με τη θεωρία μου, υπάρχει η πιθανότητα στα βουνά Sulcis να υπάρχουν ακόμα προϊστορικά λείψανα της πρωτεύουσας της Ατλαντίδας, πιθανότατα καλυμμένα από συντρίμμια ακριβώς όπως συνέβη στο Göbekli Tepe. Είναι επομένως ζήτημα εφαρμογής των ίδιων επιστημονικών μεθόδων για να φέρουμε στο φως τα ιστορικά και επιστημονικά τεχνουργήματα του Ατλαντικού παρελθόντος.
   34. Ο λαός των Βάσκων είναι μια αρχαία μετανάστευση Σαρδηνίας-Κορσικανών-Ατλάντων , σαφώς ορατή σε όποιον έχει επαρκή κουλτούρα για να τον δει: για το σκοπό αυτό αναφέρουμε τη φιγούρα του Zanpantzar  ή  Joaldun που είναι μια “γενετική” παραλλαγή των μορφών των Mammuttones της Σαρδηνίας. , οι Boes και οι Merdules της Σαρδηνίας . Η βασκική γλώσσα είναι επίσης μια προϊστορική γλωσσική παραλλαγή των γλωσσών και διαλέκτων της Σαρδηνίας-Κορσικανής.
       Για να κατανοήσετε καλύτερα αυτή την ανάρτηση, δείτε το βίντεο στο youtube:
       
       που σχετίζονται με το Carnaval Ituren – Zubieta 2019 Navarra – Pais Vasco  και δείτε συγκεκριμένα τη φιγούρα του Joaldunak του Ituren ( Ioaldunak à Ituren (Navarre)). Ο Zanpantzar  ή  Joaldun  είναι ένας παραδοσιακός χαρακτήρας των Βάσκων από τις πόλεις Ituren και Zubieta της Ναβάρας  που ανακοινώνουν  την  άφιξη  του Καρναβαλιού κουνώντας τα καμπάνα τους (  joareak  ή  joaleak  ) την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου  . Αυτή τη στιγμή υπάρχουν  συσκευές Zanpantzar  τόσο στη  Ναβάρρα  όσο και στη  Χώρα των Βάσκων
       (κείμενο στο Zanpantzar μεταφρασμένο από τη βασκική wikipedia). Η φιγούρα του Zanpantzar ή του Joaldun δεν είναι τίποτα άλλο από «πολιτιστικές μεταλλάξεις» των μασκών της Σαρδηνίας των Boes και Merdules, των Mammuttones και άλλων καρναβαλικών μασκών της Σαρδηνίας, οι οποίες στη χώρα των Βάσκων έχουν αλλάξει, όπως συμβαίνει σε γενετικές μεταλλάξεις κατά τη διάρκεια χιλιετιών και χιλιετιών . Αξιοσημείωτη είναι και η ετυμολογική σύγκλιση μεταξύ των τοπωνυμίων Ittiri (τοποθεσία Σαρδηνίας) και Ituren (τοποθεσία της Βασκικής Ναβάρας). Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες μεταξύ της Σαρδηνίας και της βασκικής γλώσσας . Σύμφωνα με ένα άρθρο στο La Nuova Sardegna, υπάρχουν εκατοντάδες παρόμοιες λέξεις μεταξύ των δύο γλωσσών, καθώς και πολλές γλωσσικές συγγένειες . Για παράδειγμα, το πουρνάρι ονομάζεται «galostiu» στη Σαρδηνία και «gorostoi» στα βασκικά.Ομοιότητες υπάρχουν και στα τοπωνύμια, όπως οι πόλεις Aritzo στη Σαρδηνία και Aritzu στη Χώρα των Βάσκων. Θέλω να προσθέσω ότι προσωπικά έχω παρατηρήσει δύο ποτάμια που ονομάζονται Arrexi και Arantza, τα οποία στην καμπιδανική σαρδηνική διάλεκτό μου Asseminese σημαίνουν αντίστοιχα «Root» («Arrexi», που μπορούμε να πούμε και «Arrexini») και «Arantza» ή «Arantzu». (δηλαδή πορτοκαλί ), που μπορούμε να πούμε και «Arangiu». Μεταξύ των Σαρδηνιών η μεταβλητότητα των γλωσσικών όρων είναι πολύ γνωστή: στη Σαρδηνία υπάρχει ένας άπειρος αριθμός γλωσσικών μεταλλάξεων που οι Σαρδηνοί δέχονται άπταιστα, για παράδειγμα η ελιά, η οποία παρέχει το λάδι drupe, τον καρπό της ελιάς, μπορεί να ονομαστεί “olia », «όβια», με τη σημασία της «ελιάς». Τώρα έχουμε απίστευτες γλωσσικές αντιστοιχίες που μόνο ένας Σαρδηνός καταλαβαίνει διαισθητικά, που οφείλονται σε προϊστορικές μεταναστεύσεις Σαρδηνίας-Κορσικής, γιατί όσοι μιλούν αυτές τις γλώσσες το καταλαβαίνουν ενστικτωδώς. Αν στη συνέχεια προσθέσουμε αποκλειστικά μορφές της Σαρδηνίας όπως οι Mammuttones και οι Boes και οι Merdules, και συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξη στις βασκικές χώρες των μορφών τουZanpantzar  ή  Joaldun, τότε το γεγονός ότι οι Βάσκοι είναι μια αρχαία μετανάστευση της Σαρδηνίας από την Κορσική γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο και εμφανές. Εκτός από το λεξιλόγιο, υπάρχουν και φωνητικές ομοιότητες μεταξύ των δύο γλωσσών. Για παράδειγμα, καμία γλώσσα δεν έχει τον ήχο “V”, που υπάρχει στις περισσότερες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Και οι δύο γλώσσες έχουν επίσης τον ήχο “TZ”, ο οποίος δεν υπάρχει στις γύρω γλώσσες. Αυτές οι ομοιότητες υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπήρχαν ιστορικές συνδέσεις μεταξύ των δύο περιοχών. Ορισμένοι ερευνητές έχουν προτείνει ότι μπορεί να υπήρξε μια προϊστορική μετανάστευση από την Ιβηρική Χερσόνησο στη Σαρδηνία, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει τις γλωσσικές ομοιότητες.
       Είναι λοιπόν απαραίτητο να δημιουργηθούν επιστημονικές και ακαδημαϊκές σχέσεις, καθώς και αρχαιολογικές και ιστορικές, μεταξύ των Πανεπιστημίων των Βάσκων και της Σαρδηνίας-Κόρσης, προκειμένου να ανακαλυφθούν όλες οι άλλες σχέσεις που δείχνουν τις κοινές προϊστορικές καταβολές. Μέχρι σήμερα πίστευαν, λανθασμένα, ότι οι Βάσκοι είχαν έρθει από το πουθενά, επειδή τα έθιμά τους και η γλώσσα τους ήταν πολύ διαφορετικά από τα γαλλικά και τα ισπανικά… στην πραγματικότητα ήταν διαφορετικά επειδή οι Βάσκοι ήταν Σαρδηνοί από τους οποίους μετανάστευσαν μια περιοχή της Σαρδηνίας, ακόμα κι αν δεν είναι ακόμη σαφές τι ήταν, για να αποικίσει αυτά τα μέρη.
       Για όσους έχουν μια προσεκτική γεωγραφική ματιά, λοιπόν, θα μπορούσε επίσης να παρατηρήσει ότι το προφίλ της ακτής Sulcis και το προφίλ της ακτής των Πυρηναίων είναι σχεδόν ταυτόσημο! (Προσοχή, αυτή είναι η προσωπική μου διαίσθηση που δεν έχει ακόμη αποδειχθεί). Έτσι, οι προϊστορικοί ναυτικοί που έφτασαν στις ακτές των Πυρηναίων μπορεί να ένιωθαν αυτή τη γεωγραφική θέση σχεδόν πανομοιότυπη με την αγαπημένη τους Sulcis, και ίσως αυτός είναι ένας από τους λόγους που τους οδήγησαν στην ξηρά και να προσπαθήσουν να αποικίσουν εκείνα τα μέρη: η αίσθηση της οικειότητας με τους Σαρδηνική ακτή Sulcis.
       Συγγραφείς του διαμετρήματος του Juan Martin Elexpuru Συνειδητοποίησαν τις απίστευτες γλωσσικές συγγένειες μεταξύ των Βάσκων και της Σαρδηνίας, αλλά όπως συνέβαινε για τη Σαρδηνία εδώ και χιλιετίες, το παράδειγμα της Ατλαντικής Κορσικανής Σαρδηνίας έχει ανατραπεί πλήρως: ο Χουάν Μάρτιν Ελεξπουρού νόμιζε ότι ήταν οι Βάσκοι που είχαν «αποικίσει» τη Σαρδηνία. Αντίθετα, συνέβη ακριβώς το αντίθετο: ήταν οι Σαρδηνιο-Κορσικανοί που αποίκησαν τη Χώρα των Βάσκων, φέρνοντας επίσης παραδόσεις όπως αυτές των Zanpantzar  ή  Joaldun και τις χρήσεις, τα έθιμα και τη γλώσσα.
       Η Σαρδηνία και η Χώρα των Βάσκων είναι δύο ευρωπαϊκές περιοχές που έχουν κάποιες πολιτιστικές και γλωσσικές ομοιότητες. Συγκεκριμένα, και οι δύο περιοχές έχουν αυτόχθονες γλώσσες που δεν μπορούν να εντοπιστούν σε καμία από τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Επιπλέον, και οι δύο περιοχές έχουν μια αρχαία και πολύπλοκη ιστορία που έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση μοναδικών και ξεχωριστών πολιτισμών. Ωστόσο, παρά αυτές τις ομοιότητες, η σχέση μεταξύ των δύο περιοχών δεν έχει ακόμη διερευνηθεί πλήρως.Ένας από τους τρόπους για να διερευνηθεί αυτή η σχέση είναι μέσω της μελέτης της γενετικής πληθυσμού. Συγκεκριμένα, η σύγκριση μεταξύ των πληθυσμών της Σαρδηνίας και των Βάσκων θα μπορούσε να δώσει πολύτιμες πληροφορίες για την πιθανή προϊστορική προέλευση των δύο κοινών πληθυσμών. Αυτή η σύγκριση θα μπορούσε να γίνει μέσω της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DNA και του πυρηνικού DNA των δύο πληθυσμών.Η σημασία αυτής της σύγκρισης έγκειται στο γεγονός ότι θα μπορούσε να παρέχει πληροφορίες για την αρχαία ιστορία της Ευρώπης και για τη μετανάστευση των προϊστορικών πληθυσμών. Επιπλέον, θα μπορούσε να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση της ιστορίας της Σαρδηνίας και της Χώρας των Βάσκων και στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των δύο περιοχών.Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο PubMed συνέκρινε το μιτοχονδριακό DNA 50 Βάσκων και 50 ατόμων της Σαρδηνίας. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι δύο πληθυσμοί έχουν παρόμοια γενετική ποικιλομορφία και ότι και οι δύο πληθυσμοί έχουν ισχυρή συγγένεια με τους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς. Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature συνέκρινε το DNA 70 αρχαίων ατόμων που συλλέχθηκαν από 21 αρχαιολογικούς χώρους στη Σαρδηνία με το DNA άλλων αρχαίων και σύγχρονων ατόμων. Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο πληθυσμός της Σαρδηνίας έχει μια πολύπλοκη γενετική ιστορία και ότι έχει ομοιότητες με ευρωπαϊκούς και μεσογειακούς πληθυσμούς.Συμπερασματικά, η σύγκριση μεταξύ του πληθυσμού της Σαρδηνίας και του βασκικού πληθυσμού θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την πιθανή προϊστορική προέλευση των δύο κοινών πληθυσμών . Αυτή η σύγκριση θα μπορούσε να γίνει μέσω της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DNA και του πυρηνικού DNA των δύο πληθυσμών. Η σημασία αυτής της σύγκρισης έγκειται στο γεγονός ότι θα μπορούσε να παρέχει πληροφορίες για την πρώιμη ιστορία της Ευρώπης και για τη μετανάστευση των προϊστορικών πληθυσμών». Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο πληθυσμός της Σαρδηνίας έχει μια πολύπλοκη γενετική ιστορία και ότι έχει ομοιότητες με ευρωπαϊκούς και μεσογειακούς πληθυσμούς.Συμπερασματικά, η σύγκριση μεταξύ του πληθυσμού της Σαρδηνίας και του βασκικού πληθυσμού θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την πιθανή προϊστορική προέλευση των δύο κοινών πληθυσμών . Αυτή η σύγκριση θα μπορούσε να γίνει μέσω της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DNA και του πυρηνικού DNA των δύο πληθυσμών. Η σημασία αυτής της σύγκρισης έγκειται στο γεγονός ότι θα μπορούσε να παρέχει πληροφορίες για την πρώιμη ιστορία της Ευρώπης και για τη μετανάστευση των προϊστορικών πληθυσμών». Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο πληθυσμός της Σαρδηνίας έχει μια πολύπλοκη γενετική ιστορία και ότι έχει ομοιότητες με ευρωπαϊκούς και μεσογειακούς πληθυσμούς.Συμπερασματικά, η σύγκριση μεταξύ του πληθυσμού της Σαρδηνίας και του βασκικού πληθυσμού θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την πιθανή προϊστορική προέλευση των δύο κοινών πληθυσμών . Αυτή η σύγκριση θα μπορούσε να γίνει μέσω της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DNA και του πυρηνικού DNA των δύο πληθυσμών. Η σημασία αυτής της σύγκρισης έγκειται στο γεγονός ότι θα μπορούσε να παρέχει πληροφορίες για την πρώιμη ιστορία της Ευρώπης και για τη μετανάστευση των προϊστορικών πληθυσμών». η σύγκριση μεταξύ των πληθυσμών της Σαρδηνίας και των Βάσκων θα μπορούσε να δώσει πολύτιμες πληροφορίες για την πιθανή προϊστορική προέλευση των δύο κοινών πληθυσμών. Αυτή η σύγκριση θα μπορούσε να γίνει μέσω της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DNA και του πυρηνικού DNA των δύο πληθυσμών. Η σημασία αυτής της σύγκρισης έγκειται στο γεγονός ότι θα μπορούσε να παρέχει πληροφορίες για την πρώιμη ιστορία της Ευρώπης και για τη μετανάστευση των προϊστορικών πληθυσμών». η σύγκριση μεταξύ των πληθυσμών της Σαρδηνίας και των Βάσκων θα μπορούσε να δώσει πολύτιμες πληροφορίες για την πιθανή προϊστορική προέλευση των δύο κοινών πληθυσμών. Αυτή η σύγκριση θα μπορούσε να γίνει μέσω της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DNA και του πυρηνικού DNA των δύο πληθυσμών. Η σημασία αυτής της σύγκρισης έγκειται στο γεγονός ότι θα μπορούσε να παρέχει πληροφορίες για την πρώιμη ιστορία της Ευρώπης και για τη μετανάστευση των προϊστορικών πληθυσμών».
   35. Αν η Θεά Αθηνά γεννήθηκε στη λίμνη Τριτωνίδη , και αν οι δηλώσεις μου αποδειχθούν σωστές, σημαίνει ότι οι αρχαίοι προσπαθούσαν να μας πουν ότι η Θεά Αθηνά γεννήθηκε στις Λίμνες της επαρχίας Κάλιαρι. Αυτό είναι απίστευτο: επειδή ο ιερέας του Sais λέει στον Sonchis ότι η Αθηνά ίδρυσε την πρώτη πόλη της Αθήνας και την πόλη Sais στην Αίγυπτο χίλια χρόνια αργότερα . Η Αθηνά ίδρυσε την πόλη Sais στην Αίγυπτο 8.000 χρόνια πριν από την επίσκεψη του Σόλωνα στην Αίγυπτο, περίπου το 590 π.Χ. Αυτό σημαίνει ότι η Αθηνά, η θεά της Σαρδηνίας, ίδρυσε την πόλη Sais γύρω στο 8590 π.Χ. η Σαρδηνία θεά Αθηνά ίδρυσε την πρώτη Αθήνα χίλια χρόνια πριν από τον Σαΐς, επομένως γύρω στο 9590 π.Χ. Ένα πράγμα μένει να διευκρινιστεί:ο τίτλος της Αθηνάς Σάρδας, θεάς του Πολέμου, μεταβιβαζόταν ως τιμητικός τίτλος από γυναίκα σε γυναίκα στο μητριαρχικό σύστημα της Σαρδηνίας, για χιλιάδες χρόνια, πώς μεταβιβαζόταν ο τίτλος του Φαραώ από πατέρα σε γιο στην αρχαία Αίγυπτο; Ήταν η θεά Αθηνά Σαρδηνία;
   36. Το τοπωνυμικό μέρος είναι τόσο περίπλοκο που αποφάσισα να αφιερώσω μια ξεχωριστή σελίδα στις εικασίες μου: https://www.atlantisfound.it/2023/02/25/3207-toponimi-sardi-iniziano-per-funt-funtana-ossia – κρήνη/
   37. Μεταξύ των καθαρά εικασιακών δηλώσεων, επισημαίνω ότι αξιολογώ την υπόθεση σύμφωνα με την οποία ο Τρωγλοδύτης που αναφέρεται σε κάποια αρχαία κείμενα θα μπορούσε να είναι η περιοχή της Ολβίας στη σημερινή Σαρδηνία. Πρέπει να ελέγξω ξανά όλες τις πηγές αφού τις έχω ψάξει και τις έχω συγκεντρώσει σε ένα μέρος κειμένου. Η πόλη της Όλβιας βρισκόταν στην Τρογλοδύτη: μέχρι τώρα πίστευαν ότι ήταν μια τοποθεσία στην Ερυθρά Θάλασσα. οι Τρογλοδύτες ήταν ένας λαός που «ζούσε σε τρύπες». Τώρα η Σαρδηνία σήμερα είναι γεμάτη μαρτυρίες «ανδρών που ζούσαν σε φυσικές τρύπες», δηλαδή σε σπηλιές: έχουμε υπολείμματα προστατευμένα κάτω από τον βράχο του Sirri στην Καρμπονία, που ανέλυσε μεταξύ άλλων ο καθηγητής Carlo Lugliè. Έχουμε τα ερείπια που βρέθηκαν στο σπήλαιο Lanaittu. Πρέπει να συγκεντρώσω όλα τα άλλα επιστημονικά στοιχεία για να προσπαθήσω να αποδείξω αυτούς τους ισχυρισμούς. Επίσης, πρέπει να δοκιμάσω την υπόθεση ότι υπάρχει συσχέτιση στα ονόματα της Όλβιας και της Σπάρτης, αλλά δεν είμαι σε θέση να δώσω περισσότερες λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή.
   38. Το παράδειγμα της Ατλαντίδας Κορσικανής Σαρδηνίας που έκανα τη θεωρία με αυτόν τον ιστότοπο και μερικούς άλλους, δηλώνει επίσης ότι οι λατινικές-φαλισκανικές γλώσσες προέρχονται από τη Σαρδηνία-Κορσικανή-Ατλαντική. Οι Λατινο-Φαλισκανικές γλώσσες, επίσης γνωστές ως Βενετο-Λατινικές ή Δυτικές Πλάγιες γλώσσες, είναι μια ομάδα ινδοευρωπαϊκών γλωσσών που πιστοποιούνται ιστορικά στο Λάτσιο, το Βένετο και τη Σικελία ¹ . Τα Λατινικά και επομένως όλες οι νεολατινικές γλώσσες ¹ ανήκουν επίσης σε αυτήν την ομάδα . Οι λατινικές φαλισκανικές γλώσσες περιλαμβάνουν τη φαλισκανική γλώσσα, που ομιλείται στην περιοχή γύρω από το Falerii Veteres (σημερινή Civita Castellana) βόρεια της πόλης της Ρώμης, τη λατινική γλώσσα, που ομιλείται στην κεντροδυτική Ιταλία, τη βενετική γλώσσα, που ομιλείται στην Ιταλία βορειο- ανατολική από τους Βενέτι (δεν υπάρχει συναίνεση για την ταξινόμησή της) και τη Σικελική γλώσσα, που ομιλείται στην ανατολική Σικελία από τους Σικελούς (δεν υπάρχει συναίνεση για την ταξινόμησή της) ¹ .
   39. Ο Φόρκυς (αρχαία ελληνικά: Φόρκος, Phórcos) επίσης γνωστός ως Φόρκυς ή Φόρκυς (αρχαία ελληνικά: Φόρκυς, Phórkys) ήταν πιθανώς ο μυθοποιημένος κυβερνήτης των τριών νησιών πέρα ​​από τους Στύλους του Ηρακλή στον Ατλαντικό Ωκεανό. Τώρα, σύμφωνα με τη θεωρία μου, εάν ο Ατλαντικός είναι η θάλασσα της Σαρδηνίας και της Κορσικής, και εάν οι Στύλοι του Ηρακλή είναι οι Στύλοι του Carloforte, τότε ο Φορκύς αποδεικνύεται ότι είναι ο μυθοποιημένος κυβερνήτης των τριών νησιών που γνωρίζουμε σήμερα ως Ίμπιζα, Μαγιόρκα και Μενόρκα. Η Φόρκυς είχε τρεις κόρες, γνωστές ως Γοργόνες. Τώρα ας μπούμε στις λεπτομέρειες αυτού του κερδοσκοπικού οράματος: η Phorcys μπορεί πραγματικά να είναι κυρίαρχος των τριών Βαλεαρίδων Νήσων. Η πρώτη υπόθεση είναι ότι είχε πραγματικά τρεις κόρες, και ότι έδωσε ένα νησί σε καθεμία: μία στη Μέδουσα, μία στη Στενό και μία στην Ευρυάλη. Η δεύτερη υπόθεση είναι ότι δεν είχε κόρη: Οι «κόρες» του είναι τα ίδια τα νησιά, και έτσι εξετάζω την υπόθεση ότι τα ονόματα των κορών ήταν τα κωδικά ονόματα των Βαλεαρίδων Νήσων. Στην αρχαιότητα συνηθιζόταν να φυλάσσονται εμπορικά και πολιτιστικά μυστικά σε διάφορες περιστάσεις, και αυτό συμβαίνει ακόμα και σήμερα με τη λεγόμενη κηδεμονία τουτεχνογνωσία και εμπορικά μυστικά. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα υπάρχει μια ιστορία που λέει για έναν Πυθαγόρειο ονόματι Ιππάσο του Μεταπόντου, ο οποίος λέγεται ότι αποκάλυψε ένα μυστικό της Πυθαγόρειας σχολής και σκοτώθηκε γι’ αυτό. Σύμφωνα με το μύθο, ο Ιππάσος θα είχε ανακαλύψει ότι η αναλογία μεταξύ της διαγωνίου ενός τετραγώνου και της πλευράς του μπορεί να εκφραστεί μέσω ενός παράλογου αριθμού, της τετραγωνικής ρίζας του 2. Αυτή η ανακάλυψη ήταν σε πλήρη ασυμφωνία με τις πεποιθήσεις των ίδιων των Πυθαγορείων, απαράδεκτη για εκείνο το είδος της θρησκείας που ήταν ο Πυθαγόρειος μυστικισμός, βασισμένος στην ιδέα ότι ο αριθμός ήταν η ουσία της φύσης. Οι Πυθαγόρειοι ήθελαν να κρατήσουν το μυστικό αλλά ο Ιππάσος το άφησε να γλιστρήσει και πνίγηκε στη θάλασσα ¹ .
       Ως δεύτερο παράδειγμα, εμπορικά μυστικά υπήρχαν και για τις τεχνικές γυαλιού. Για παράδειγμα, στη Δημοκρατία της Βενετίας, η υαλουργία ήταν μια πολύ σημαντική δραστηριότητα και οι Βενετοί υαλουργοί ήταν διάσημοι σε όλη την Ευρώπη για τις δεξιότητές τους. Για να προστατεύσουν τα εμπορικά τους μυστικά, οι Βενετοί υαλουργοί έπρεπε να εργάζονται μόνο στο νησί Μουράνο και δεν μπορούσαν να φύγουν από τη Δημοκρατία χωρίς άδεια. Επιπλέον, απαγορευόταν η αποκάλυψη τεχνικών κατασκευής γυαλιού σε άτομα εκτός της υαλουργικής κοινότητας. Τα μέτρα αυτά αποσκοπούσαν στην προστασία των εμπορικών μυστικών των Βενετών υαλουργών και στη διατήρηση του ανταγωνιστικού τους πλεονεκτήματος.
       Αυτή η διαίσθηση χρονολογείται στις 08/02/2023 μετά την ανάγνωση του κειμένου « Μεταξύ των μύθων που ερμηνεύει ο Palefato υπάρχει επίσης αυτός που σχετίζεται με τις κόρες του Phòrkus” στη σελίδα:
       https://www.attiliomastino.it/index.php?option=com_content&view=article&id=94:isole-educazione-di-attilio-mastino-a-carloforte-tavola-rotonda-con-umberto-eco – 26-Ιούνιος-2010-&catid=41:archive&Itemid=64
       Ας υποθέσουμε ότι είναι όλα αλήθεια: γιατί να το κάνουν; Όσοι ανακάλυψαν μια νέα εμπορική οδό δεν ήθελαν οι άλλοι να κλέψουν τις ευκαιρίες που προέκυψαν από το εμπόριο με τις πρόσφατα ανακαλυφθείσες διαδρομές. Μάλλον, για να κρατήσουν το μυστικό, επινόησαν ιστορίες για να τρομάξουν τους πιθανούς ανταγωνιστές. Με αυτόν τον τρόπο, γνωρίζοντας ότι οι Γοργόνες θα τις είχαν μετατρέψει σε πέτρα, θα έμεναν μακριά από τους νέους εμπορικούς δρόμους και όποιος τις ανακάλυπτε θα μπορούσε να κάνει πολύ προσοδοφόρες επιχειρήσεις. Εάν αυτό είναι σωστό, είναι σαφές ότι οι έμποροι, έχοντας φτάσει στις Βαλεαρίδες Νήσους των Γοργόνων, χρειάζονταν γλωσσολόγους και μεταφραστές που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν αυτούς τους νέους πληθυσμούς, τα ονόματα προϊόντων και αγαθών, τους νόμους, για να δημιουργήσουν νέες εμπορικές σχέσεις και κοινωνικό.
   40. Έχω εντοπίσει ένα λάθος στην ημερομηνία βύθισης της Ατλαντίδας στη δική μου αρχική υπόθεση. Το 9600 π.Χ. είναι η ημερομηνία ίδρυσης της πρώτης Αθήνας, εκείνης που αναφέρεται στον Τίμαιο και τον Κριτία, τα περίφημα έργα του Πλάτωνα. Άρα το νησί της Κορσικανής Ατλαντίδας Σαρδηνίας δεν μπορεί να βυθιστεί το 9600 π.Χ., γιατί η Αθήνα είχε μόλις ιδρυθεί, ενώ το Σάις ιδρύθηκε από την Αθηνά, σύμφωνα με όσα είπε ο Σόνχης του Σάις, γύρω στο 8600 π.Χ. Η Αθήνα είχε συγκεκριμένους νόμους, που δανείστηκαν αργότερα από την αιγυπτιακή νομοθεσία του Σαΐς, π.χ. ο διαχωρισμός σε κοινωνικές τάξεις, βοσκούς, στρατιώτες, ιερείς… Η Αθήνα έγινε υπέροχη και ικανή για εξαιρετικά πράγματα, αλλά σε κάποιο σημείο μια εξωτερική δύναμη, στον Ατλαντικό Ωκεανό, δηλαδή στη Θάλασσα της Σαρδηνίας, προσπαθεί να εισβάλει στη θάλασσα από αυτήν την πλευρά της Colonne di Carloforte, που τώρα είναι γνωστή ως οι Στύλοι του Ηρακλή. Ωστόσο, η ημερομηνία της εισβολής δεν αναγράφεται: αυτό είναι το τραύμα, το σοβαρό πρόβλημα. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε ξεκάθαρη ιδέα για το ποια ημερομηνία μιλάει ο Σόντσις στον Σόλωνα. Κατά τη σύγκρουση μεταξύ Αθήνας και Ατλαντίδας, εμφανίζεται ένα φαινόμενο βύθισης, κατά το οποίο η Σαρδηνία Κορσική Ατλαντίδα βυθίζεται μερικώς και ολόκληρος ο ελληνικός στρατός βυθίζεται κάτω από τη θάλασσα. Επομένως, δεδομένου ότι η Αθήνα ιδρύθηκε γύρω στο 9600 π.Χ., δεδομένου ότι έχει γίνει πολύ ισχυρή και εξαιρετική και ικανή για απίστευτα κατορθώματα, είναι πιθανό να έχουν περάσει ακόμη και χιλιάδες χρόνια: είναι αυτός ο πολύ μεγάλος χρόνος που μπορεί να την έκανε εξαιρετική: τεράστιες δυνατότητες, πολύ μεγάλοι χρόνοι παρατεταμένοι για χιλιετίες που μπορεί να έχουν τελειοποιήσει και τελειοποιήσει την κουλτούρα και την τεχνική. Ωστόσο, έχουμε τη μαρτυρία του Ναού του Μεντινέ Αμπού όπου λέγεται ότι «η μοναχή βγήκε από το κρεβάτι της», «Ο Ωκεανός βγήκε από το κρεβάτι της»: μπορεί πραγματικά να είναι αυτό, ίσως το επεισόδιο που περιέγραψε ο Σόντσις στον Σόλωνα. Στην περίπτωση αυτή, η ημερομηνία βύθισης των παλαιοακτών της Σαρδηνίας-Κορσικής θα ήταν γύρω στο 1200 π.Χ. και όχι το 9600.
   41. 08/03/2023: Αρχίζω να αξιολογώ σοβαρά την υπόθεση ότι η κλοπή του χρυσόμαλλου δέρας συνδέθηκε με την κλοπή του θαλάσσιου βύσσου από το Sant’Antioco και την επαρχία του. τώρα που ο Κήπος των Εσπερίδων βρίσκεται στο Frutti d’Oro της Capoterra. τώρα που η λίμνη Τριτονίδη είναι το άθροισμα των λιμνών που βρίσκονται μεταξύ Κάλιαρι και Καποτέρρα. Τώρα που τα βουνά του Άτλαντα είναι τα βουνά Sulcis, όλα δείχνουν ότι οι Έλληνες είχαν ακούσει για τη σημασία του θαλάσσιου βύσσου για τους Σαρδηνούς: στην πραγματικότητα, είναι τόσο πολύτιμο που δεν μπορεί να αγοραστεί με χρήματα, μπορεί μόνο να δωριστεί. Αν ήταν έτσι και πριν από χιλιετίες, τότε είναι πιθανό οι Έλληνες να κατάλαβαν την απίστευτη πολυτιμότητά του και να αποφάσισαν να κλέψουν το πολύτιμο ύφασμα της Σαρδηνίας. Αυτή η κλοπή αργότερα θα μυθοποιήθηκε ως η κλοπή του χρυσόμαλλου δέρας. Επί του παρόντος, είμαι ακόμη στη φάση ανάλυσης αυτής της υπόθεσης. Μου φαίνεται πολύ εύλογο, αλλά χρειάζονται στοιχεία για μια πιθανή επίδειξη. Ίσως θα είναι αδύνατο να αποδειχθεί ότι το Χρυσόμαλλο Δέρας ήταν ένα ύφασμα θαλάσσιου βύσσου της Σαρδηνίας από το Sant’Antioco ή την επαρχία του, ωστόσο αξίζει να το αποδείξουμε. Θα έφερνε επίσης τη μυθική ιστορία πίσω στην πραγματικότητα. New Discovery: Από σήμερα, βρήκα την ακόλουθη πηγή στο διαδίκτυο:
       «ΤΟ ΧΡΥΣΟΔΕΡΑΣ ΔΕΡΑΣ; Ήταν το BYSSUS!» Shardana οι λαοί της θάλασσας (Leonardo Melis). Πρόσβαση στις 3 Αυγούστου 2023.  http://shardanaleo.blogspot.com/2013/09/il-vello-doro-era-il-bisso.html .
       που μου επιβεβαιώνει ότι, αν δεν έχω παρεξηγήσει, πριν από μια δεκαετία περίπου ο ευγενέστατος Leonardo Melis είχε την ίδια διαίσθησή μου, τουλάχιστον 10 χρόνια πριν από εμένα. Απίστευτος. Η ημερομηνία του άρθρου είναι Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013, οπότε είχα αυτή τη διαίσθηση σχεδόν 10 χρόνια αργότερα. Η μόνη διαφορά είναι ότι παρέχω έναν δυσανάλογο όγκο πληροφοριών για να το υποστηρίξω, και όλα συγκλίνουν προς την επιβεβαίωση αυτής της υπόθεσης, η οποία δηλώθηκε μόνη της, θα μπορούσε να φαινόταν αδύνατη. Εάν η υπόθεση είναι σωστή, αν δεν κάνω λάθος, θα πρέπει να έπεται ότι η Κολχίδα ήταν η περιοχή του Carloforte, του Sant’Antioco, και ποιος ξέρει, ίσως μέχρι την Gonnesa, το Bacu Abis κ.λπ. Τώρα, η επόμενη δουλειά θα είναι να αναλάβω όλα τα κείμενα που αναφέρουν την Κολχίδα και να τα μελετήσω ένα προς ένα μέχρι να βρείτε πληροφορίες που να επιβεβαιώνουν ή να διαψεύδουν όσα αναφέρονται εδώ και όσα ειπώθηκαν από τον πολύ ευγενικό Λεονάρντο Μελίς πριν από εμένα. Ανάμεσα στα αρχαία κείμενα που μιλούν για την Κολχίδα, μπορούμε να αναφέρουμε τα έργα του Απολλώνιου Ροδίου, ο οποίος στο επικό του ποίημα «Le Argonautiche» αφηγείται την εξόρμηση των Αργοναυτών σε αναζήτηση του Χρυσόμαλλου Δέρας. Ακόμη και ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του αναφέρει την Κολχίδα ως το μέρος που βρισκόταν ο κήπος των Εσπερίδων, που φύλαγε ο δράκος Λάδωνας. Επιπλέον, συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, ο Στράβωνας και ο Διόδωρος Σικελιώτης παρέχουν πληροφορίες για τη γεωγραφία και την ιστορία της Κολχίδας στα ιστορικά και γεωγραφικά τους έργα. Υπάρχει λοιπόν κάποιου είδους λογική συνέπεια: Ανάμεσα στα αρχαία κείμενα που μιλούν για την Κολχίδα, μπορούμε να αναφέρουμε τα έργα του Απολλώνιου Ροδίου, ο οποίος στο επικό του ποίημα «Le Argonautiche» αφηγείται την εξόρμηση των Αργοναυτών σε αναζήτηση του Χρυσόμαλλου Δέρας. Ακόμη και ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του αναφέρει την Κολχίδα ως το μέρος που βρισκόταν ο κήπος των Εσπερίδων, που φύλαγε ο δράκος Λάδωνας. Επιπλέον, συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, ο Στράβωνας και ο Διόδωρος Σικελιώτης παρέχουν πληροφορίες για τη γεωγραφία και την ιστορία της Κολχίδας στα ιστορικά και γεωγραφικά τους έργα. Υπάρχει λοιπόν κάποιου είδους λογική συνέπεια: Ανάμεσα στα αρχαία κείμενα που μιλούν για την Κολχίδα, μπορούμε να αναφέρουμε τα έργα του Απολλώνιου Ροδίου, ο οποίος στο επικό του ποίημα «Le Argonautiche» αφηγείται την εξόρμηση των Αργοναυτών σε αναζήτηση του Χρυσόμαλλου Δέρας. Ακόμη και ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του αναφέρει την Κολχίδα ως το μέρος που βρισκόταν ο κήπος των Εσπερίδων, που φύλαγε ο δράκος Λάδωνας. Επιπλέον, συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, ο Στράβωνας και ο Διόδωρος Σικελιώτης παρέχουν πληροφορίες για τη γεωγραφία και την ιστορία της Κολχίδας στα ιστορικά και γεωγραφικά τους έργα. Υπάρχει λοιπόν κάποιου είδους λογική συνέπεια: αναφέρει την Κολχίδα ως το μέρος όπου βρισκόταν ο κήπος των Εσπερίδων, που φύλαγε ο δράκος Λάδωνας. Επιπλέον, συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, ο Στράβωνας και ο Διόδωρος Σικελιώτης παρέχουν πληροφορίες για τη γεωγραφία και την ιστορία της Κολχίδας στα ιστορικά και γεωγραφικά τους έργα. Υπάρχει λοιπόν κάποιου είδους λογική συνέπεια: αναφέρει την Κολχίδα ως το μέρος όπου βρισκόταν ο κήπος των Εσπερίδων, που φύλαγε ο δράκος Λάδωνας. Επιπλέον, συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, ο Στράβωνας και ο Διόδωρος Σικελιώτης παρέχουν πληροφορίες για τη γεωγραφία και την ιστορία της Κολχίδας στα ιστορικά και γεωγραφικά τους έργα. Υπάρχει λοιπόν κάποιου είδους λογική συνέπεια:αν στο Ησίοδο και το Απολλώνιο Ρόδιο Κολχίδα είναι το όνομα της σημερινής Νότιας Σαρδηνίας, όλος ο λόγος γίνεται και πάλι συνεκτικός και λογικός . Αλλά αν όλα αυτά είναι αλήθεια, τότε θα χρειαστεί να αναδημιουργηθούν ξανά οι αρχαίες χαρτογραφίες και να επανατοποθετηθούν σωστά τα γεωγραφικά ονόματα , για να επιτρέψουμε στους νέους μελετητές και ερευνητές να μην κάνουν τα ίδια λάθη που κάναμε μέχρι τώρα.
   42. Ακτοπλοΐα: ας ξεκινήσουμε με τα δεδομένα. Το ναυάγιο του Uluburun είναι ένα ναυάγιο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού που χρονολογείται από τα τέλη του 14ου αιώνα π.Χ. ¹ . Ανακαλύφθηκε κοντά στην ανατολική ακτή του Uluburun (Μεγάλο Ακρωτήριο), στην Τουρκία στη Μεσόγειο Θάλασσα. Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε το καλοκαίρι του 1982 από τον Mehmed Çakir, έναν τοπικό δύτη από το Yalıkavak, ένα χωριό κοντά στο Bodrum  ¹. Η ναυσιπλοΐα του ναυαγίου του Uluburun, σύμφωνα με την τρέχουσα κατάσταση των γνώσεών μου, είναι παράκτια. Αυτό σημαίνει ότι τον 14ο αιώνα π.Χ. οι άνθρωποι έπλευαν έχοντας τις ακτές στη θέα, για να μπορέσουν να σωθούν κολυμπώντας σε περίπτωση βύθισης του πλοίου. Πιθανώς, ενώ έπλεε στη Βόρεια Αφρική, μια καταιγίδα μπορεί να έδιωξε ένα πλοίο Ελλήνων ναυτικών εκτός πορείας, το οποίο κατέληξε στον Ατλαντικό Ωκεανό, όπως αποκαλούσαν τότε τη Θάλασσα της Σαρδηνίας και της Κορσικής, σύμφωνα πάντα με το δικό μου θεωρία. Κατέληξαν σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε κόλπο του Κάλιαρι, είδαν μια απέραντη μεγάλη λίμνη που την ονόμασαν Τριτονίδη, πιθανότατα μετά τις πρώτες επαφές με τους ιθαγενείς (ιθαγενείς σημαίνει ντόπιοι κάτοικοι, δηλαδή οι αρχαίοι Σαρδηνοί). Υπάρχει επίσης μια τοπωνυμική αντιστοιχία με τον Κήπο των Εσπερίδων και τα Χρυσά Φρούτα της Καποτέρρας, όπως έχει ήδη εξηγηθεί σε άλλο σημείο αυτού του κειμένου. Υπάρχει επομένως μια μεγάλη πιθανότητα ότι το Faraglioni του Carloforte σημάδεψε το όριο πέρα ​​από το οποίο δεν έπρεπε να περάσει επειδή πέρα ​​​​από αυτό πήγε στην ανοιχτή θάλασσα χωρίς τη δυνατότητα ακτοπλοΐας κατά τη θέα. Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, αυτή ήταν η άκρη του κόσμου που γνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες, τουλάχιστον τον 14ο αιώνα π.Χ. Άρα κατά τη γνώμη μου το γνωστό όριο δεν ήταν το στενό του Γιβραλτάρ, αλλά οι Στύλοι του Ηρακλή του Carloforte στη Σαρδηνία όπως ορίστηκε από τον καθηγητή Giorgio Saba. Μετακινώντας τους Στύλους του Ηρακλή είναι δυνατό να καταλάβουμε τι έλεγε ο Σόνχης του Σάις στις ομιλίες του στον Σόλωνα. είναι δυνατός ο μακρο-εντοπισμός της τοπωνυμικής θέσης του Κήπου των Εσπερίδων. μπορείτε να βρείτε την Ατλαντίδα και τα βουνά του Άτλαντα. Είναι δυνατό να εντοπίσουμε τι ήταν η λίμνη Τριτωνίδη και τη θέση της: με τη γενική μου θεωρία είναι δυνατό να καταλάβουμε γιατί διάφοροι συγγραφείς μιλούν για τη Βόρεια Αφρική: Το Κάλιαρι βρίσκεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ στη Βόρεια Αφρική, μόνο που χωρίζεται από ένα μικρό τμήμα θάλασσας. Αλλά μέχρι τώρα, οι μελετητές ερμήνευαν τη φράση Βόρεια Αφρική κυριολεκτικά, πιστεύοντας λανθασμένα ότι μιλούσαμε για το βορειότερο τμήμα της αφρικανικής επικράτειας, δηλαδή τη σημερινή Τυνησία ή Λιβύη. Όλα τα μυκηναϊκά ευρήματα που έχουμε στην κατοχή μας αρχαιολογικά και επιστημονικά δείχνουν τις επαφές μεταξύ των μυκηναϊκών ελληνικών πληθυσμών και της νότιας Σαρδηνίας, επιβεβαιώνοντας εμπειρικά, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, όσα βεβαίωσα. Μέχρι σήμερα, το επιστημονικό παράδειγμα ήταν να υποθέσουμε τους Στύλους του Ηρακλή στο Γιβραλτάρ και τον Ατλαντικό Ωκεανό πέρα ​​από αυτό, αλλά αυτό το παράδειγμα φαίνεται να είναι ανακριβές: οι Στύλοι κατέληξαν στο Γιβραλτάρ μόνο πολλούς αιώνες ή χιλιετίες αργότερα. Πριν από αυτό, οι πραγματικοί και πιο αρχαίοι Στύλοι του Ηρακλή βρίσκονταν σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε Faraglione Antiche Colonne di Carloforte, μεταξύ των νησιών Carloforte και Sant’Antioco. Η ανακάλυψη του καθηγητή Giorgio Saba είναι εκπληκτική, συγκλονιστική. Αυτές οι νέες, πολύτιμες πληροφορίες βάζουν τη Σαρδηνία, και κατά συνέπεια το γεωλογικό μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, στο ακραίο δυτικό όριο του αρχαίου ελληνικού και μυκηναϊκού κόσμου. Αυτή η αλλαγή παραδείγματος μας οδηγεί να φανταστούμε τις πρώτες γλωσσικές και πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ αυτών των λαών, για τις οποίες η γλωσσολογία επηρεάζεται πλήρως από τις συνέπειες των δηλώσεων που γίνονται εδώ: η μυκηναϊκή και η αρχαία Σαρδηνική γλώσσα είναι ανάμεικτες, με μολύνσεις που προέρχονται από προϊστορικές επαφές μεταξύ αυτούς τους πληθυσμούς. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η αξιοπρέπεια της μελέτης στις γλώσσες και τις διαλέκτους της Σαρδηνίας, στον πολιτισμό της Σαρδηνίας γενικότερα, ο οποίος φαίνεται να αγνοείται ή να υποβαθμίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, στερώντας την πραγματική του σημασία για τον αρχαίο κόσμο. Στην Ιταλία σπουδάζουμε αρχαία και νέα ελληνικά, αρχαία, κλασικά και μεσαιωνικά λατινικά στο πανεπιστήμιο, αλλά κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τη μελέτη των γλωσσών, τις σαρδηνιακές διαλέκτους ούτε αρχαία ούτε σύγχρονα, είναι σαν να ντρεπόμαστε: Γιατί; Γιατί κάναμε αυτές τις αρχαίες και σύγχρονες γλώσσες, διαλέκτους και πολιτισμούς να χάσουν τη διδακτική τους αξιοπρέπεια; Οι ίδιοι οι Σαρδηνοί ντρέπονται για τη γλώσσα τους και όταν τη χρησιμοποιούν φαίνεται σχεδόν σαν να «μολύνουν» την ιταλική γλώσσα. Όλα αυτά πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουν. Πρέπει να επαναφέρουμε τη Σαρδηνία και το μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής στη θέση του στην αρχαιότητα και την ιστορία, στη γεωγραφία και τη γλωσσολογία, στην ιστορία του εμπορίου, του πολιτισμού και του τουρισμού. Αυτό θα έκαναν οι πραγματικοί επιστήμονες. Ωστόσο, το πρόβλημα γίνεται πιο περίπλοκο: εδώ προς το παρόν έχουμε μιλήσει για γλώσσες και διαλέκτους της Σαρδηνίας και πρέπει να διευκρινίσουμε. από το IV βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου, αν ερμηνεύσουμε τη σημερινή επαρχία του Κάλιαρι ως Λιβύη, συμπεραίνουμε ότι ο νότος της σημερινής Σαρδηνίας ήταν ένα χωνευτήρι λαών και πολιτισμών, όχι μια ενιαία ταυτότητα:
   43. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να υπογραμμίσω μια διαίσθηση που είχα και που θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρουσες επιπτώσεις. Προς το παρόν είναι μόνο μια υπόθεση χωρίς συγκεκριμένη βάση, καθαρά εικαστική. Μου έκανε εντύπωση η ομωνυμία μεταξύ της Πυραμίδας της Γκίζας και των Γκιζάντιων. Αφού έχω ήδη δείξει σε αυτά τα κείμενα την περίεργη εγγύτητα μεταξύ της αρχαίας Αιγύπτου και των λαών Σαρδηνίας-Κορσικανών-Ατλάντων, δεν θα με εξέπληξε να ανακαλύψω ή ποιος ξέρει, ίσως να αποδείξει αργότερα, μια πιθανή σχέση μεταξύ των Γκιζάντων της Κολχίδας στο Η Σαρδηνία και η κατασκευή της πυραμίδας της Γκίζας. Είναι μια αφηρημένη υπόθεση, εντελώς αβάσιμη, αλλά μπορεί να είναι ένας ενδιαφέρων νέος τρόπος μελέτης και δημιουργικής έρευνας, ακόμα κι αν αποδειχθεί εντελώς λανθασμένος και αβάσιμος.
   44.  Η γεωκριτική είναι μια μέθοδος λογοτεχνικής ανάλυσης και λογοτεχνικής θεωρίας που ενσωματώνει τη μελέτη του γεωγραφικού χώρου. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, μπορούμε να εξετάσουμε πώς οι θεωρίες του συγγραφέα Luigi Usai για την ανακάλυψη της Ατλαντίδας, του Κήπου των Εσπερίδων, της λίμνης Τριτωνίδης, των Αμαζόνων της Μύρινας σχετίζονται με τον γεωγραφικό χώρο, ιδιαίτερα με τον αρχαίο γεωγραφικό χώρο και τον νέα επανένταξη της Σαρδηνίας και των νησιών της στα αρχαία συστήματα χαρτογράφησης. Εάν ό,τι αναφέρεται σε αυτόν τον ιστότοπο και στα βιβλία που δημοσίευσε ο Luigi Usai, τότε θα χρειαστεί να δημιουργηθεί ξανά αρχαία χαρτογραφία, για να διευκολυνθεί η εκμάθηση της αρχαιότητας για τις νέες γενιές λογίων, ιστορικών, γεωγράφων, φιλολόγων, φιλοσόφων, γεωλόγων και ούτω καθεξής. Σύμφωνα με τον Luigi Usai, οι Στύλοι του Ηρακλή βρίσκονται στο Carloforte όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Giorgio Saba, κοντά στο νησί San Pietro, στη Σαρδηνία. Η ανακάλυψη του Giorgio Saba μας προσφέρει μια νέα προοπτική για τη γεωγραφία της Σαρδηνίας και τη σχέση της με την αρχαία μυθολογία. Επιπλέον, ο Luigi Usai έχει προτείνει ότι το Sulcis είναι η πρωτεύουσα της Ατλαντίδας και ότι η Ατλαντίδα είναι το μερικώς βυθισμένο γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσικής. Αυτές οι θεωρίες μας προσφέρουν μια νέα κατανόηση της γεωγραφίας της Σαρδηνίας και της Κορσικής και της σχέσης τους με την αρχαία ιστορία. Η γεωκριτική μας επιτρέπει να εξετάσουμε πώς αυτές οι θεωρίες σχετίζονται με τον γεωγραφικό χώρο και πώς αυτό επηρεάζει την κατανόησή μας για την αρχαία ιστορία. Για παράδειγμα, μπορούμε να εξετάσουμε πώς η θέση των Στυλών του Ηρακλή στο Carloforte επηρεάζει την κατανόησή μας για την αρχαία μυθολογία και γεωγραφία της Σαρδηνίας. Επιπλέον, μπορούμε να εξετάσουμε πώς η θεωρία του Λουίτζι Ουσάι για την Ατλαντίδα και τη Σουλκίδα επηρεάζει την κατανόησή μας για τη γεωγραφία της Σαρδηνίας και της Κορσικής και τη σχέση τους με την αρχαία ιστορία.
   45. Tamil Nadu Jallikattu: Αρχίζω να σκέφτομαι ότι αυτή η ιεροτελεστία θα μπορούσε να προέρχεται από τη Σαρδηνία Κορσικανή Ατλάντια καθώς και η ταυρομαχία και τα παιχνίδια με τους ταύρους των Κρητικών. Αυτή η υπόθεση πρέπει να μελετηθεί σε βάθος για πιθανές συνέπειες, για παράδειγμα γλωσσικής φύσης.
   46. Διαφορετικοί πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο έχουν αναπτύξει πρακτικές και τελετουργίες που περιλαμβάνουν ταύρους ή άλλα μεγάλα ζώα. Ακολουθούν μερικές από αυτές τις πρακτικές που μπορεί να έχουν επιφανειακές ομοιότητες με τις ταυρομαχίες Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης και οι οποίες κατά τη γνώμη μου μπορεί να έχουν πολύ μακρινή κοινή προέλευση στον πολιτισμό της Σαρδηνίας-Κορσικής:
       1. Course camarguaise (Γαλλία): Πρόκειται για μια παραδοσιακή μορφή ταυρομαχίας στην περιοχή Camargue της νότιας Γαλλίας. Σε αντίθεση με τις ισπανικές ταυρομαχίες, ο στόχος δεν είναι να σκοτωθεί ο ταύρος. Αντίθετα, οι raseteurs προσπαθούν να αφαιρέσουν μια κορδέλα ή μια κορδέλα από τα κέρατα του ταύρου χρησιμοποιώντας μόνο το ένα χέρι.
       2. Bous al mar (Ισπανία): Μια εκδήλωση που ονομάζεται «Bous al mar» (Ταύροι στη θάλασσα) πραγματοποιείται στη Denia, στην περιοχή της Βαλένθια της Ισπανίας. Οι ταύροι οδηγούνται στους δρόμους σε μια προβλήτα, όπου οι θεατές προσπαθούν να τους ρίξουν στη θάλασσα, ενώ προσπαθούν να αποφύγουν να τους σπρώξει στο νερό ο ταύρος.
       3. Ροντέο (Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδάς): Ενώ οι ρίζες του ροντέο διαφέρουν από τις πρακτικές ταυρομαχίας, μοιράζεται το στοιχείο των ανδρών που επιδιώκουν να κυριαρχήσουν ή να επιδείξουν ανδρεία ενάντια σε ένα ισχυρό ζώο. Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν ιππασία ταύρου, ιππασία βρόγχων (άγρια ​​άλογα) και λάσο.
       4. Zampanzar (Ισπανία): Κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Σαν Σεμπαστιάν σε μέρη της Ισπανίας, ένας ταύρος με μια σειρά από φωτοβολίδες δεμένες στα κέρατά του απελευθερώνεται στους δρόμους. Οι θεατές προσπαθούν να τρέξουν και να πλησιάσουν τον ταύρο χωρίς να χτυπηθούν από ρουκέτες.
       5. Coleo (Βενεζουέλα και Κολομβία): Αν και περιλαμβάνει άλογα και όχι ταύρους, το Coleo είναι ένα άθλημα στο οποίο οι αναβάτες προσπαθούν να ρίξουν κάτω έναν ταύρο ή μια αγελάδα τραβώντας την ουρά του.
       6. Buffalo Racing (Ινδία και Ταϊλάνδη): Σε παράκτιες περιοχές της Ινδίας, όπως η Karnataka, και στην Ταϊλάνδη, οι αγώνες βουβαλιών είναι παραδοσιακοί. Αν και δεν περιλαμβάνει άμεσα πάλη ανθρώπου-ζώου, δείχνει μια επίδειξη δύναμης και ταχύτητας μεταξύ των ζώων, συχνά με τους ανθρώπους να προσπαθούν να τα ελέγξουν κατά τη διάρκεια του αγώνα.
       7. Κρητική Ταυρομαχία: Οι παλαιότερες απεικονίσεις ταυρομαχίας βρίσκονται στη μινωική τέχνη της αρχαίας Κρήτης (περίπου 2000-1400 π.Χ.). Δείχνουν νεαρούς αθλητές να πηδούν στις πλάτες των ταύρων ή να κάνουν ακροβατικά. Δεν είναι σαφές εάν επρόκειτο για θρησκευτικές τελετές, αθλητικές δραστηριότητες ή και τα δύο. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι σκοτώθηκαν ταύροι σε αυτά τα γεγονότα.
       8. Ταυρομαχία: Η ισπανική ταυρομαχία είναι μια μορφή ταυρομαχίας στην οποία ένας ταυρομάχος, ή ματαδόρ, πολεμά έναν ταύρο σε μια σειρά από στάδια που καταλήγουν στη θανάτωση του ταύρου. Έχει αρχαία προέλευση και μπορεί να αναχθεί στην αρχαία Ρώμη, αλλά η σύγχρονη μορφή έχει μεσαιωνική προέλευση. Έχει μια βαθιά πολιτιστική και τελετουργική σύνδεση στην Ισπανία και σε άλλα μέρη του ισπανόφωνου κόσμου, αλλά είναι επίσης αμφιλεγόμενη λόγω ζητημάτων για τα δικαιώματα των ζώων.
       9. Jallikattu: Το Jallikattu έχει ρίζες στον εορτασμό της συγκομιδής του Pongal στο Ταμίλ Ναντού. Δεν είναι ένα άθλημα που σκοτώνει ταύρο. Αντίθετα, ο στόχος είναι να δαμάσεις τον ταύρο ή να τον κρατήσεις. Ωστόσο, έχει πυροδοτήσει διαμάχες και συζητήσεις για τα δικαιώματα των ζώων στην Ινδία, οδηγώντας σε προσωρινούς κανονισμούς και απαγορεύσεις.
   47. Μια υπόθεση που αυτή τη στιγμή δεν είμαι ακόμη σε θέση να αναλύσω καλύτερα είναι η ακόλουθη: οι γλώσσες που μέχρι τώρα ονομάζονται ινδοευρωπαϊκές θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να είναι γλώσσες Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης. Είναι πιθανό οι Σαρδηνιο-Κορσικανοί, στο μακρινό παρελθόν, να έφτασαν επίσης στην Ινδία, δημιουργώντας κάποιες εθνοτικές γενεαλογίες που έχουν παραμείνει εκεί. Δεδομένης της πρακτικής του Jallikattu και για άλλους λόγους που δεν μπορώ να απαριθμήσω προς το παρόν, υποθέτω ότι ορισμένες ινδικές εθνότητες, όπως οι Ταμίλ, έχουν καταγωγή από τη Σαρδηνία-Κορσική. Θα είχαν λοιπόν κοινά γλωσσικά και εθνοπολιτισμικά σημεία. Ωστόσο, πρόκειται για μια αποκλειστικά θεωρητική-κερδοσκοπική υπόθεση που δεν έχει ακόμη στέρεες βάσεις. Θέλω όμως να το επισημάνω, αν οι άλλοι το προσέχουν και νομίζουν ότι είναι οι πρώτοι που το σκέφτηκαν.
   48. Το γεωλογικό μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής έχει βυθιστεί για περίπου 11.600 χρόνια λόγω του παλμού του λιωμένου νερού, δηλαδή των κυμάτων του λιωμένου νερού από τον πάγο μετά τον τελευταίο παγετώνα ¹ .
   49. Το γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσικής έχει προσανατολισμό βορρά-νότου και φιλοξενούσε το είδος των νάνων ελεφάντων (Mammuthus lamarmorae), όπως περιγράφεται από τον Πλάτωνα ¹ .
   50. Το τοπωνύμιο του Sulcis θυμίζει τις πηγές ζεστού και κρύου νερού που τοποθετούσε ο Ποσειδώνας στο νησί της Ατλαντίδας: υπάρχουν τοποθεσίες όπως το Acquacadda, το S’Acqua Callenti de Basciu e de Susu, το Acqua Callentis, το Zinnigas και το Terresoli ^1 2 .
   51. Ο Σόλων άκουσε την ιστορία της Ατλαντίδας στην αιγυπτιακή πόλη Sais: αλλά Sais είναι επίσης το όνομα ενός οικισμού κοντά στο Narcao στο Sulcis και ένα επώνυμο της Σαρδηνίας ^1 2 .
   52. Ο πολιτισμός των Villanovan παρουσιάζει σύμβολα της Ατλάντης όπως ομόκεντρους κύκλους και ψεύτικες πόρτες παρόμοια με εκείνα της Σαρδηνίας. Επιπλέον, το γονιδίωμα του πληθυσμού της Κορσικής έχει κοινά στοιχεία με αυτό της κεντρικής Ιταλίας ^1 2 .
   53. Η βύθιση της νήσου Ατλαντίδα οφείλεται επίσης στη σεισμική ανωμαλία που προκαλείται από τη στέγαση που προκύπτει από την πλευρική ανατροπή της πλάκας ³ .
   54. Η Ατλαντίδα είχε ένα  λιμάνι  που είχε επίσης ένα  κανάλι :  το Porto Canale είναι ακόμα παρόν στο Κάλιαρι στη Σαρδηνία .
   55. Η πρωτεύουσα της Ατλαντίδας θα βρισκόταν κοντά στην Τελάδα στη σημερινή Σαρδηνία . Και μάλιστα εκεί έχει τοποθετηθεί μια αμερικανική στρατιωτική βάση και όλες οι δραστηριότητες μέσα σε αυτήν καλύπτονται από το κρατικό μυστικό. σχετικά με αυτό το κρατικό μυστικό μπορείτε να διαβάσετε σε διάφορα διαδικτυακά άρθρα, ιδιαίτερα σε αυτά που σχετίζονται με τον Mauro Pili:
       https://www.unionesarda.it/news-sardegna/cagliari/teulada-mauro-pili-prosciolto-dallaccusa-di- violazione -of-the-state-secret-txv8f83x
   56. Η βυθισμένη πόλη της Αθήνας από το 9600 π.Χ. βρέθηκε από τον Λουίτζι Ουσάι στην πλατφόρμα Σικελίας-Μάλτας.
   57. Η Ατλαντίδα είχε κυκλικό σχήμα με ομόκεντρα κανάλια που ένωναν τη θάλασσα με την κεντρική πόλη. αυτή η μορφή βρίσκεται στα τρισδιάστατα σκηνικά του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής.
   58. Η Ατλαντίδα ήταν πλούσια σε πολύτιμα μέταλλα όπως ο χρυσός, το ασήμι και το οριχάλκο. αυτά τα μέταλλα υπάρχουν και στην περιοχή της Σαρδηνίας-Κορσικής.
   59. Τα αρχαιολογικά στοιχεία δεν βρέθηκαν ποτέ γιατί δεν αναζητήθηκαν ποτέ: αυτό συμβαίνει επειδή ο ακαδημαϊκός και αρχαιολογικός κόσμος της Σαρδηνίας, γενικά, θεωρούσε ανέκαθεν τις συζητήσεις για την Ατλαντίδα ως παραμύθια του Πλάτωνα με λογοτεχνικές, πολιτικές ή φιλοσοφικές προθέσεις. Επομένως κανείς δεν έχει πραγματοποιήσει στρωματογραφικές αρχαιολογικές ανασκαφές στη Σαρδηνία που έφτασαν το 9600 π.Χ.
   60. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει καταλάβει ακόμη το μέγεθος της Λιβύης και της Ασίας το 9600 π.Χ. Κανείς, μέχρι σήμερα, δεν έχει ιδέα τι αντιπροσώπευαν αυτές οι λέξεις, πριν από τη βύθιση του τεμαχίου Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης περίπου το 9600 π.Χ. Ωστόσο, μπορεί κανείς να αιτιολογήσει το αντίθετο, και κατά συνέπεια να προσδιορίσει ότι η Λιβύη και η Ασία ήταν το 9600 π.Χ. δύο γεωγραφικές πραγματικότητες με διαστάσεις μικρότερες από αυτές του γεωλογικού τεμαχίου Σαρδηνίας-Κορσικής που βυθίζεται σήμερα στη Μεσόγειο.
   61. Η βυθισμένη πόλη της Αθήνας από το 9600 π.Χ.  βρέθηκε από τον Luigi Usai στην πλατφόρμα Sicily Malta ¹ .
   62. Ο Luigi Usai δήλωσε σε ένα από τα βιβλία του ότι ο πολιτισμός των Villanovan είναι μια μετανάστευση Σαρδηνίας-Κορσικανής στην Ιταλία. Πράγματι, πριν από λίγες μέρες βρέθηκε ένα χάλκινο αγαλματίδιο Nuragic που ανήκει στον πολιτισμό των Villanovan στη λίμνη Bolsena και είναι το μόνο που βρέθηκε μέσα σε ένα σπίτι Villanovan, βυθισμένο αυτή τη στιγμή κάτω από τη λίμνη Bolsena.
   63. Μεταξύ των γεωλογικών στοιχείων, η λάσπη που περιέβαλλε το νησί της Σαρδο-Κορσικανής Ατλαντίδας προκλήθηκε από το θαλάσσιο ξέπλυμα στις ακτές, το οποίο έσπασε από το νησί τη γη των αρχικών παλαιοακτών που κατοικούσαν οι Σαρδο-Κορσικανοί-Ατλάντες. Οι παλαιοακτές του Ατλάντιου ονομάζονται σήμερα από τον επιστημονικό κόσμο με το όνομα «υφαλοκρηπίδα Σαρδηνίας-Κορσικανής υφαλοκρηπίδας».
   64. Στο καταφύγιο του βράχου «Su Carroppu» του Sirri, στη Σαρδηνία, βρέθηκαν κάτοικοι της Μεσολιθικής εποχής, που σύμφωνα με τη θεωρία μου είναι πολύ πιθανόν Άτλαντες. Στην πραγματικότητα, δύο στα τρία άτομα επέτρεψαν την ανάλυση του DNA τους, το οποίο είναι σχεδόν εντελώς διαφορετικό από αυτό των νεολιθικών ανθρώπων που αποίκησαν το νησί περίπου τρεις χιλιάδες χρόνια αργότερα, δηλαδή περίπου 3000 χρόνια μετά τη βύθιση του γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής – Ατλαντίδα. Κατά συνέπεια, πολλές πληροφορίες μπορούν να προκύψουν από αυτή την ανακάλυψη: για παράδειγμα, οι Άτλαντες κατοικούσαν στις παλαιοακτές του μπλοκ Σαρδο-Κορσικανών. είχαν διαφορετικό DNA. κυνηγούσαν πόρους ιδιαίτερα θαλάσσιου τύπου, κάτι που συνάδει με το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι λάτρευαν τον Ποσειδώνα, τον «Θεό της θάλασσας».
   65. Η ανακάλυψη του αγάλματος του Άτλαντα από το Ολύμπιο θα επιβεβαίωνε έμμεσα ότι γύρω στον 5ο ή 4ο αιώνα π.Χ. η Ατλαντίδα Σαρδηνιο-Κορσικανή μορφή του Άτλαντα ήταν ακόμα πολύ σεβαστή στη Σικελία. Το γεγονός ότι λέγεται «Telamone» στα ιταλικά δείχνει πώς φαίνεται ότι οι αρχαιολόγοι, έστω και ασυνείδητα και ακούσια, κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να σβήσουν την ορολογία του Ατλάντε: στην πραγματικότητα στο εξωτερικό ονομάζεται Άτλας στα κύρια άρθρα εφημερίδων του κόσμου που μιλούν γι’ αυτό. . Επιπλέον, το άγαλμα του Άτλαντα είναι τεράστιο σε μέγεθος, υποδηλώνοντας ότι ήταν μια πολύ αγαπημένη, σεβαστή και σεβαστή φιγούρα.
   66. Οι Ατλάντες της Σαρδηνίας-Κορσικανής, όντας λαός της θάλασσας, μπορεί να έχουν διαδώσει ορισμένες τεχνικές επεξεργασίας πέτρας όπως η Κλακτωνική και η Ταγιάτικα κατά μήκος των ακτών του Ατλαντικού της Ευρώπης κατά τη διάρκεια των εξερευνήσεων και των μεταναστεύσεών τους. Αυτό θα εξηγούσε την παρουσία παρόμοιων μεγαλιθικών δομών σε πολύ μακρινά μέρη.
   67. Τα παρόμοια ονόματα ορισμένων τοποθεσιών, όπως το Karnak και το Carnac, θα μπορούσαν να είναι απόηχος της πολιτιστικής κυριαρχίας και διάδοσης της γλώσσας της Ατλάντης Σαρδηνίας-Κορσικανής σε μια πολύ αρχαία εποχή. Πολλά τοπωνύμια έχουν προϊστορική προέλευση.
   68. Η κατασκευή μεγαλιθικών δομών απαιτούσε κοινωνική οργάνωση και διάδοση εξειδικευμένων γνώσεων. Οι Ατλάντες Σαρδηνιο-Κορσικανοί μπορεί να έχουν μεταδώσει αυτή τη γνώση στους τοπικούς πληθυσμούς κατά τις εξερευνήσεις τους, επιτρέποντας την κατασκευή παρόμοιων μνημείων σε όλη την Ευρώπη.
   69. Ο Πλάτων τοποθέτησε την Ατλαντίδα στον Ατλαντικό Ωκεανό. Οι Ατλάντες της Σαρδηνίας-Κορσικανής, ως νησιωτικός λαός, μπορεί να κυριαρχούσαν σε μεγάλο μέρος των εμπορικών οδών και των πολιτιστικών ανταλλαγών στον προϊστορικό Ατλαντικό, όπως προτείνουν ο Τιμαίος και ο Κριτίας.
   70. Ορισμένες σημαντικές μεγαλιθικές τοποθεσίες, όπως το Στόουνχεντζ, θα μπορούσαν να έχουν επηρεαστεί, ή ακόμα και χτιστεί, από τους Ατλάντες της Σαρδηνίας-Κορσικανής, δεδομένης της υποτιθέμενης πολιτιστικής και θαλάσσιας επιρροής τους στη Δυτική Ευρώπη: στην πραγματικότητα, πριν δημιουργηθεί το μεγαλιθικό Στόουνχεντζ, χτίστηκε το το κέντρο της σημερινής Σαρδηνίας ο μεγαλιθισμός του Πράνου Ματέντου.
   71. Στην Ευρώπη υπάρχουν πολλές περιπτώσεις αλλογλωσσίας. Κατά τη γνώμη μου, αρκετές από αυτές τις αλλογλωσσίες, όπως οι γαλλοϊταλικές διαλεκτικές παραλλαγές στη Σικελία και το Πιεμόντε, το Βένετο, τη Ρομάνια και την Τοσκάνη, μπορούν να αποδοθούν σε γλωσσικά κατάλοιπα του αποικισμού της Σαρδηνίας-Κορσικανής Μεσολιθικής και Νεολιθικής σε όλη την Ευρώπη, έναν ατλαντικό αποικισμό του που ο ιερέας του Σαΐς στην Αίγυπτο στον Σόλωνα, στα πλατωνικά κείμενα του Τιμαίου και του Κριτία.
   72. Ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της μελέτης της επικράτειας έγινε αυτές τις μέρες με τη δήλωση που δημοσιοποιήθηκε από το παρακάτω άρθρο της εφημερίδας Unione Sarda, μιας εφημερίδας της Σαρδηνίας:
       https://www.unionesarda.it/news-sardegna/scoppia – the-war-at-sgilla-constrained-the-salt-pans-lnilaqrl
   73. Ένα φορτίο οριχάλκης βρέθηκε στις θάλασσες της Σικελίας, ακριβώς κοντά στο γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης : αυτή η ανακάλυψη περιγράφεται σε πολλά άρθρα εφημερίδων που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο: εδώ είναι μια σύντομη λίστα, την οποία μπορείτε να διασταυρώσετε- ελέγξτε στο διαδίκτυο και στις μηχανές αναζήτησης
       https://www.famedisud.it/dal-mare-di-gela-riemerge-loricalco-il-leggendario-metallo-di-atlantide-un-tesoro-di-26-secoli-fa/ https://mondointasca.it/2015/01/07/oricalco-il-misterioso-metallo-di-atlantide-ritrovato-a-gela/#:~:text=Come%20il%20tempo%20e%20la,secolo% 20BC%2C%202600%20years%20ago.https://culturattualita.wordpress.com/2015/01/14/oricalco-legendario-metal-of-atlantis-found-al-largo-della-sicilia/https://caltanissetta.gds.it/video/cultura/2015/03/02/nel-mare-di-gela-lingotti-di-2600-anni-fa-video-c99e3503-14fc-4e1e-b888-334d14fa3da1/
   74. Πιθανός εκχριστιανισμός της Σαρδηνίας Κορσικανής Ατλάντης μυθολογίας : είναι πιθανό ότι οι Χριστιανοί με πολλούς τρόπους, μέσω κοινωνικής και ψυχολογικής πίεσης, επηρέασαν τους Ατλάντες της Σαρδηνίας Κορσικής να μετατρέψουν τις μυθικές και θρησκευτικές τους προσωπικότητες στη λατρεία των Χριστιανών. Για να εξηγήσω αυτή την έννοια, θα προσπαθήσω να δείξω την πιθανή μετατροπή της μορφής του πολύ αρχαίου ηγεμόνα Ποσειδώνα, Βασιλιά των Θαλασσών, όπως εξηγείται από την ευφημιστική μου ερμηνεία , στην αρνητική χριστιανική φιγούρα του Σατανά, του Θεού του Κάτω Κόσμου. Αρχικά, θα ήθελα να δείτε τα στοιχεία που έφτιαξα με την τεχνητή νοημοσύνη για να προσπαθήσετε να εξηγήσετε αυτήν την έννοια με απλό τρόπο:

 

 

 

Οι κάτοικοι της Σαρδηνίας από την Κορσική Ατλάντες έχουν κράνη με κέρατα, ακόμη και στην εποχή των Νουραγκικών, και είναι περήφανοι που έχουν κέρατα στα κράνη τους. Είναι ένα χαρακτηριστικό που τους χαρακτηρίζει και τους διακρίνει. Από καιρό πιστεύονταν ότι τα κέρατα ήταν χαρακτηριστικό των κρανών των Βίκινγκ, αλλά αυτό αποδείχθηκε λάθος. Τα κέρατα είναι χαρακτηριστικά των Κορσικανών της Σαρδηνίας. Τα κέρατα, σύμβολο του Ατλάντιου, γίνονται τα κέρατα του Σατανά. Ο Θεός Ποσειδώνας, Θεός του Νερού και Θεός των Θαλασσών, γίνεται Σατανάς, Θεός της Φωτιάς και Θεός του Κάτω Κόσμου. Η ουρά του ψαριού γίνεται ουρά του διαβόλου. Η Τρίαινα, ένα πολύ γνωστό σύμβολο που συνδέεται με τη μυθολογική φιγούρα του Ποσειδώνα, γίνεται το δίκρανο του Διαβόλου στην Κόλαση. Ο Χριστιανισμός έχει κάνει ό,τι είναι δυνατό μέσα σε δύο χιλιάδες χρόνια για να εξολοθρεύσει τη λατρεία του Ποσειδώνα από την Κορσική Κορσική στον Ποσειδώνα και να τη μετατρέψει σε ένα κακό πράγμα, τη λατρεία του Διαβόλου. Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά, όσοι λάτρευαν τον διάβολο δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, οπότε αν κάποιος από τους Κορσικανούς της Σαρδηνίας συνέχιζε να λατρεύει τον Ποσειδώνα θα είχε δολοφονηθεί. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η λατρεία αυτής της μορφής έχει εξαφανιστεί από τα εδάφη της Σαρδηνίας Κορσικής. Πιθανώς εκείνοι οι λίγοι που τον τιμούσαν ακόμη συνελήφθησαν, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν από θρησκευόμενους ή από την Ιερά Εξέταση. Κοιτάζοντας τις εικόνες που δημιούργησα χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη, είναι δυνατόν να συνειδητοποιήσουμε ότι το σχήμα είναι στην πραγματικότητα το ίδιο, αλλά έχει γίνει μια πολύ βίαιη σημασιολογική αλλαγή στη σημασία που είχε αυτή η φιγούρα για το Κορσί της Σαρδηνίας. Η Αγία Γραφή δεν περιγράφει ότι ο Σατανάς έχει κέρατα, δίκρανο ή ουρά. Πιστεύεται ότι αυτές οι εικόνες προέρχονται από την αρχαία ελληνική μυθολογία. Ο Έλληνας θεός του κάτω κόσμου, ο Άδης, συχνά τον απεικόνιζαν με ένα δίχτυ, ένα εργαλείο που έμοιαζε με δίκρανο. Δεδομένου ότι ο Σατανάς συνδέεται συχνά με τον κάτω κόσμο και την κόλαση, είναι πιθανό ότι αυτή η εικόνα υιοθετήθηκε και προσαρμόστηκε για να τον αντιπροσωπεύει. Τα κέρατα και οι διχαλωτές οπλές πιστεύεται επίσης ότι προέρχονται από τον Έλληνα θεό Πάνα, ο οποίος απεικονιζόταν με τα πόδια και τα κέρατα μιας κατσίκας. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι εικόνες έγιναν δημοφιλείς στη δυτική κουλτούρα και πλέον συνδέονται συνήθως με αναπαραστάσεις του Σατανά. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι εικόνες δεν βασίζονται σε βιβλικές περιγραφές του Σατανά. Ως εκ τούτου, η πρόταση και το σήμα μου επιδιώκει να βελτιώσει αυτές τις πληροφορίες, προτείνοντας ότι η μορφή του Σατανά των Χριστιανών είναι σε μεγάλο βαθμό εκχριστιανισμός των μυθολογιών της Σαρδηνίας Κορσικής Ατλάντης, σε μια προσπάθεια να τα σβήσει από τη μνήμη. Όντας πολύ ριζωμένη στους ανθρώπους, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της παραμόρφωσης, γνωστή στην ψυχολογία και την ψυχιατρική: όταν μια μνήμη είναι πολύ δυνατή και ισχυρή και δεν μπορεί να διαγραφεί, παραμορφώνεται έτσι ώστε οι επόμενες γενιές να τη θυμούνται με χαρακτηριστικά διαφορετικά από αυτά τα αρχικά.

Το σκεπτικό μου, που προτείνει εκχριστιανισμό της Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλαντικής μυθολογίας, είναι συναρπαστικό. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, πολλές θρησκείες και συστήματα πεποιθήσεων έχουν υποστεί προσαρμογές και επανερμηνείες ως αποτέλεσμα της επαφής με άλλους πολιτισμούς και πεποιθήσεις, ειδικά όταν μια κυρίαρχη θρησκεία, όπως ο Χριστιανισμός, προσπάθησε να συμπληρώσει ή να καταστείλει τις τοπικές παραδόσεις.

Εδώ είναι μερικές σκέψεις σχετικά με τις υποθέσεις μου:

1. • Αφομοίωση και Συγκριτισμός : Η τάση των κυρίαρχων θρησκειών να αφομοιώνουν τοπικές θεότητες και μορφές δεν περιορίζεται στον Χριστιανισμό. Οι Ρωμαίοι, για παράδειγμα, αφομοίωσαν πολλές τοπικές θεότητες σε όλη την αυτοκρατορία. Μέσα στον Χριστιανισμό, υπάρχει μια μακρά ιστορία «εκχριστιανισμού» παγανιστικών εορτών, τοποθεσιών και θεοτήτων .
   • Ο Ποσειδώνας στον Σατανά : Η ιδέα ότι ο Ποσειδώνας, μια θαλάσσια θεότητα, μπορεί να έχει εκ νέου ερμηνευτεί ως μια κολασμένη φιγούρα είναι ενδιαφέρουσα. Παραδοσιακά όμως, δεν υπάρχει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ του Ποσειδώνα και του Σατανά στη χριστιανική λογοτεχνία. Ο Σατανάς είχε πολλές ενσαρκώσεις και αναπαραστάσεις σε όλη την ιστορία του Χριστιανισμού, που συχνά προέρχονται από εβραϊκές πηγές και, αργότερα, από ελληνορωμαϊκή επιρροή.
   • Συμβολολογία : Ενώ η τρίαινα του Ποσειδώνα και η διχάλα του διαβόλου έχουν οπτικές ομοιότητες, θα πρέπει να γίνει περισσότερη έρευνα για να δημιουργηθεί μια άμεση σύνδεση μεταξύ των δύο μορφών με βάση αυτό το στοιχείο και μόνο. Το ίδιο ισχύει και για τα κέρατα: ενώ είναι αλήθεια ότι ο συμβολισμός των κεράτων μπορεί να βρεθεί σε πολλούς πολιτισμούς και έχει διαφορετικές σημασίες, η άμεση συσχέτιση των κέρατων των κρανών Σαρδηνίας-Κορσικής με εκείνα του διαβόλου απαιτεί μια στέρεη βάση αποδεικτικών στοιχείων.
   • Horned Helmets : Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενώ τα κερασφόρα κράνη των Βίκινγκς είναι ένας σύγχρονος μύθος (που έγινε δημοφιλής σε μεγάλο βαθμό από την όπερα και τα θεατρικά έργα), δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία ότι οι αρχαίοι Βίκινγκς τα φορούσαν στην πραγματικότητα.
   • Εξάλειψη λατρείας : Εάν πράγματι υπήρξε εκστρατεία για την καταστολή της λατρείας του Ποσειδώνα ή άλλων τοπικών θεοτήτων στη Σαρδηνία ή την Κορσική, αυτό θα πρέπει να τεκμηριωθεί σε ιστορικά αρχεία, θρησκευτικά γραπτά ή αρχαιολογικά στοιχεία.

 

 

 

Οι βαθυμετρικές γραμμές του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής φαίνεται να δείχνουν τουλάχιστον τέσσερα υψώματα του ευστατικού επιπέδου το ένα μετά το άλλο. αυτές οι υψηλές στάθμες του Παλαιολιθικού Ατλαντικού Ωκεανού, που σήμερα ονομάζεται Μεσόγειος Θάλασσα μετά από μια διαδοχή ονοματολογιών σε διάφορες γλώσσες και πολιτισμούς: Mare Nostrum για τους Ρωμαίους, για να το αντιπαραβάλλουμε με το Mare di Atlas, ή τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Στην αρχαιότητα, οι ανατροπές του ευστατικού επιπέδου του Παλαιολιθικού Ατλαντικού Ωκεανού (που σήμερα είναι γνωστός με το όνομα Μεσόγειος Θάλασσα και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω για να επιτρέψω στον αναγνώστη να αφομοιώσει αυτή τη νέα και πολύ σημαντική δήλωση) από προϊστορικούς σαν να ήταν απίστευτοι «Πλημμύρες», «Παγκόσμιες Πλημμύρες» για την ακρίβεια, όπως έχουν παραδοθεί μέχρι τώρα από πολλές θρησκείες, μύθους και δοξασίες ολόκληρης της λεκάνης της Μεσογείου σήμερα. Ίσως το γεγονός ότι ονομαζόταν Ατλαντικός Ωκεανός έχει ήδη αναφερθεί από τον αγαπητό καθηγητή Sergio Frau (2002): ακόμα κι αν δεν το είχε αναφέρει, είναι σιωπηρή συνέπεια του γεγονότος ότι οι Στύλοι του Ηρακλή βρίσκονταν μεταξύ της Σικελίας. και την Τυνησία. Αγόρασα το κείμενο του Frau, αλλά δυστυχώς είμαι πολύ τεμπέλης για να το μελετήσω, πολύ αργός να το διαβάσω, Επιπλέον, έχω απίστευτη δυσκολία να το καταλάβω, γιατί το κείμενο (και ο συγγραφέας) είναι τόσο καλλιεργημένο και λογικό που δεν μπορώ να τον ακολουθήσω στο σκεπτικό του, κυρίως γιατί αυτά τα θέματα είναι πολύ βαριά για μένα και δεν τα γνωρίζω. όλα. Πράγματι, είναι απίστευτο που κατάλαβα αυτές τις πληροφορίες, γιατί δεν είμαι απολύτως ειδικός σε αυτούς τους κλάδους. Και πάλι: ο Παλαιολιθικός Ατλαντικός Ωκεανός δεν συμπίπτει με τη Μεσόγειο: σταματά στο στενό μεταξύ Σικελίας και Τυνησίας. η Μεσόγειος είναι το υπερσύνολο της, όπως θα έλεγε κανείς ως προς τα μαθηματικά των συνόλων, καθώς περιλαμβάνει και το άλλο μέρος της θάλασσας, αυτό πέρα ​​από τους Στύλους του Ηρακλή όπου τοποθετήθηκε λανθασμένα από τον Frau (2002), μέχρι τις ακτές του Λιβάνου. Ο Παλαιολιθικός-Μεσολιθικός Ατλαντικός Ωκεανός είναι μόνο αυτός που περιβάλλει το γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσο-Ατλάντης. γιατί το κείμενο (και ο συγγραφέας) είναι τόσο καλλιεργημένο και πολυμαθές που δεν μπορώ να τον ακολουθήσω στο σκεπτικό του, κυρίως γιατί αυτά τα θέματα είναι πολύ βαριά για μένα και δεν τα γνωρίζω καθόλου. Πράγματι, είναι απίστευτο που κατάλαβα αυτές τις πληροφορίες, γιατί δεν είμαι απολύτως ειδικός σε αυτούς τους κλάδους. Και πάλι: ο Παλαιολιθικός Ατλαντικός Ωκεανός δεν συμπίπτει με τη Μεσόγειο: σταματά στο στενό μεταξύ Σικελίας και Τυνησίας. η Μεσόγειος είναι το υπερσύνολο της, όπως θα έλεγε κανείς ως προς τα μαθηματικά των συνόλων, καθώς περιλαμβάνει και το άλλο μέρος της θάλασσας, αυτό πέρα ​​από τους Στύλους του Ηρακλή όπου τοποθετήθηκε λανθασμένα από τον Frau (2002), μέχρι τις ακτές του Λιβάνου. Ο Παλαιολιθικός-Μεσολιθικός Ατλαντικός Ωκεανός είναι μόνο αυτός που περιβάλλει το γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσο-Ατλάντης. γιατί το κείμενο (και ο συγγραφέας) είναι τόσο καλλιεργημένο και πολυμαθές που δεν μπορώ να τον ακολουθήσω στο σκεπτικό του, κυρίως γιατί αυτά τα θέματα είναι πολύ βαριά για μένα και δεν τα γνωρίζω καθόλου. Πράγματι, είναι απίστευτο που κατάλαβα αυτές τις πληροφορίες, γιατί δεν είμαι απολύτως ειδικός σε αυτούς τους κλάδους. Και πάλι: ο Παλαιολιθικός Ατλαντικός Ωκεανός δεν συμπίπτει με τη Μεσόγειο: σταματά στο στενό μεταξύ Σικελίας και Τυνησίας. η Μεσόγειος είναι το υπερσύνολο της, όπως θα έλεγε κανείς ως προς τα μαθηματικά των συνόλων, καθώς περιλαμβάνει και το άλλο μέρος της θάλασσας, αυτό πέρα ​​από τους Στύλους του Ηρακλή όπου τοποθετήθηκε λανθασμένα από τον Frau (2002), μέχρι τις ακτές του Λιβάνου. Ο Παλαιολιθικός-Μεσολιθικός Ατλαντικός Ωκεανός είναι μόνο αυτός που περιβάλλει το γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσο-Ατλάντης.

Εκπληκτικές ανακαλύψεις στη Σαρδηνία: Παλαιολιθικά αντικείμενα που χρονολογούνται πριν από 500.000 χρόνια

Πρόσφατες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στη Σαρδηνία έφεραν στο φως παλαιολιθικά αντικείμενα που χρονολογούνται πριν από 500.000 χρόνια. Τα παλαιότερα αντικείμενα που βρέθηκαν στη Σαρδηνία χρονολογούνται από την Κάτω Παλαιολιθική και βρέθηκαν στην Anglona, ​​στο βόρειο τμήμα του νησιού. Πρόκειται για αντικείμενα από πυριτόλιθο και χαλαζίτη που χρονολογούνται μεταξύ 450.000 και 120.000 ετών.

Αυτά τα τεχνουργήματα αντιπροσωπεύουν μερικά από τα πρώτα στοιχεία ανθρώπινης παρουσίας στη Σαρδηνία και μας παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τη ζωή των κατοίκων του νησιού κατά την Κάτω Παλαιολιθική. Ο πυριτόλιθος και ο χαλαζίτης είναι δύο τύποι λίθων που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή εργαλείων και όπλων κατά την Παλαιολιθική.

Το Αρχαιολογικό και Παλαιοβοτανικό Μουσείο Perfugas εκθέτει ευρήματα από όλη την περιοχή Anglona, ​​συμπεριλαμβανομένων τεχνουργημάτων από την Κάτω Παλαιολιθική (πριν από 500.000-120.000 χρόνια). Αυτό το μουσείο προσφέρει στους επισκέπτες την ευκαιρία να θαυμάσουν από κοντά αυτά τα αρχαία αντικείμενα και να μάθουν περισσότερα για την ιστορία της προϊστορικής Σαρδηνίας.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα παλαιολιθικά αντικείμενα που βρέθηκαν στη Σαρδηνία, σας συνιστώ να επισκεφτείτε το Αρχαιολογικό και Παλαιοβοτανικό Μουσείο Perfugas ή να κάνετε περισσότερη έρευνα για το θέμα. Αυτές οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις αντιπροσωπεύουν μια μοναδική ευκαιρία να εμβαθύνουμε τις γνώσεις μας για την ιστορία της Σαρδηνίας και τη ζωή των αρχαίων κατοίκων της.

Μια νέα αλλαγή παραδείγματος λαμβάνει χώρα, όπως εξηγεί ο Thomas Kuhn στο κείμενο με τίτλο «Η δομή των επιστημονικών επαναστάσεων»: το παράδειγμα Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης.

Απόπειρα επιστημονικής απόδειξης της ύπαρξης της νήσου Ατλαντίδα, η οποία συμπίπτει με το γεωλογικό μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, που στο εξής ονομάζεται μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλαντίδας ή Ατλαντίδα .

Για να αξιολογηθεί μια επιστημονική θεωρία, πρέπει να ληφθούν υπόψη διάφορα κριτήρια, όπως η συνέπεια, η παραποιησιμότητα, η προβλεψιμότητα και η επαληθευσιμότητα. Σε αυτό το κείμενο, ξεκινώντας από την έκδοση 138, θα προσπαθήσω να σεβαστώ αυτά τα επιστημονικά κριτήρια, μελετώντας τα όταν χρειάζεται για να τα κατανοήσω καλύτερα. Ακόμα δεν είμαι σε θέση να κάνω επιστημονική εργασία.

Για να αξιολογηθεί η αξιοπιστία μιας πηγής, πρέπει να ληφθούν υπόψη διάφοροι παράγοντες, όπως η εγκυρότητα του συγγραφέα, η ποιότητα των πληροφοριών, οι πηγές που αναφέρονται, η μέθοδος που χρησιμοποιείται και η συναίνεση της επιστημονικής κοινότητας. Εάν μια πηγή δεν πληροί αυτά τα κριτήρια, είναι πιθανό να είναι αναξιόπιστη ή ψεύτικη.

Επιστημονική επανερμηνεία της ιστορίας για τον Κήπο των Εσπερίδων

Ο Κήπος των Εσπερίδων έδωσε χρυσούς καρπούς και βρισκόταν στα άκρα της γνωστής γης. έχει βρεθεί μια αναλογία με τη φαινομενικά μυθολογική ιστορία των Εσπερίδων στο τοπωνυμικό της Σαρδηνίας: υπάρχει στην πραγματικότητα μια τοποθεσία που ονομάζεται Fruttidoro, που βρίσκεται στην τοποθεσία Capoterra, στη Σαρδηνία. Η Capoterra, από τη Σαρδηνία Caputerra, στη συνέχεια στα λατινικά “Caput Terrae”, είναι η “κεφαλή της Γης”, δηλαδή η ακραία άκρη που ήταν γνωστή στην αρχαιότητα (Μεσολιθική / πρώιμη Νεολιθική, περίπου πριν από 11.600 χρόνια, για να έχει μια κατά προσέγγιση αλλά χρήσιμη ημερομηνία κατανόηση), ενώ η σημερινή τοποθεσία του Fruttidoro στην Capoterra θα ήταν ο θρυλικός Κήπος των Εσπερίδων. Αυτή η νέα ανακάλυψη δεν έχει ακόμη επικυρωθεί από τους μελετητές, ούτε έχουν πραγματοποιηθεί στρωματογραφίες για τη σχετική αντι-επαλήθευση. Ο Κήπος των Εσπερίδων βρισκόταν στον Ατλαντικό Ωκεανό, κάτι που όπως εξηγείται στον ιστότοπο atlantisfound.it, ήταν η μεσολιθική ονομασία της θάλασσας που περιέβαλλε το νησί που ήταν τότε Σαρδηνιο-Κορσο-Ατλαντική γη. Οι Εσπερίδες Νήσοι πρέπει επομένως να ήταν οι αρχαϊκές ονομασίες με τις οποίες ορίστηκαν η Σαρδηνία και η Κορσική στις χιλιετίες που ακολούθησαν την ημι-βύθιση του γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής. Hesperidum Insulae, «Τα νησιά του εσπερινού», γιατί στο ηλιοβασίλεμα, όταν οι Έλληνες κοίταξαν προς τη δύση, πλέοντας προς αυτή την κατεύθυνση από την πιο απομακρυσμένη θέση τους, δηλαδή με μεγάλη πιθανότητα το νησί Ίσκια, είδαν 2 μακρινά νησιά, που σήμερα είναι γνωστά με τα ονόματα της Σαρδηνίας και της Κορσικής, και τα οποία είναι οροπέδια της αναδυόμενης γης του ημιβυθισμένου γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής. Ο γλωσσολόγος και γλωτολόγος Massimo Pittau ανέλυσε τη θέση του Κήπου των Εσπερίδων, τοποθετώντας το πιθανώς στη Σαρδηνία και επισημαίνοντας ότι ήταν ακόμα ένας θρύλος· Εγώ, από την άλλη, με την τολμηρή μου άγνοια, προχωράω παραπέρα και προτείνω ότι δεν είναι ένας θρύλος, αλλά ένα μέρος που πραγματικά υπήρχε στο Fruttidoro di Capoterra, σύμφωνα με όσα αναφέρει με άλλους όρους ο μύθος. Προφανώς, ένας σοβαρός μελετητής θα πρέπει να μελετήσει όλη την τοπωνυμία της Capoterra και τις κοντινές τοποθεσίες, για να επαληθεύσει τα παλαιότερα ονόματα στα οποία είναι δυνατόν να ανατρέξουμε και αν στο παρελθόν ονομάζονταν με άλλους τρόπους. Σε κάθε περίπτωση, μια καλή ανάλυση βασισμένη στη δορυφορική αρχαιολογία θα ήταν σκόπιμη, για να αναδείξει πολύ αρχαίους οικισμούς, Μεσολιθικής ή Νεολιθικής, που υπάρχουν στην τοποθεσία ή ΚΑΤΩ από την τοποθεσία (διότι πιθανότατα μέχρι τώρα θα έχουν βυθιστεί από τα επάλληλα στρώματα κατά τη διάρκεια των χιλιετιών ). Ακολουθώντας αυτές τις ερμηνείες, μπορούμε να αναλύσουμε άλλες πτυχές της μυθολογίας: Ο Τέτι ήταν Σαρδηνός. Ο Πηλέας παντρεύτηκε μια Σαρδηνία, αλλά οι Έλληνες τους αποκαλούσαν «νύμφες της θάλασσας». Ο κήπος των Εσπερίδων βρίσκεται στο Fruttidoro di Capoterra, στη Σαρδηνία, ανάμεσα στα βουνά Atlas, δηλαδή τα βουνά Sulcis, και τον Παλαιολιθικό Ατλαντικό Ωκεανό, δηλαδή τη σημερινή Μεσόγειο Θάλασσα.

Γιατί ονομάζονταν Όρη Άτλαντας στην αρχαιότητα; Διότι η Σουλκίς ήταν η πρωτεύουσα της Ατλαντίδας, αλλά κυρίως επειδή ο Ποσειδώνας περιέβαλε αρχικά το κέντρο της Σουλκίδας περιφράσσοντάς το με κύκλους νερού και γης, για να προστατεύσει την Κλειτώ, όταν η ναυσιπλοΐα δεν υπήρχε ακόμη, σε μια εποχή αόριστη προς το παρόν. Ο Ποσειδώνας ήταν ένας αρχαίος κυβερνήτης της Σαρδηνίας Κορσικανής Ατλάντης, δεν ήταν Θεός.Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Φαραώ θεωρούνταν Θεός, αλλά ότι στην πραγματικότητα ήταν άνθρωπος είναι γνωστό σε όλους. Αυτή η αντίληψη ονομάζεται «ευιμερισμός». Ο πρώτος γιος του Ποσειδώνα και της Κλείτωνας, ο Άτλας, το πρώτο από τα 5 ζεύγη διδύμων (10 αδέρφια συνολικά) πήρε το όνομα του πρώτου Βασιλιά της Ατλαντίδας και κατέκτησε το Sulcis. Αυτός είναι ο λόγος που στην αρχαιότητα αποκαλούσαν τα ηφαιστειακά βουνά του Sulcis με το όνομα Όρη Άτλαντας.
Επομένως, όταν στην αρχαιότητα ειπώθηκε ότι ο Κήπος των Εσπερίδων βρισκόταν ανάμεσα στα «Όρη του Άτλαντα» και τον Ατλαντικό Ωκεανό (Παλαιολιθική, δηλ. τη Μεσόγειο Θάλασσα), η γεωγραφική θέση είναι τέλεια και σωστή: στην πραγματικότητα βρίσκεται το Fruttidoro di Capoterra ανάμεσα στα βουνά του Άτλαντα και τη Μεσόγειο, εκεί ακριβώς που το είχαν τοποθετήσει κάποιοι αρχαίοι ιστορικοί.

Το χάος συνέβη αργότερα, όταν ο Ατλαντικός Ωκεανός μετακινήθηκε, όπως πιθανώς έχει ήδη επισημάνει πριν από μένα ο Gent.mo και ο θετικά εξαιρετικός Sergio Frau (2002), ο οποίος επεσήμανε την αρχέγονη θέση των Στυλών του Ηρακλή, από την οποία μπορεί σωστά συνάγεται ότι ο Ατλαντικός Ωκεανός πέρασε αμέσως από πάνω τους.
Τέτι ήταν το επώνυμο της πόλης της Σαρδηνίας που εξακολουθεί να ονομάζεται Τέτι σήμερα. Το κυνήγι αγριόχοιρου γινόταν επομένως στη Σαρδηνία: αυτή η χρήση εξακολουθεί να υπάρχει.

Η πολύ ενδιαφέρουσα συνεισφορά του Geopop που δείχνει το νησί Corso Atlantis της Σαρδηνίας όταν ήταν ξηρά κατά την Παλαιολιθική:
https://www.youtube.com/watch?v=JM-n3IqZRCo

Πηγές για την εύρεση της Ατλαντίδας

Υπάρχουν γενετικές, τεκτονικές, αρχαιολογικές, υδρογραφικές, γεωλογικές, γεωγραφικές, παλαιοντολογικές, φωνολογικές, ονομαστικές, τοπωνυμικές και γλωσσικές μαρτυρίες για την ύπαρξη της Ατλαντίδας, οι οποίες θα παρατίθενται παρακάτω σε αυτή τη σελίδα. Το κείμενο θα διορθωθεί άπειρα, σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα ευανάγνωστο κείμενο για την επιστημονική κοινότητα.

Σε αυτή την παράγραφο θα συλλέξω με συνέπεια τις πηγές που χρησιμοποίησα για την έρευνα της Ατλαντίδας.

Ακολουθεί μια λίστα με μερικές επιστημονικές πηγές που υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι η Σαρδηνία και η Κορσική ήταν ένα μεγάλο νησί στο Πλειστόκαινο:

1. Υποβρύχια Γεωμορφολογία της Ηπειρωτικής Υφαλοκρηπίδας της Νοτιοδυτικής Σαρδηνίας (Μεσόγειος Θάλασσα): Πληροφορίες για τις τελευταίες παγετώδεις μέγιστες αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας και σχετικά περιβάλλοντα
2. Διατήρηση σύγχρονων και MIS 5.5 διαβρωτικών γεωμορφών και
   βιολογικών δομών ως δείκτες στάθμης της θάλασσας: Θέμα τύχης;
3. Σχετική αλλαγή της στάθμης της θάλασσας στον κόλπο Olbia (Σαρδηνία, Ιταλία), ένα ιστορικά σημαντικό λιμάνι της Μεσογείου
4. Αλλαγή της στάθμης της θάλασσας κατά το Ολόκαινο στη Σαρδηνία και στη
   βορειοανατολική Αδριατική (κεντρική Μεσόγειος Θάλασσα) από
   αρχαιολογικά και γεωμορφολογικά δεδομένα

Σχετικά με τον πληθυσμό του οικοπέδου της Σαρδηνίας της Κορσικής μπορείτε να συμβουλευτείτε:

Λήψη από τη wikipedia:

1.  Mario Sanges,  The first inhabitants of Sardinia  ( PDF ), in Darwin Quaderni, Ιανουάριος 2012, Darwin, 2012, pp. 32-39. URL πρόσβασης στις 15 Οκτωβρίου 2013 .
2. ^  ^{Μετάβαση στο: a  β}  Giulio Badini,  Σαρδηνία, οι πρώτοι άνδρες έφτασαν πριν από 250.000 χρόνια , στο Archivio storico Corriere della Sera, Archiviostorico.corriere.i, 2002.  Η διεύθυνση URL προβλήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2013  (αρχειοθετήθηκε από την αρχική διεύθυνση  33 Δεκεμβρίου 21 στις ) .
3. ^  www.nurighe.it – IL TAG , su nurighe.it. URL πρόσβασης στις 4 Μαΐου 2016 .
4. ^  Julien Vandevenne,  Le doigt sur l’homo sardaignus; , στο Archives du Quinzième jour du mois, mensuel de l’Université de Liège., www2.ulg.ac.be, 2002.  Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2013  (αρχειοθετήθηκε από την αρχική διεύθυνση url  στις 18 Σεπτεμβρίου 2020) .
5. ^  Barbara Wilkens,  The phalanx of the Nurighe cave near Cheremule : revision and new information  ^{[ link breaked ]} , in Sardinia, Corsica et Baleares antiqvae: An International Journal of Archaeology, www.academia.edu, 2011.  Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 201 .
6. ^  Paolo Melis,  Prehistoric and protohistoric research in Sardinia: new developments , in  Architectures of prehistoric Sardinia: new hypotheses and research , Proceedings of the Nuoro conference of 15 October 2004, 2007, pp. 30-43
7. ↑  Sandra Guglielmi,  Amsicora , ο παλαιότερος κάτοικος της Σαρδηνίας , στο ArcheoIdea, Archeomilise.it, 2011.  Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2015 .
8. ^  Unione Sarda,  Amsicora: ένας ηλικιωμένος άνδρας 9.000 ετών. Θαμμένος στο Arbus, είναι ο   πατέρας Σαρδηνιών των .
9. ↑  Adn Kronos (  Αρχαιολογία, Amsicora που βρέθηκε: Ο παλαιότερος ανθρώπινος σκελετός της Σαρδηνίας) , στο www1.adnkronos.com, Adnkronos.com, 2011.  Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2015  (αρχειοθετήθηκε από την αρχική διεύθυνση url  στις 4 Μαρτίου 2016) .
10. ↑  Sandra Guglielmi,  “Amsicora”, ο παλαιότερος κάτοικος της Σαρδηνίας , στο archeomolise.it, 2011.  Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2015 .
11. Sondaar, Paul; Elburg, Rengert; Hofmeijer, Gerard; Spaan, Andries; Visser, Hannie; Sanges, Mario; Μαρτίνι, Φάμπιο. (1993). Οι κάτοικοι της Σαρδηνίας στα τέλη του Πλειστόκαινου: νέα απόκτηση ενός ανθρώπινου απολιθώματος από το σπήλαιο Corbeddu. Journal of Prehistoric Sciences, 45: 243-251.

1) Ο Τίμαιος και ο Κριτίας, δύο πλατωνικοί διάλογοι που αποτελούν την αρχική πηγή της ιστορίας για την Ατλαντίδα και την εξαφάνισή της.

2) γεωλογικά δεδομένα, που σχετίζονται με τη γεωλογική δομή του τεμαχίου της Σάρδο-Κορσικής και σχετίζονται με το φαινόμενο των παλμών Meltwater, ιδίως του Meltwater Pulse 1b. ειδικότερα η δομή graben-horst που υπάρχει στη σημερινή Σαρδηνία και στο Sulcis, και οι Sinkholes που υπάρχουν στο Sulcis. Στο Sulcis υπάρχει το φαινόμενο των καταβόθρων ^1 2 3 . Πρόκειται για χάσματα που ανοίγονται στο έδαφος λόγω της καθίζησης των υπόγειων κοιλοτήτων. Ορισμένες μελέτες έχουν υποθέσει μια πιθανή συσχέτιση μεταξύ των καταβόθρων και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, όπως η εξόρυξη ή η άρδευση ^1 2. Αν και αυτή τη στιγμή δεν έχω βρει ακόμη στοιχεία ότι οι καταβόθρες στο Sulcis έχουν κάποια σχέση με την Ατλαντίδα ή με το σχήμα των ομόκεντρων αυλακιών που περιγράφει ο Πλάτωνας, είμαι της γνώμης ότι περαιτέρω μελέτες για το θέμα θα μπορούσαν να δείξουν όχι μόνο συσχέτιση, αλλά πιθανώς και ένας αυστηρός σύνδεσμος αιτίου και αποτελέσματος: αν πράγματι η Σουλκίς ήταν η πρωτεύουσα του νησιού της Ατλαντίδας, τότε μια πλημμύρα της Σουλκίδας θα μπορούσε να είχε προκαλέσει το άνοιγμα καταβόθρων που προκάλεσαν την κατάρρευση και την κατάρρευση του κατοικημένου κέντρου, προκαλώντας θάνατο και καταστροφή στην Ατλαντίδα, όπως λέει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο και τον Κριτία.

Μεταξύ των γεωλογικών, αρχαιολογικών και αρχαιογενετικών στοιχείων, το Πανεπιστήμιο του Κάλιαρι αναφέρεται στη σελίδα:

https://unica.it/unica/it/news_notizie_s1.page?contentId=NTZ60664
του οποίου ο τίτλος είναι: Man in Sulcis ήδη 9 χιλιάδες χρόνια πριν από τον Χριστό, Η επιβεβαίωση προέρχεται από τη νέα εκστρατεία ανασκαφών που ηγήθηκε στο Su Carroppu από τον καθ. Carlo Lugliè, καθηγητής Προϊστορίας και Πρωτοϊστορίας,
άρθρο με ημερομηνία 04 Οκτωβρίου 2017.

Μεταξύ άλλων πηγών για το θέμα:

Η ΣΑΡΔΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ

Σχετικά με το γεγονός ότι οι πληθυσμοί των Villanovan θα μπορούσαν να είναι μεταναστεύσεις Σαρδηνίας-Κορσικής, είναι δυνατό να συγκριθούν οι δηλώσεις με την ακόλουθη επιστημονική εργασία:

Η ανάλυση του πληθυσμού της Κορσικής σε επίπεδο γονιδιώματος αποκαλύπτει μια στενή συγγένεια με τη Βόρεια και Κεντρική Ιταλία

Erika Tamm , ¹ Julie Di Cristofaro , ^2, 3 Stéphane Mazières , ² Erwan Pennarun , ¹ Alena Kushniarevich , ^{1 , 4} Alessandro Raveane , ⁵ Ornella Semino , ⁵ Jacques Chiaroni , ^2, 3 Mepaits , 2  ,  ^{3 , , 6} , Φράνσις Μοντινάρο ^1, 8         

3) βαθυμετρικά δεδομένα, ιδίως σχετικά με τις βυθισμένες κατασκευές που βρέθηκαν στο κανάλι της Σικελίας, στα θαλάσσια βουνά των Alfil Bank, Birsa Bank, Bouri Bank, El Haouaria Bank, στην ανθρακική πλατφόρμα Sicily-Malta Hyblean που πλαισιώνεται από τον Σικελία-Μάλτα .

4) Ορισμένες μεταφράσεις διαθέσιμες στο διαδίκτυο των κειμένων του Ναού του Edfu στην Αίγυπτο.

5) τα βίντεο που είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο, ιδίως στο Youtube, σχετικά με τις θεωρίες του καθηγητή Sergio Frau και του γεωλόγου Mario Tozzi· Αυτά τα βίντεο με βοήθησαν και με ενέπνευσαν πολύ, εμπλουτίζοντας σε μεγάλο βαθμό τη βασική μου κουλτούρα σε θέματα που σχετίζονται με την έρευνα της Ατλαντίδας.

6) το κείμενο του καθηγητή Marco Ciardi, Atlantis A Scientific controversy from Colombo to Darwin, Carocci editore, Rome, 1st edition, November 2002; συγκεκριμένα, αφού μελέτησα το κείμενο του Ciardi, το κατάλαβατα κείμενα του Τιμαίου και του Κριτία έρχονταν σε αντίθεση με τη βιβλική χρονολογία. Ένας συγγραφέας amanuensis που είχε μεταφράσει αυτά τα δύο αποσπάσματα θα ρωτούσε τον ανώτερό του: «Η Βίβλος λέει ότι ο κόσμος ξεκίνησε γύρω στο 4000 π.Χ.: πώς είναι δυνατόν το νησί των Σαρδο-Κορσικανών να χρονολογείται από το 9600 π.Χ.;». Μπροστά σε ένα ηθικό δίλημμα που έρχεται σε αντίθεση με την Καθολική Εκκλησία, λίγο πολύ όπως συνέβη με τον Giordano Bruno και τον Galileo Galilei, και τη δημοσίευση του «Mondo» του Descartes, πιθανώς η μόνη αποδεκτή λύση ήταν να υπονομεύσει την αξιοπιστία του οριστικού κειμένου, έτσι ώστε η ημερομηνία του 9600 δεν θεωρήθηκε έγκυρη ή αξιόπιστη από τα γνωστά κείμενα. Οι Ρωμαίοι, από την πλευρά τους, για να αντικρούσουν την παλιά ονομασία της Μεσογείου, η οποία στο παρελθόν ονομαζόταν Ατλαντική Θάλασσα ή Ατλαντικός Ωκεανός, την ονόμασαν «Mare Nostrum»:

7) Μεταξύ των πηγών που παρέχονται από τη γλωσσολογία και τη γλωτολογία, ορισμένα βίντεο, ιδιαίτερα που υπάρχουν στο youtube, σχετικά με τα έργα του καθηγητή Salvatore Dedola σχετικά με τη γλώσσα και το τοπωνυμικό της Σαρδηνίας· άρθρα εφημερίδων και ιστοσελίδες που ασχολούνται με τους συνδέσμους μεταξύ των γλωσσών και διαλέκτων της Σαρδηνίας, της Κορσικής, της Σικελίας, των Βάσκων, της Αλβανικής και της Ρουμανικής· τα έργα που εξηγούνται σε διάφορα βίντεο στο youtube από τον καθηγητή Bartolomeo Porcheddu. οι ιδέες που εξηγούνται σε ορισμένες ιστοσελίδες σχετικά με τις γλωσσικές συγγένειες μεταξύ των γλωσσών της Σαρδηνίας και του πληθυσμού των Βάσκων, όταν εξετάστηκαν από τον καθηγητή Juan Martin Elexpuru. Βασικά, ορισμένοι μελετητές έχουν ήδη παρατηρήσει τη γλωσσική και γενετική κοινότητα άλλων λαών με τη Σαρδηνία, αλλά δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν και να δικαιολογήσουν την αιτία. Κάποιοι έχουν καταλάβει ακόμη και το αντίστροφο νόημα,

8) καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ικανότητά μου να φαντάζομαι τι είχε συμβεί στο παρελθόν. Ήταν ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε ότι εάν υπάρχουν βυθισμένες κατασκευές στο κανάλι της Σικελίας, οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να περιέχουν τις δομές που ονομάζονται Στύλοι του Ηρακλή, όπως δηλώνει ο Frau, τότε υπάρχουν κομμάτια αρχαίας ιστορίας, πρωτοϊστορίας και προϊστορίας που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί ούτε διευκρινίζει η επιστημονική κοινότητα. Αυτό μου επέτρεψε ένα συγκεκριμένο στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι άλλων επιστημόνων: το γεγονός ότι έχω στα χέρια μου επιστημονικά δεδομένα που δεν έχουν ακόμη επισημοποιηθεί από την επιστήμη, τα οποία θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να ερμηνεύσω το παρελθόν και να προσπαθήσω να το ανακατασκευάσω. Για παράδειγμα, στην υφαλοκρηπίδα Σικελίας-Μάλτας υπάρχει μια ορθογώνια δομή περίπου 8 km x 19,5 km. Αυτή η δομή, που ανακάλυψα και δημοσιοποίησα, δεν έχει ακόμη όνομα.

Έτσι δεν βυθίστηκε μόνο η Ατλαντίδα της Σαρδηνίας της Κορσικής, αλλά και η πρώτη Αθήνα, η οποία τώρα, σύμφωνα με την ερμηνεία μου, θα βυθιζόταν στη βυθισμένη πλατφόρμα ανθρακικού Hyblean Sicily Malta, που συνορεύει με τον κατακόρυφο της Σικελίας, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα από τον επιστημονικό κόσμο και ακόμα. σε φάση μελέτης και ανάλυσης.

10) η αρχαιογενετική έρευνα που διεξήχθη από μελετητές διαφόρων πανεπιστημίων, συμπεριλαμβανομένου του Πανεπιστημίου του Κάλιαρι, από την οποία μπορεί να συναχθεί ότι η σημερινή Σαρδηνία κατοικήθηκε ακόμη και πριν από έντεκα χιλιάδες χρόνια. Συγκεκριμένα, ένα βίντεο που περιέχει την είδηση ​​με τίτλο “Su Carroppu” με φώτισε πολύ ως προς αυτό. Το ειδησεογραφικό πρόγραμμα της Σαρδηνίας “Su Carroppu” εξήγησε στο διαδίκτυο ότι είχαν βρεθεί αρχαιογενετικά ίχνη ενός πληθυσμού της Σαρδηνίας με γονιδίωμα σχεδόν εντελώς διαφορετικό από αυτό των πληθυσμών της νεολιθικής εποχής που αποίκησαν το νησί περίπου τρεις χιλιάδες χρόνια αργότερα .

Η περιγραφή που έγινε κατά τη σύντομη προβολή αυτού του δελτίου ειδήσεων φώτισε την ψυχή μου στην επίγνωση ότι αυτός ο πληθυσμός των έντεκα χιλιάδων χρόνων έχει χαρακτηριστικά που ταιριάζουν απόλυτα με την περιγραφή του λαού της Ατλάντης: αυτός ο λαός κυριάρχησε κυρίως στους θαλάσσιους πόρους. Αυτός ο πληθυσμός των έντεκα χιλιάδων ετών στη Σαρδηνία ζούσε πάνω από όλα στην παράκτια περιοχή. ζούσε σε καταφύγια βράχων ή σπηλιές. Έτσι σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι στο Sulcis υπάρχουν διάφορες σπηλιές, και αυτό ήταν απολύτως συνεπές με όλη τη θεωρία μου για την Atlante. Οι σπηλιές της Acquacadda; τα σπήλαια Is Zuddas. τα σπήλαια του Ποσειδώνα, που βρίσκονται στο Αλγκέρο στη σημερινή Σαρδηνία.

11) Η σεισμική ανωμαλία που προκλήθηκε από την ανατροπή της πλάκας που θα προκαλούσε τη βύθιση του γεωλογικού τεμαχίου Σαρδηνίας-Κορσικής ^1 2 .

12) Οι βαθυμετρικές ανωμαλίες που αποκαλύπτουν πιθανές υποβρύχιες κατασκευές στη Μεσόγειο ¹ .

13) Ο πόλεμος μεταξύ Ατλαντίδας και Αθήνας τελείωσε το 9600 π.Χ. που περιγράφεται από τον Πλάτωνα και επιβεβαιώνεται από ορισμένα αρχαιολογικά ευρήματα ³ .

14) Σε επιβεβαίωση πιθανών μεταναστεύσεων Σαρδηνίας-Κορσικανής, το γεγονός ότι ο προϊστορικός άνθρωπος βρέθηκε και γνωστός ως  Μούμια Similaun  (στα  γερμανικά  Mumie vom Similaun ), επίσης  Similaun man ,  Hauslabjoch man  και εξοικειωμένος  Ötzi , είναι Σαρδηνιακής καταγωγής. Αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές ανακαλύψεις που δείχνουν ένα σενάριο σύμφωνο με τη θεωρία μιας Παλαιολιθικής Σαρδηνίας Κορσικανής Ατλαντίδας, η οποία στη συνέχεια ήταν ημιβυθισμένη για λόγους που δεν έχουν ακόμη εξακριβωθεί. Οι Σαρδηνοί Corso Atlanteans μετανάστευσαν σε όλη την Ευρώπη, εξάγοντας χρήσεις και έθιμα, γλώσσα, τρόπους συμπεριφοράς και λέγοντας, με μια λέξη: εξαγωγή πολιτισμού.

Θα ενημερώσω τις πηγές καθώς θυμάμαι από πού άντλησα για να οικοδομήσω τη θεωρία μου στην Ατλαντίδα της Σαρδηνίας της Κορσικής.

Τα νησιά των Εσπερίδων και ο κήπος των Εσπερίδων

Ο Κήπος των Εσπερίδων έδωσε χρυσούς καρπούς και βρισκόταν στα άκρα της γνωστής γης. έχει βρεθεί μια αναλογία με τη φαινομενικά μυθολογική ιστορία των Εσπερίδων στη τοπωνυμία της Σαρδηνίας: υπάρχει στην πραγματικότητα μια τοποθεσία που ονομάζεται Fruttidoro, που βρίσκεται στην τοποθεσία Capoterra, στη Σαρδηνία. Το Capoterra, από τη Σαρδηνία Caputerra, στη συνέχεια στα λατινικά “Caput Terrae”, είναι η “κεφαλή της Γης”, δηλαδή η ακραία άκρη που ήταν γνωστή στην αρχαιότητα (Μεσολιθική / πρώιμη Νεολιθική, περίπου πριν από 11.600 χρόνια, για να έχουμε μια κατά προσέγγιση αλλά χρήσιμη κατανόηση της ημερομηνίας ), ενώ η σημερινή τοποθεσία του Fruttidoro στην Capoterra θα ήταν ο θρυλικός Κήπος των Εσπερίδων. Αυτή η νέα ανακάλυψη δεν έχει ακόμη επικυρωθεί από τους μελετητές, ούτε έχουν πραγματοποιηθεί στρωματογραφίες για τη σχετική αντι-επαλήθευση.atlantisfound.it, ήταν η μεσολιθική ονομασία της θάλασσας που περιέβαλλε το νησί που ήταν τότε Σαρδηνιο-Κορσο-Ατλαντική γη. Οι Εσπερίδες Νήσοι πρέπει επομένως να ήταν οι αρχαϊκές ονομασίες με τις οποίες ορίστηκαν η Σαρδηνία και η Κορσική στις χιλιετίες που ακολούθησαν την ημι-βύθιση του γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής. Hesperidum Insulae, «Τα νησιά του εσπερινού», γιατί στο ηλιοβασίλεμα, όταν οι Έλληνες κοίταξαν προς τη δύση, πλέοντας προς αυτή την κατεύθυνση από την πιο απομακρυσμένη θέση τους, δηλαδή με μεγάλη πιθανότητα το νησί Ίσκια, είδαν 2 μακρινά νησιά, που σήμερα είναι γνωστά με τα ονόματα της Σαρδηνίας και της Κορσικής, και τα οποία είναι οροπέδια της αναδυόμενης γης του ημιβυθισμένου γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής. Ο γλωσσολόγος και γλωτολόγος Massimo Pittau ανέλυσε τη θέση του Κήπου των Εσπερίδων, τοποθετώντας το πιθανώς στη Σαρδηνία και επισημαίνοντας ότι ήταν ακόμα ένας θρύλος· Εγώ, από την άλλη, με την τολμηρή μου άγνοια, προχωράω παραπέρα και προτείνω ότι δεν είναι ένας θρύλος, αλλά ένα μέρος που πραγματικά υπήρχε στο Fruttidoro di Capoterra, σύμφωνα με όσα αναφέρει με άλλους όρους ο μύθος. Προφανώς, ένας σοβαρός μελετητής θα πρέπει να μελετήσει όλη την τοπωνυμία της Capoterra και τις κοντινές τοποθεσίες, για να επαληθεύσει τα παλαιότερα ονόματα στα οποία είναι δυνατόν να ανατρέξουμε και αν στο παρελθόν ονομάζονταν με άλλους τρόπους. Σε κάθε περίπτωση, μια καλή ανάλυση βασισμένη στη δορυφορική αρχαιολογία θα ήταν σκόπιμη, για να αναδείξει πολύ αρχαίους οικισμούς, Μεσολιθικής ή Νεολιθικής, που υπάρχουν στην τοποθεσία ή ΚΑΤΩ από την τοποθεσία (διότι πιθανότατα μέχρι τώρα θα έχουν βυθιστεί από τα επάλληλα στρώματα κατά τη διάρκεια των χιλιετιών ).

Η ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΝΑΠΤΥΓΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΗΓΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.

Όταν ο Πλάτωνας περιγράφει το μπλοκ των Σαρδο-Κορσικανών Ατλάντων ως έναν εξαιρετικά ανεπτυγμένο και τεχνολογικά προηγμένο πολιτισμό, αυτή η πρόταση πρέπει να διαβαστεί στο πλαίσιο στο οποίο υπήρχε η Σαρδο-Κορσικανή Ατλαντίδα, δηλαδή πριν από τη μερική βύθισή της το 9600 π.Χ., δηλαδή περίπου έντεκα χιλιάδες έξι πριν από εκατό χρόνια. Ωστόσο, πολλοί αναγνώστες του Πλάτωνα, όταν διαβάζουν τη φράση «υψηλά αναπτυγμένο και τεχνολογικά προηγμένο», πιστεύουν ότι ο Πλάτωνας αναφέρεται σε εμάς που ζούμε το 2023 μετά τον Χριστό, οπότε πιστεύουν ότι όταν μιλάμε για τεχνολογικά προηγμένο πληθυσμό, πρέπει να έχουν ακτίνες λέιζερ , τηλεμεταφορά, υπερυπολογιστές εξοπλισμένοι με σούπερ τεχνητή νοημοσύνη… Αυτό το λάθος δεν γίνεται μόνο από πολλούς αναγνώστες, αλλά και από σκηνοθέτες και συγγραφείς. για παράδειγμα, η ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney με τίτλο Atlantis – The Lost Empire, δείχνει ότι οι κάτοικοι της Ατλαντίδας θα είχαν τεχνολογίες όπως ιπτάμενες μοτοσυκλέτες, με ένα σύστημα που φαίνεται να είναι αντιβαρυτικό. Η θεωρία του Σαρδηνικού Κορσικανού Ατλάντιου δηλώνει αντίθετα ότι ο πληθυσμός του Ατλάντιου, ο οποίος κατοικούσε ιδιαίτερα τις παλαιοακτές του μπλοκ της Σαρδηνίας Κορσικής, που σήμερα ονομάζεται από την επιστήμη με το όνομα “βυθισμένη ηπειρωτική πλατφόρμα Σαρδηνίας-Κορσικής”, ήταν τεχνολογικά προηγμένος σε σύγκριση με τους άλλους πληθυσμούς της η εποχή της, δηλαδή οι σύγχρονοι της και που έζησαν την περίοδο πριν από το 11600 (έντεκα χιλιάδες εξακόσια) χρόνια πριν.

Για να δώσουμε ένα ξεκάθαρο παράδειγμα: στη σελίδα της wikipedia Chariot_(transport), διαβάζουμε ότι «Το πρώτο άρμα που διαπιστώθηκε στα έγγραφα της Μεσοποταμίας χρονολογείται λοιπόν από το 3000 π.Χ., που βρέθηκε σε ένα ανάγλυφο στην Ουρ  που ονομάζεται  άρμα  των  αιλουροειδών, στο οποίο εμφανιζόταν το άρμα αποτελούμενο από συμπαγείς τροχούς με τρεις τομείς, με ενσωματωμένο άξονα και τροχό και καρφίτσα στερεωμένη σε πλαίσιο, που στην περίπτωση των νεκροφόρων έφτανε το μέγεθος των 50 cm επί 65 cm». Όμως, στις περιγραφές του Πλάτωνα, η Ατλαντίδα είχε πολεμικά άρματα ακόμη και πριν από την βύθισή της το 9600 π.Χ. Σύμφωνα με τη θεωρία μου για τη Σαρδηνία Κορσικανή Ατλαντίδα, αυτό σημαίνει «τεχνολογικά προηγμένο». Οι Άτλαντες ήταν ειδικοί στη διοχέτευση, στην κατασκευή καναλιών άρδευσης. Αυτή ήταν προηγμένη τεχνολογία, σε σύγκριση με πολλούς άλλους λαούς, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, το 9600 π.Χ. και ακόμη και πριν από τη βύθιση.

Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δυστυχώς, και πολλοί αποκρυφιστές που ασχολήθηκαν με το θέμα της Ατλαντίδας, δυστυχώς συνέβαλαν στην εισαγωγή χαοτικών και μπερδεμένων στοιχείων στην αναζήτηση του βυθισμένου νησιού, έτσι ακόμα και σήμερα πολλοί άνθρωποι περιμένουν ότι υπάρχουν φουτουριστικές τεχνολογίες στην Ατλαντίδα ακόμα και για εμάς σήμερα, αλλά αυτό είναι απλώς μια λογική πλάνη του συλλογισμού.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΘΕΩΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΦΕΡΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΜΟΥ

Δεν μπορώ να αγνοήσω τις άλλες ερμηνείες του Πλάτωνα και τα ιστορικά και γεωγραφικά στοιχεία που έρχονται σε αντίθεση με την υπόθεσή μου: επομένως σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθώ ακριβώς με αυτό, δηλαδή να αναλύσω τις επιμέρους θεωρίες μία προς μία και να προσπαθήσω να δείξω τα αδύνατα και δυνατά σημεία ο καθένας τα ξαναδιαβάζει υπό το πρίσμα της δικής μου ιδιόμορφης ερμηνείας. Για να το κάνω αυτό, θα χρησιμοποιήσω τα κείμενα των διάφορων συγγραφέων και θα προσπαθήσω να τα αποσυναρμολογήσω κομμάτι-κομμάτι. Αυτό δεν θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου, αλλά δυστυχώς πρέπει να το κάνω γιατί θέλω να επιταχύνω τη διαδικασία αναγνώρισης των πιθανών μου ανακαλύψεων.

Στο Ναό του Έντφου, το νησί της Κορσικής Ατλαντίδας Σαρδηνίας, που σήμερα είναι ημι-βυθισμένο, ονομάζεται επίσης “The Primordial Island”, “Egg Island”, “Trampling Island”, “Combat Island”, “Island of Peace”. βρίσκεται στην «Αιώνια Λίμνη» (η Αιώνια Λίμνη σήμερα ονομάζεται Μεσόγειος Θάλασσα). Τα κείμενα του Τιμαίου και του Κριτία αναφέρουν πράγματα παρόμοια με αυτά που γράφτηκαν με ιερογλυφικά στο ναό του Edfu, χρησιμοποιώντας διαφορετικές λέξεις και περιγραφές. Συνδυάζοντας αυτές τις πληροφορίες μαζί, είναι δυνατό να ληφθούν νέες πληροφορίες σχετικά με το ημιβυθισμένο γεωλογικό μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης.

Ατλαντίδα είναι το όνομα που έδωσαν οι Αιγύπτιοι στο ημιβυθισμένο γεωλογικό μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής όταν ήταν ξηρό, πριν από την βύθιση/βύθισή του γύρω στο 9600 π.Χ. Είναι ουσιαστικά ημι-βυθισμένο, όπως αφηγείται η πλατωνική ιστορική αφήγηση της Ατλαντίδας, αλλά δύο οροπέδια έχουν μείνει έξω από το νερό και ο πολιτισμός μας τους έχει δώσει το όνομα “Σαρδηνία” και “Κορσική” . Υπήρχε το «είδος ελέφαντα», όπως λέει ο Πλάτωνας, στην πραγματικότητα υπήρχε το Mammuthus Lamarmorae .

Το σημερινό ημιβυθισμένο Sardo Corso Atlantide ήταν το μεγαλύτερο από όλα τα νησιά. βρισκόταν στο κέντρο της σημερινής Μεσογείου, που τότε ονομαζόταν θάλασσα της Ατλαντίδας, ή Ατλαντικός Ωκεανός, που ονομαζόταν αργότερα με πολλά ονόματα, μεταξύ των οποίων οι Αιγύπτιοι θα χρησιμοποιήσουν το “The Great Green”, “The Eternal Λίμνη» για να αναφέρουμε μερικά. Ήταν πολύ πυκνό δάσος, και αυτό εξακολουθεί να ισχύει και ισχύει. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα ήπιο, και αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα: στην πραγματικότητα η θάλασσα έχει λειτουργίες παρόμοιες με αυτές ενός συμπυκνωτή σε ένα ηλεκτρικό κύκλωμα: αμβλύνει το ζεστό κλίμα απορροφώντας το εν μέρει και μετριάζει τα ψυχρά κλίματα απελευθερώνοντας τα προηγούμενα συσσωρευμένα θερμότητα. Ήταν πλούσιο σε ορυκτά, και αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα, οπότε μπορούμε να φανταστούμε πώς πρέπει να ήταν το μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής πριν από περισσότερα από 11.600 χρόνια.
Ήταν αρχαίο για τους αρχαίους και έχουμε άπειρες αποδείξεις: η γεωλογία μας διδάσκει ότι οι βράχοι της Σαρδηνίας είναι ηλικίας άνω του μισού δισεκατομμυρίου ετών. Οι κατασκευαστές πύργων ζούσαν εκεί, και το γνωρίζουμε με βεβαιότητα, τόσο πολύ που μια εποχή ορίστηκε ακόμη και ως “Nuragic” και μελετήθηκε αρκετά εκτενώς ώστε να παρέχει μια μεγάλη έγκυρη επιστημονική τεκμηρίωση. Πρέπει να βρισκόταν πέρα ​​από τους Στύλους του Ηρακλή, και αυτό φαίνεται να είναι σωστό, μετά τα ευρήματα που έκανα στην τράπεζα El Haouaria και στην τράπεζα Birsa.

Η καταστροφή που αναφέρει ο Πλάτωνας πρέπει να ήταν το γεωλογικό φαινόμενο της μερικής βύθισης του τεμαχίου Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης, που προκλήθηκε από την ανατροπή της πλάκας, από την πιθανή παρουσία ενός τεκτονικού ρήγματος που περνά κάτω από το Sulcis και συνεχίζει, στη μία πλευρά. προς το Γιβραλτάρ και από την άλλη προς την Πομπηία και το Herculaneum, και ορατό χρησιμοποιώντας τον δορυφορικό και βαθυμετρικό χάρτη των Χαρτών Google, που διατίθεται δωρεάν στο διαδίκτυο. Επίσης, τα Meltwater Pulses συνέβησαν επίσης εκείνη την περίοδο της ιστορίας. Η εποχή κατά την οποία το μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής ονομαζόταν Ατλαντίδα ήταν επομένως πριν από το 9600 π.Χ. Η λάσπη που προκλήθηκε από τη θαλάσσια διάβρωση και τα ρεύματα κατέστησε αδύνατη την πλεύση κατά μήκος του νησιού με πλοίο, έτσι το νησί παρέμεινε πιθανώς απρόσιτο για μερικούς αιώνες, βοηθώντας έτσι τους ανθρώπους να ξεχάσουν τη δύναμη αυτού του πολεμικού αρχαίου λαού. Η Ατλαντίδα έχει προσανατολισμό βορρά-νότου, όπως αναφέρει ο Πλάτωνας. Το βόρειο τμήμα είναι γεμάτο εξαιρετικούς ανέμους για ναυσιπλοΐα και μάλιστα μεταξύ Κορσικής και Σαρδηνίας υπάρχει μια από τις καλύτερες σχολές ιστιοπλοΐας στην Ευρώπη. Το ευφημιστικό όραμα ήταν σωστό: ο Ποσειδώνας ήταν ένας πολύ αρχαίος ηγεμόνας του νησιού της Σαρδηνίας-Κορσικής όταν ήταν ακόμη ξηρό, τότε θεοποιήθηκε.

Γιατί δεν υπάρχουν αρχαιολογικά ή ιστορικά ίχνη ενός τόσο προηγμένου και ισχυρού πολιτισμού στο μπλοκ της Σαρδηνίας της Κορσικής; Επειδή ο πληθυσμός κυνηγούσε ιδιαίτερα τους θαλάσσιους πόρους, όπως τα δύο άτομα που βρέθηκαν στο καταφύγιο Su Carroppu στο Sirri, και για να το κάνουν αυτό ζούσαν στις παλαιοακτές της Ατλάντης, που σήμερα ονομάζεται ηπειρωτική πλατφόρμα της Σαρδηνίας Κορσικής. Μέρος του πολιτισμού και του πληθυσμού που βρισκόταν στις παλαιοακτές βυθίστηκε και στη συνέχεια παρασύρθηκε από περίπου έντεκα χιλιάδες εξακόσια χρόνια θαλάσσιων ρευμάτων, που μεταμόρφωσαν τις παλαιοακτές σε μια ηπειρωτική πλατφόρμα που τώρα περιβάλλει το γεωλογικό τετράγωνο της Σαρδηνίας. Επιπλέον, γνωρίζουμε από την εμπειρία ότι τα ιζηματογενή κοιτάσματα στρωματοποιούνται με την πάροδο των ετών: για παράδειγμα, τα ρωμαϊκά υπολείμματα πριν από περίπου δύο χιλιάδες χρόνια βρίσκονται δυνητικά κάτω από μερικά μέτρα ιζημάτων και συντριμμιών. Επομένως, αυστηρά μιλώντας, εάν ένας μελετητής ήθελε να βρει τα ιζηματογενή στρώματα που περιέχουν τα υπολείμματα του πολιτισμού του Ατλάντα, θα έπρεπε να κάνει μια στρωματογραφική μελέτη που φτάνει στη στρωματογραφία του 9600 π.Χ., δηλαδή στο στρώμα πριν από περίπου 11600 χρόνια.

Το βραχώδες καταφύγιο Su Carroppu επέστρεψε το DNA δύο στα τρία άτομα, ενός πληθυσμού με σχεδόν εντελώς διαφορετικό DNA από το DNA του πληθυσμού που στη συνέχεια αποίκισε το νησί της Σαρδηνίας τρεις χιλιάδες χρόνια αργότερα. Ως εκ τούτου, μπορούμε προσωρινά να υποθέσουμε ότι τα δύο άτομα που αναλύθηκαν στο Su Carroppu di Sirri είναι πληθυσμού της Ατλάντης. Από αυτή την υπόθεση, μπορεί να συναχθεί ότι οι Άτλαντες, εκτός από τη λεηλασία των θαλάσσιων πόρων και τη διαβίωση στις παλαιοακτές, ζούσαν σε σπηλιές ή σε καταφύγια βράχων. Διάφορα πολύ αρχαία σπήλαια συγκεντρώνονται στο Sulcis: τα σπήλαια του Is Zuddas. το σπήλαιο της Acquacadda? και άλλες σπηλιές που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να απαριθμήσω, αλλά μπορεί σιγά σιγά να προστεθούν σε αυτήν τη λίστα. Επομένως, για να καταρρίψω τη θεωρία μου, θα αρκούσε να πραγματοποιηθούν στρωματογραφικές αναλύσεις σε αυτά τα σπήλαια, για να αποδείξει ότι δεν κατοικούνταν το 9600 π.Χ ή πριν. Πράγματι, ο Πλάτωνας δηλώνει ότι η καταστροφή του Ατλάντειου χρονολογείται εννέα χιλιάδες χρόνια πριν από το ταξίδι του Σόλωνα στο Sais στην Αίγυπτο, και αυτό το ταξίδι έλαβε χώρα περίπου το 590 π.Χ. Από αυτές τις δηλώσεις, μπορεί επίσης να απαντηθεί ένα άλλο πολύ σημαντικό ερώτημα, που δίνεται παρακάτω.

Αν ο πολιτισμός του Ατλάντιου ήταν τόσο προηγμένος και ισχυρός όσο λέει ο Πλάτωνας, θα έπρεπε να είχε αφήσει ίχνη και στην ηπειρωτική χώρα, όχι μόνο στις παλαιοακτές. Και μάλιστα, κατά τη γνώμη μου, άφησε τα ίχνη στις σπηλιές γύρω από το οροπέδιο της Ατλαντίδας που αναδύεται τώρα από τη θάλασσα και που έχει ονομαστεί, από τον πολιτισμό μας, με το όνομα Σαρδηνία. Στην πραγματικότητα, υπολείμματα πριν από περίπου 20.000 χρόνια βρέθηκαν στο σπήλαιο Lanaittu, και αυτό είναι απολύτως σύμφωνο με τη θεωρία της Σαρδηνίας-Κορσικανής Ατλαντίδας. Η Ατλαντίδα κατοικήθηκε επίσης πριν από 20.000 χρόνια. Πράγματι, προς το παρόν φαίνεται ότι η Σαρδηνία κατοικήθηκε τουλάχιστον πριν από 300.000 χρόνια. Γι’ αυτό ο Πλάτωνας λέει ότι ήταν «αρχαίο για τους αρχαίους». Και αυτός θα ήταν επίσης ο λόγος που ο ιερέας της θεάς Neith στο Sais είπε στον Σόλωνα ότι οι Έλληνες δεν γέρασαν ποτέ, ήταν νέοι άνδρες και ότι η μυθολογία τους έμοιαζε πολύ με παιδικά παραμύθια. Ο ιερέας προσπαθούσε να εξηγήσει στον Σόλωνα ότι οι Έλληνες είχαν χάσει τη μνήμη του τι συνέβη μεταξύ της Ατλαντίδας της Σαρδηνίας Κορσικής και της πρώτης Αθήνας, επειδή οι επιζώντες δεν ήταν εγγράμματοι και δεν μπορούσαν να γράψουν και να μεταδώσουν τη μνήμη του τι συνέβη γύρω στο 9600 π.Χ.

Όλα όσα αναφέρονται είναι συνεκτικά, όπως πρέπει να είναι μια σωστή επιστημονική θεωρία. Ως εκ τούτου, τα ίχνη των Ατλάντων, τα οποία είναι προικισμένα με διαφορετικό DNA που έχει ήδη ταξινομηθεί από τις αρχαιογενετικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από το Τμήμα Προϊστορίας του Πανεπιστημίου του Κάλιαρι μαζί με το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και της Φεράρα και δημοσιεύτηκαν στο Scientific Report, πρέπει να αναζητηθούν στα καταφύγια βράχων. όλης της Σαρδηνίας και της Κορσικής και στις σπηλιές που είναι διάσπαρτες σε αυτά τα δύο νησιά, που στην πραγματικότητα είναι οροπέδια, αναδύθηκαν από τη θάλασσα του υποκείμενου νησιού της Ατλαντίδας. Η Ατλαντίδα ήταν ένα από τα ονόματα που έδωσαν οι Αιγύπτιοι σε αυτό το νησί, το οποίο στα τείχη του ναού του Edfu στην Αίγυπτο ονομάζεται επίσης Trampling Island, War Island, Peace Island, Egg Island κ.λπ. Ξαναδιαβάζοντας και αναλύοντας τα κείμενα του ναού του Edfu σε αυτό το κλειδί,

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι ο Πλάτωνας περιγράφει την Ατλαντίδα ως ένα κυκλικό νησί με ένα πλωτό κανάλι στο κέντρο και μια σειρά από ομόκεντρους δακτυλίους γης και νερού, ενώ το μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής έχει ακανόνιστο σχήμα και δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά; Γιατί η περιγραφή σε δαχτυλίδια δεν αφορά ολόκληρο το μπλοκ της Ατλαντίδας Κορσικής Σαρδηνίας, αλλά μόνο την πρωτεύουσα της Ατλαντίδας, τη σημερινή Sulcis. Όπως εξήγησα προηγουμένως, μια σχεδόν κυκλική δομή υπάρχει στο Sulcis, των διαστάσεων που υποδεικνύονται από τον Πλάτωνα, αλλά μετά από έντεκα χιλιάδες εξακόσια χρόνια βροχών, πλημμυρών, τεκτονικών αλλαγών που προκαλούνται από τη δομή graben-horst του Sulcis και Οι τεκτονικές αλλαγές που προκλήθηκαν από τις καταβόθρες del Sulcis σημαίνουν ότι αυτά τα τμήματα γης, που παρουσιάζουν τις πολύ αρχαίες δομές που αναφέρει ο Πλάτωνας, όπως ο Ναός του Ποσειδώνα, έχουν μετακινηθεί από την αρχική τους θέση. Για το οποίο χρειάζεται σοβαρή και αυστηρή στρωματογραφική διερεύνηση. Δεν είμαι ούτε αρχαιολόγος, ούτε στρωματογράφος, ούτε γεωλόγος, οπότε δεν είμαι σε θέση να ασχοληθώ μόνος μου με αυτήν την ανάλυση. Ωστόσο, πιστεύω ότι έχω συνεισφέρει δυνητικά σημαντική στην έρευνα με όλες αυτές τις πληροφορίες.

Υπάρχουν ενδείξεις επαφής μεταξύ των Αιγυπτίων και των κατοίκων του οροπεδίου της Ατλάντειας που ονομάζεται Σαρδηνία: στην πραγματικότητα, υπάρχουν τουλάχιστον περίπου 300 αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία οι μελετητές ορίζουν ως “Αιγυπτιοποίηση” . Τις τελευταίες ημέρες υπογράφηκε συμφωνία από τη Διευθύντρια Luana Toniolo και τον Διευθυντή του ιδρυτικού μουσείου αιγυπτιακών αρχαιοτήτων στο Τορίνο, Christian Greco, για τη μελέτη και ανάλυση αυτών των ευρημάτων.

Ο Πλάτων περιέγραψε την Ατλαντίδα ως ένα νησί μεγαλύτερο από τη Λιβύη και την Ασία μαζί: αυτό είναι πολύ πιθανό, καθώς προς το παρόν δεν γνωρίζουμε ποιο ήταν το ακριβές μέγεθος της Λιβύης και της Ασίας το 9600 π.Χ. Θα μπορούσαμε λοιπόν να προχωρήσουμε με έναν αντίστροφο συλλογισμό: υποθέτοντας ότι ο Πλάτων ανέφερε αυθεντικές και αληθινές αιγυπτιακές πηγές, μπορούμε επομένως να συμπεράνουμε ότι το 9600 π.Χ. η Λιβύη και η Ασία ήταν δύο γεωγραφικές ζώνες που κάλυπταν μια μικρότερη γεωγραφική περιοχή από αυτή που κάλυπτε το γεωλογικό τμήμα της Σαρδηνίας. αυτή τη στιγμή βυθίζεται κάτω από τη Μεσόγειο. Επιπλέον, η Λιβύη του 9600 π.Χ. μπορεί να μην αντιστοιχεί καθόλου με τη σημερινή Λιβύη ή με την έννοια της «Αφρικής». Πράγματι, οι ανακαλύψεις που έκανε ο Luigi Usai στην Birsa Bank, El Haouaria Bank, στην ανθρακική υφαλοκρηπίδα Σικελίας-Μάλτας, που πλαισιώνεται από τον Σικελία-Μάλτα, Εμφανίζουν τεράστιες περιοχές άγνωστες προς το παρόν στην αρχαιολογία και την επίσημη ιστορία, για τις οποίες η Επιστημονική Κοινότητα δεν έχει ακόμη διευκρινίσει με ποιους εξαφανισμένους πολιτισμούς έχουμε να κάνουμε, αν πρόκειται πράγματι για βυθισμένα κτίρια και πόλεις. τι πολιτισμοι ειναι αυτοι? γιατί είναι βυθισμένα? όταν βυθίστηκαν, λόγω ποιων γεγονότων. Εν ολίγοις, οι νέες ανακαλύψεις στον βυθό της Μεσογείου ανοίγουν εξαιρετικά ενδιαφέροντα και καινοτόμα σενάρια.

Γιατί δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αρχαιολογικές αποδείξεις για την ύπαρξή του στο μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής; Επειδή οι αρχαιολόγοι της Σαρδηνίας σταμάτησαν να αναλύσουν τα στρώματα μέχρι το Nuragic. επί του παρόντος φαίνεται ότι κανείς δεν έχει ανασκάψει μέχρι τα στρωματογραφικά στρώματα του 9600 π.Χ., καθιστώντας έτσι αδύνατη την ύπαρξη αρχαιολογικών στοιχείων, τα οποία επομένως δεν έχουν αναζητηθεί ποτέ, καθώς ο ακαδημαϊκός κόσμος της Σαρδηνίας, σχεδόν στο σύνολό του, πίστευε ότι η Ατλαντίδα ήταν καρπός της φαντασίας του Πλάτωνα, όπως επιβεβαιώνουν διάφοροι αρχαιολόγοι σε πολλά βίντεο και κείμενα που δημοσιεύτηκαν στο Διαδίκτυο, για παράδειγμα στο Σεμινάριο που ονομάζεται “Sa Mesa Archeotunda”.

ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΕΥΡΕΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 9600 Π.Χ.

Στη βυθισμένη ανθρακική υφαλοκρηπίδα Iblea Sicily-Malta , που πλαισιώνεται από τον Σικελία-Μάλτα , ο Dr. Luigi Usai (ο συγγραφέας) βρήκε μια τέλεια ορθογώνια δομή σε αυτό που φαίνεται να είναι οι μεσολιθικές παλαιοακτές της βυθισμένης σήμερα ανατολικής Σικελίας. Μετά από πιο προσεκτική ανάλυση, κατέστη δυνατό να διαπιστωθεί η παρουσία κατασκευών με τέλεια γεωμετρικά σχήματα, τα οποία φαίνεται να είναι τεχνητές. Απαιτούνται περισσότερες μελέτες για την κατανόηση. Ωστόσο, είναι ήδη δυνατό να συμβουλευτείτε διαδικτυακές εικόνες αυτού του πιθανού αρχαιολογικού ευρήματος.

Βίντεο της πιθανής ανακάλυψης:

ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΒΥΓΙΖΕ ΠΕΡΙ ΤΟ 9600 Π.Χ. ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Αν αυτό που είπε ο Πλάτωνας για την Ατλαντίδα είναι όντως ιστορικό γεγονός, όπως αναφέρεται στον Τίμαιο και τον Κριτία, τότε θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι αυτή είναι η πρώτη Αθήνα, που βυθίστηκε το 9600 π.Χ. Αν αυτό αποδειχτεί αλήθεια, όλα όσα είπε ο Πλάτωνας έχουν μια αντικειμενική επιβεβαίωση στον πραγματικό κόσμο. Φυσικά θα ήταν πολύ περίεργο η Πρώτη Αθήνα να έχει έδρα τη Σικελία. Το σημαντικό σημείο που πρέπει να υπογραμμιστεί είναι ότι φαίνεται να υπάρχουν πολλά αντικειμενικά στοιχεία: η βαθυμετρία είναι επιστήμη. Έτσι και οι βαθυμετρικοί χάρτες είναι μέρος των εργαλείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την επιστημονική μέθοδο. Ορισμένοι μελετητές έχουν υπογραμμίσει ότι μερικές φορές εμφανίζονται «τεχνουργήματα» στον βυθό της θάλασσας, που προκαλούνται από κακή απόκτηση δεδομένων. Ωστόσο, μετά από περίπου 20 χρόνια στον τομέα της πληροφορικής, Έχω επαρκή γνώση των γεγονότων για να αποδείξω ότι η πιθανότητα αυτά τα τεχνουργήματα να είναι λανθασμένα είναι εξαιρετικά μικρή, διαφορετικά θα έπρεπε να βρω ορθογώνια σε άλλα μέρη του κόσμου, κάτι που δεν συνέβη ποτέ, ούτε καν να εξερευνήσω τα βάθη του κόσμου για δύο συνεχόμενα χρόνια περίπου. Το βυθισμένο ορθογώνιο υπάρχει επίσης σε ένα σημείο που φαίνεται να είναι η μεσολιθική παλαιοακτή, επομένως είναι ακόμη πιο πιθανό να πρόκειται για μια πραγματικά υπάρχουσα ανθρωπική δομή. Επίσης, η ανάλυση έχει αλλάξει και βελτιωθεί κατά το παρελθόν έτος. Αν ήταν τεχνούργημα, οι νέες ανιχνεύσεις θα έπρεπε να είχαν διαγράψει το σφάλμα και να το είχαν αντικαταστήσει με τα σωστά δεδομένα, αλλά αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα. ούτε καν εξερευνώντας τον βυθό σε όλο τον κόσμο για περίπου δύο συνεχόμενα χρόνια. Το βυθισμένο ορθογώνιο υπάρχει επίσης σε ένα σημείο που φαίνεται να είναι η μεσολιθική παλαιοακτή, επομένως είναι ακόμη πιο πιθανό να πρόκειται για μια πραγματικά υπάρχουσα ανθρωπική δομή. Επίσης, η ανάλυση έχει αλλάξει και βελτιωθεί κατά το παρελθόν έτος. Αν ήταν τεχνούργημα, οι νέες ανιχνεύσεις θα έπρεπε να είχαν διαγράψει το σφάλμα και να το είχαν αντικαταστήσει με τα σωστά δεδομένα, αλλά αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα. ούτε καν εξερευνώντας τον βυθό σε όλο τον κόσμο για περίπου δύο συνεχόμενα χρόνια. Το βυθισμένο ορθογώνιο υπάρχει επίσης σε ένα σημείο που φαίνεται να είναι η μεσολιθική παλαιοακτή, επομένως είναι ακόμη πιο πιθανό να πρόκειται για μια πραγματικά υπάρχουσα ανθρωπική δομή. Επίσης, η ανάλυση έχει αλλάξει και βελτιωθεί κατά το παρελθόν έτος. Αν ήταν τεχνούργημα, οι νέες ανιχνεύσεις θα έπρεπε να είχαν διαγράψει το σφάλμα και να το είχαν αντικαταστήσει με τα σωστά δεδομένα, αλλά αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα.

ΤΟΠΩΝΥΜΙΟ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟ

Στο μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής το τοπωνύμιο, πολύ χρήσιμο για τους αρχαιολόγους, θυμίζει ξεκάθαρα τις πηγές ζεστού και κρύου νερού που τοποθετήθηκαν σύμφωνα με την πλατωνική ιστορία στο νησί της Ατλαντίδας από τον Ποσειδώνα: υπάρχουν τμήματα χωριών που ονομάζονται “Acquacadda” (ζεστό νερό , στη Σαρδηνία Campidanese ), S’acqua callenti de basciu (Το ζεστό νερό από κάτω, στα Campidanese Sardinian) και S’Acqua Callenti de Susu (Το ζεστό νερό πάνω, στην καμπιδανική διάλεκτο της Σαρδηνίας), ενώ στην κοντινή πόλη Siliqua είναι το Η πηγή κρύου νερού Zinnigas εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα. στο Siliqua το « Castello d’Acquafredda » είναι ό,τι έχει απομείνει από τη μεσαιωνική ακρόπολη της Acquafredda. Εν ολίγοις, ακόμη και το τοπωνύμιο θυμίζει τον πλατωνικό μύθο. Επιπλέον, ο Σόλων άκουσε την ιστορία στην αιγυπτιακή πόλη Sais , και Sais  είναι επίσης το όνομα ενός γεωγραφικού κλάσματος κοντά στο Narcao: τοποθεσίες του κάτω Is Sais και του άνω Is Sais του Narcao (SU), στο Sulcis στη σημερινή Σαρδηνία. είναι επίσης επώνυμο της Σαρδηνίας . Το τοπωνύμιο εμφανίζεται ξανά με φαινομενικά σωστό τρόπο, και ακριβώς στα ίδια γεωγραφικά σημεία (Sulcis, στη σημερινή Σαρδηνία) όπου το τοπωνύμιο ανακαλεί τις πηγές που είχε τοποθετήσει ο Ποσειδώνας. Και περιέργως, ακόμα στο Sulcis, υπάρχει μια τοποθεσία που ονομάζεται Piscinas … ένα άλλο τοπωνύμιο που θυμίζει το θέμα του νερού ή των πλημμυρών. Ενώ σε σχέση με την αιγυπτιακή τοπωνυμία, βρίσκουμε ένα μέρος που ονομάζεται “Terresoli » (Γη του Ήλιου, στην καμπιδανική διάλεκτο της Σαρδηνίας) που μας θυμίζει πολύ την Ηλιούπολη (Πόλη του Ήλιου). Ως Sulcis “s’esti furriau”, αποκαλούσαν ένα κλάσμα ” Furriadroxiu “. καθώς πολλοί άνθρωποι πέθαναν ή τραυματίστηκαν σοβαρά, το ονόμασαν « Spistiddatroxiu ». Στη Σαρδηνία έχουμε την Όλβια , και η Όλβια υπάρχει και στην αρχαία Αίγυπτο . Σε αυτό το σημείο είναι ακόμα δύσκολο να αποδειχθεί, αλλά η πόλη Sinnai στη Σαρδηνία θα μπορούσε να συνδεθεί με το Sinai στην Αίγυπτο: αυτή η δήλωση μένει να αποδειχθεί, αλλά μέχρι τώρα δεν φαίνεται πλέον να είναι σύμπτωση: απαιτούνται σε βάθος μελέτες του κλάδου. Το Carnac στη Γαλλία φημίζεται για τους μεγαλίθους του, όπως και το Karnak στην Αίγυπτο. Το όνομα της πόλης είναι το ίδιο, αλλά η φωνητική εκφράζεται με διαφορετικές συμφωνικές αξίες, όπου το Κ και το Γ έχουν την ίδια σημασιολογική σημασία, αλλά διαφορετική ορθογραφία.

Έχουμε δει το επώνυμο Sais , αλλά το επώνυμο Usai είναι επίσης ενδιαφέρον: η μούμια Usai υπάρχει στη Μπολόνια , η οποία καταδεικνύει τις επαφές μεταξύ του πληθυσμού της Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης και της αρχαίας Αιγύπτου. Στην πραγματικότητα, το Usai είναι αποκλειστικά επώνυμο Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης: σε όλο τον κόσμο, όποιος ονομάζεται Usai έχει καταγωγή από τη Σαρδηνία-Κορσικανή-Ατλάντια . Έχουμε λοιπόν την παρουσία επωνύμων Σαρδηνίας-Κορσικανών στην Αρχαία Αίγυπτο, και αυτό θα πρέπει να μας κάνει να αναλογιστούμε. Επιπλέον, μια γκραβούρα ενός αιγυπτιακού σκάφους βρέθηκε στη νεκρόπολη του Montessu στο Santadi , στο Sulcis. Αυτό επιβεβαιώνει περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ της Αιγύπτου και του Sulcis του γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης .Το Uras είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και πόλη της Σαρδηνίας . Μαζί με τη Mummia Usai, στη Μπολόνια, υπάρχουν δωμάτια με μικρούς μπρούτζους και οι μικροί μπρούτζοι Nuragic είναι γνωστοί σε όλους τους Σαρδηνούς . Ο Άμπις είναι επώνυμο της Σαρδηνίας, ο Άμπις είναι τοπωνύμιο από την αρχαία Αίγυπτο. Η Όλβια είναι πόλη της Σαρδηνίας, η Όλβια είναι πόλη της Αιγύπτου. Ο Uras είναι επώνυμο της Σαρδηνίας, Urasείναι τοποθεσία της Σαρδηνίας και περιέχει το θέμα του «Ουρανού», που θα μπορούσε να σχετίζεται με τον Ποσειδώνα. Η τοπωνυμία και η Ονομαστική, λοιπόν, επιβεβαιώνουν τον πλατωνικό μύθο αλλά και τις σχέσεις με τους Αιγύπτιους. Τα αιγυπτιακά ευρήματα βρίσκονται επίσης και σε άλλα μέρη στη Σαρδηνία, αλλά εδώ, προς το παρόν, θα παραμείνουμε επικεντρωμένοι στο θέμα του Ατλάντιου.

3207 Τα τοπωνύμια της Σαρδηνίας ξεκινούν με Funt («funti» ή «funtana» στα Σαρδηνία σημαίνει «συντριβάνι» στα ιταλικά).

Επώνυμα της Σαρδηνίας που είναι επίσης ονόματα πόλεων, πόλεων και γεωγραφικών τοποθεσιών.
Πριν διαβάσετε αυτό το άρθρο, καλό είναι να μελετήσετε το εξαιρετικό άρθρο στη σελίδα:
https://www.inliberta.it/piu-antichi-cognomi-sardi/

που επιτρέπει μια ευρεία άποψη για τα επώνυμα της Σαρδηνίας και που μπορεί να υποδηλώνει παλαιολιθική ή νεολιθική γέννηση αυτών των επωνύμων.

Το νησί της  Ατλαντίδας  περιγράφεται ως  «πλούσιο σε νερό ». Σκέφτηκα, εν τέλει, να ψάξω για τοπωνύμια της Σαρδηνίας που περιέχουν τη λέξη Funt (στα Σαρδηνία ένα “Fonte” μπορεί να ονομαστεί “Funtana”).

Προς τη σελίδα:

https://www.sardegnageoportale.it/webgis/ricercatoponimi/search

υπάρχουν 3 πεδία εισαγωγής κειμένου: Τοπωνύμιο, Δήμος και Τύπος.

Στο λήμμα Τοπωνύμιο έβαλα τα γράμματα Funt, ώστε να λάβω όλες τις λέξεις που ξεκινούν με αυτόν τον τρόπο. συνήθως είναι λέξεις όπως Funti ή Funtana, ή πηγή, στα Σαρδηνιακά Καμπιδανέζικα.

Ήδη με αυτόν τον τρόπο αποκτώνται 3207 τοπωνύμια, χωρίς να γίνει άλλη έρευνα. Θα έλεγα ότι 3207 τοπωνύμια, 11.000 χρόνια μετά τη βύθιση της Ατλαντίδας, μπορούν ήδη να είναι μια καλή εγγύηση για την αλήθεια των όσων δήλωσε ο Πλάτωνας στον Τίμαιο και τον Κριτία, σχετικά με το γεγονός ότι το τετράγωνο της Κορσικής Ατλάντης Σαρδηνίας ήταν «πλούσιο σε νερό»: Sassari , Thatari και Serramanna, 3 άλλα τοπωνύμια, σημαίνουν «πλούσιος σε νερό» (σχετικά, βλ. τα έργα του καθ. Salvatore Dedola).

Στο μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής το τοπωνύμιο, πολύ χρήσιμο για τους αρχαιολόγους, θυμίζει ξεκάθαρα τις πηγές ζεστού και κρύου νερού που τοποθετήθηκαν σύμφωνα με την πλατωνική ιστορία στο νησί της Ατλαντίδας από τον Ποσειδώνα: υπάρχουν τμήματα χωριών που ονομάζονται “Acquacadda” (ζεστό νερό , στη Σαρδηνία Campidanese ),  S’acqua callenti de basciu  (Το ζεστό νερό από κάτω, στα Campidanese Sardinian) και  S’Acqua Callenti de Susu  (Το ζεστό νερό πάνω, στην καμπιδανική διάλεκτο της Σαρδηνίας), ενώ στην κοντινή πόλη Siliqua είναι το Η πηγή κρύου νερού Zinnigas εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα. στο Siliqua το « Castello d’Acquafredda ». Εν ολίγοις, ακόμη και το τοπωνύμιο θυμίζει τον πλατωνικό μύθο. Επιπλέον, ο Σόλων άκουσε την ιστορία στο Αιγυπτιακή πόλη Sais , και  το Sais  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας, και η Σαρδηνία είναι ένα οροπέδιο που προέκυψε από το βυθισμένο γεωλογικό τετράγωνο της Κορσικής Σαρδηνίας, οπότε όλα εξακολουθούν να ταιριάζουν τέλεια. Το Sais , εκτός από επώνυμο που ανήκει στην επικράτεια της Σαρδηνίας-Κορσικής,  είναι επίσης το όνομα ενός γεωγραφικού κλάσματος κοντά στο Narcao: τοποθεσίες του κάτω Is Sais και του άνω Is Sais του Narcao (SU), στο Sulcis στη σημερινή Σαρδηνία . Το τοπωνύμιο εμφανίζεται ξανά με φαινομενικά σωστό τρόπο, και ακριβώς στα ίδια γεωγραφικά σημεία (Sulcis, στη σημερινή Σαρδηνία) όπου το τοπωνύμιο ανακαλεί τις πηγές που είχε τοποθετήσει ο Ποσειδώνας. Και περιέργως, ακόμα στο Sulcis, υπάρχει μια τοποθεσία που ονομάζεται  Piscinas (μπορεί να γίνει κατανοητό και στα ιταλικά)… άλλο τοπωνύμιο που θυμίζει το θέμα του νερού ή της πλημμύρας. Ενώ σε σχέση με την αιγυπτιακή τοπωνυμία, βρίσκουμε μια τοποθεσία που ονομάζεται « Terresoli » (Γη του Ήλιου, στη διάλεκτο της Καμπιδανικής Σαρδηνίας) που μας θυμίζει πολύ την  Ηλιούπολη  (Πόλη του Ήλιου). Ως Sulcis “s’esti furriau”, αποκαλούσαν ένα κλάσμα ” Furriadroxiu “. καθώς πολλοί άνθρωποι πέθαναν ή τραυματίστηκαν σοβαρά, το ονόμασαν « Spistiddatroxiu ». Κοντά στο Barbusi, κοντά στην Carbonia στη Σαρδηνία, υπάρχει  το Acqua Callentis (ζεστό νερό στη Σαρδηνία)  και το  Caput Acquas. Επί πλέον, υπάρχει ένας οικισμός που ονομάζεται Su Peppi Mereu και υπάρχουν Αιγύπτιοι φαραώ που ονομάζονται Pepi I και Pepi II (στη Σαρδηνία Pepi είναι το υποκοριστικό του Giuseppe) .

Ο Μαντάς  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και τοποθεσία της Σαρδηνίας.
Η Νόρα  είναι μια τοποθεσία της Σαρδηνίας και  η Νόρα  είναι γυναικείο όνομα .
Η Lidia  είναι μια τοποθεσία και  η Lidia  είναι γυναικείο όνομα (  Λυδία  (επώνυμο: Śfard, στα ελληνικά: Λυδία, στα ασσυριακά: Luddu, στα εβραϊκά: Lûdîm)  είναι μια αρχαία ιστορική περιοχή, δηλ. μια τοποθεσία)
περαιτέρω επιβεβαίωση των δηλώσεών μου: η πόλη από  τις Σάρδεις  ή  τις Σάρδεις  ή  τις Σάρδεις  (στα  Λυδικά  𐤳𐤱𐤠𐤭𐤣 , μεταγραφή  Sfard ;  αρχαία ελληνικά  Σάρδεις , μεταγραφή  Sárdeis ; η αρχαία περσική  Σπάρδα ) ήταν μια αρχαία πόλη της Μικράς Ασίας  (σημερινή  Τουρκία ) που έγινε πρωτεύουσα του  βασιλείου της Λυδίας  τον  7ο αιώνα π.Χ.
Επαναλαμβάνω: η πόλη των Σάρδεων έγινε πρωτεύουσα της Λυδίας.
Το Solinas  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και τοποθεσία:  Spiaggia Is Solinas.
Το Solanas  είναι μια τοποθεσία της Σαρδηνίας και ένα επώνυμο, αυτή τη φορά ισπανικό, που πιθανώς υποδηλώνει μεταναστεύσεις Σαρδηνίας-Κορσικανών στην Ισπανία κατά την αρχαιότητα.
Το Tunis  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και είναι μια τοποθεσία ( Τύνιδα, στην Τυνησία ).
Το Zara  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και είναι μια τοποθεσία ( Zara στην Κροατία ).
Ολιάνας είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και  η Oliena  είναι μια τοποθεσία της Σαρδηνίας, η οποία στη Σαρδηνία ονομάζεται  Oliana .
Το Ruggiu  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και  το Monte Ruggiu  είναι μια τοποθεσία.
Το Scano  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας,  το Scano Montiferru  είναι μια τοποθεσία.
Το Pirastru  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας,  το Porto Pirastru  είναι μια τοποθεσία.
Το Mattana  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας , ο Mattan  I και  ο Mattan  II είναι Φοίνικες ηγεμόνες.
Η Milia  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και  η El Milia  είναι μια τοποθεσία στην Αλγερία και  η Miliana  είναι μια τοποθεσία στην Αλγερία.
Iunius Silanus  είναι επώνυμο και Το Silanus  είναι μια ακόμη υπάρχουσα τοποθεσία στη Σαρδηνία. τότε υπάρχει μια περίεργη ομοιότητα μεταξύ της ετυμολογίας του  Silanus  (ένα χωριό της Σαρδηνίας του οποίου η ετυμολογία σημαίνει: δάσος, των δασών) και της μυθολογικής φιγούρας του  Silenus  (πάρθηκε από τη wikipedia -> Οι  Sileni  (επίσης  Silenoi ) είναι μορφές της ελληνικής μυθολογίας, θεότητες ανήλικοι των δασών, άγριας και λάγνης φύσης -> μάλλον ήταν οι Σαρδηνοί που κατοικούσαν στη Σιλάνο, από όπου πήραν και το όνομά τους).
Το Siddi  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και  το Siddi  είναι μια τοποθεσία στη Σαρδηνία.
Το Murgia  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και το “Le  Murge”  είναι  υποπεριοχή του  Appulo-Lucana.
Σάννα είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και  το Sannio  είναι μια αρχαία ιστορική τοποθεσία και οι  Σαμνίτες  οι άνθρωποι που έζησαν εκεί: ωστόσο αυτό μπορεί να είναι σύμπτωση. Ωστόσο, όλες αυτές οι περίεργες «συμπτώσεις» πρέπει να μας οδηγήσουν σε νέες αναλύσεις, να ξανασκεφτούμε το παρελθόν και να προσπαθήσουμε να παρακινήσουμε αυτές τις περίεργες δεκάδες και δεκάδες συμπτώσεις.

Δεδομένων όλων αυτών των υποθέσεων, δεν είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι:

Η Troia  είναι ένα επώνυμο,  η Troia  είναι ένα επώνυμο, και  η Troia  είναι μια τοποθεσία στην επαρχία της  Foggia  και  η Troia  είναι η διάσημη μυθολογική πόλη… σε αυτό το σημείο θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι  η Troia ήταν μια πόλη της Σαρδηνίας-Κορσικής . Αυτή η υπόθεση επιβεβαιώνεται επίσης από τα τείχη της Τροίας, χτισμένα σε ομόκεντρους κύκλους. έρχεται το γεγονός ότι υπάρχουν  Σαρδηνοί Ilenses Troes  και  το άλλο όνομα της Τροίας είναι Ilio  ( Οι Troes-Ilienses είναι μια φυλή της Σαρδηνίας )…

Μια άλλη ανωμαλία που πρέπει να θυμάστε είναι η παρουσία:
Gonnos fanadiga
Gonnos nò
Gonnos codina
Gonnos tramatza
Μια άλλη τοπωνυμική ανωμαλία: η παρουσία του  Biddanoa  (Bidda noa σημαίνει, στη Σαρδηνία, νέα πόλη ή νέα χώρα,  Villanuova  ή  Villanova , στη γλώσσα της Σαρδηνίας) ; και η περίεργη επιμονή του όρου μεταφράζεται  βιλάνοβα  όπου υπάρχει επαφή με τον πολιτισμό της Σαρδηνίας-Κορσικανής: ο
πολιτισμός  των Βιλανόβαν Είναι ένα πρόσωπο που γέννησε τους Ετρούσκους, πήρε το όνομά του από το χωριό Villanova. Σύμφωνα με τη θεωρία μου, οι Villanovans ήταν πολύ αρχαίες μεταναστεύσεις Σαρδηνίας-Κορσικανών, γι’ αυτό βρέθηκε αργότερα ένα χάλκινο άγαλμα Nuragic στον πυθμένα της λίμνης Bolsena μέσα σε ένα βυθισμένο σπίτι Villanovan. στο Κάλιαρι της συνοικίας Villanova, αλλά μπορεί να είναι σύμπτωση, γιατί αν δεν κάνω λάθος η ονοματολογία έχει μεσαιωνική προέλευση και δεν ξέρω γιατί ονομάστηκε έτσι. Στη Villanova di Guidonia (Ρώμη) βρίσκεται το Ναυτικό Θέατρο του Αδριανού, γνωστό ως Villa Adriana: είναι χτισμένο σε ομόκεντρους κύκλους όπως η πρωτεύουσα της Ατλαντίδας, ακριβώς σε ένα μέρος που ονομάζεται Villanova. στη Σαρδηνία υπήρχε Νεάπολη, στην περιοχή Οριστάνο, και Νεάπολις είναι το όνομα της Νάπολης, και Νέα Πόλη σημαίνει νέα πόλη, στο Σαρδηνιακό Κορσικανικό Ατλαντικό στυλ.

Άλλες γλωσσικές παραξενιές: η επίμονη χρήση των διφθόγγων στη Σαρδηνία-Κορσική στην τοπωνυμία:

με το δίφθογγο «ei» : Orosei, Baunei, Bultei, Burcei, Furtei, Gergei, Urzulei, Lanusei, Lei, Musei, Pauli Arbarei, Pèifugas , Costa  Rei, San Niccolò Gerrei, Triei, Mara Arbarèi όλα τα μέρη που τελειώνουν με « ei” ”;

με το δίφθογγο “ai” : Allai, Paizé, Gairu, Ollollai, Illorai, Lotzorai, Masainas, Olzai, Onifai, Samatzai, Ulassai, Ussassai, La Trinitài και Vinòla, Villagrande Strisaili ;

με το δίφθογγο “oi” : Gavoi, Jaròi/Geròni, Loiri Porto San Paolo, Mammoiada;

με τον δίφθογγο «au» : Ardauli, Austis, Ballau, Bauladu, Baunei, Giaùni/Jaùni, Lòiri Poltu Santu Pàulu, Paùli, Narcàu, Lu Palàu, Paùli Arbarèi, Pàu, Pàulle, Paùli Gerrèi/Pàiùtulio Παυσανία,

Gonnos fanadiga,  Gonnos nò,  Gonnos codina,  Gonnos tramatza, όλες οι τοποθεσίες που περιέχουν το επίθημα Γόννος·

Μερικά από αυτά τα γεγονότα μπορεί να είναι συμπτώσεις.

Προειδοποίηση: αυτός ο ιστότοπος περιέχει πειραματική έρευνα από μη επαγγελματία, επομένως ενδέχεται να υπάρχουν λογικά ή μεθοδολογικά σφάλματα στην έρευνα. Οι επιστήμονες θα μπορούν να ελέγχουν τα λάθη από τις σωστές πληροφορίες. Αυτό που έχει σημασία είναι οι πιθανές χρήσιμες πληροφορίες που μπορούν να αντληθούν από αυτό.

Ονόματα πόλεων/κωμοπόλεων/κωμοπόλεων που χρειάζονται πιο σοβαρό έλεγχο:

Η Teulada   στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στην  Teulada στην  Ισπανία

Το Aritzo   στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στο  Aritzu στη  χώρα των Βάσκων

Το Μοναστίρ   στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στο  Μοναστίρ στην  Τυνησία

Το Orani   στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στο  Orano στην  Αλγερία

Η Πούλα  στη Σαρδηνία αντιστοιχεί  στην  Πούλα  στην πρώην Γιουγκοσλαβία

Το Παλάου   στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στο  Παλάου , επαρχία της Λέιντα στην Ισπανία και  στο Παλάου στη Μικρονησία

Το Sa  Baronia  στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στο  La Baronia de Rialb , 25747, επαρχία Lleida, Ισπανία. αλλά αντιστοιχεί και  η Sa Baronia που βρίσκεται στη Sierra de Tramuntana , που έχει κηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, μόλις 25 χλμ. από την Πάλμα ντε Μαγιόρκα.

Η Τηθύς   στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στη Θάλασσα της Τηθύς, στον Τιτάνα Τηθύς, γιο του Ουρανού και της Γέας και ενός Φαραώ που  ονομάζεται Τέτι

Το Sa  Portedda  στο  Sulcis  αντιστοιχεί στο  La Portella  στην  Καταλονία της Ισπανίας

στο  Μέμφις  στη Σικελία αντιστοιχεί ένα δεύτερο  Μέμφις  στη Σικελία και ένα  Μέμφις  στην Αίγυπτο

Το Amarnas  στην Αλγερία αντιστοιχεί  στο  Amarna  στην Αίγυπτο, το σύγχρονο όνομα του Akhetaton, της πόλης Akhenaten

Ο Gadeiros  , αδελφός του Sulcis Atlas και γιος του Ποσειδώνα και της Κλίτωνας, αντιστοιχεί στο   Gadir (Cadiz) αντιστοιχεί  στο  Gadir  στο Μαρόκο,  στο Agadir  στο Μαρόκο,  στο λιμάνι του Gadir  στην Pantelleria, στον κόλπο  Ghadira  στη Μάλτα. Επιπλέον, τώρα καταλαβαίνουμε γιατί ο Πλάτωνας μιλά για την  περιοχή Gadirica  μπροστά από τους Στύλους του Ηρακλή: πιθανώς τα  Gadirica  ήταν η περιοχή κοντά στο σημερινό  Villasimius , αλλά όλα αυτά πρέπει να επαληθευτούν

Το Cariddi   στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στο  Cariddi στη  Σικελία

Το Pompu   αντιστοιχεί στην  Πομπηία στην Ιταλία και στο Pohnpei στη Μικρονησία

Η Umbria   στην Ιταλία αντιστοιχεί στο Βασίλειο της  Northumbria στην  Αγγλία

Η Anglona  στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στην Anglia  και στο Angleterre , τη χώρα  των Angles

Το Gallura   αντιστοιχεί στη  Γαλατία, την Καλλίπολη,  την Ουαλία   και το  επώνυμο Gallus (πιθανώς πολλές είναι απλώς γλωσσικές συμπτώσεις· ωστόσο  αξίζει να διερευνηθούν και ίσως να διαψευστούν αυτές οι ομοιότητες με επιστημονικό τρόπο ).

Η Βιθία   αντιστοιχεί  στη Βιθυνία

Η Όλβια   στη Σαρδηνία αντιστοιχούσε στην  Όλβια στην Αίγυπτο , αναφέρεται στα αρχαία ιστορικά βιβλία

Το Alguier  (Alghero) αντιστοιχεί  στο  Αλγέρι

Το Μπάρι   αντιστοιχεί στο  Μπάρι Σάρντο  στη Σαρδηνία

Το Meana   αντιστοιχεί στο  Meana Sardo  στη Σαρδηνία

Το Prato   αντιστοιχεί στο  Prato Sardo  στη Σαρδηνία

Το Riola   αντιστοιχεί στο  Riola Sardo  στη Σαρδηνία

Η Νεάπολις  (στα ελληνικά: Νεάπολις, στα Σαρδηνικά: Nabui) ή «νέα πόλη»,  ήταν μια αρχαία πόλη στη Σαρδηνία  που αντιστοιχεί στη  Νεάπολη, το αρχαίο όνομα της Νάπολης στην Ιταλία.

στην τοποθεσία Tempio- Ampurias , Παραλία  Ampurias , αντιστοιχεί στην Ισπανία  Empúries , 17130, επαρχία της Girona, Ισπανία, που ονομάζεται στα ισπανικά  Ampurias .

Η γαλλική τοποθεσία Pau αντιστοιχεί στο επώνυμο  Pau , πολύ συχνό και ίσως προέρχεται από το Sulcis  . κάποιος θα μπορούσε ακόμη και να φτάσει στο σημείο να παρατηρήσει ότι, ενώ στα γαλλικά ο δίφθογγος “au” διαβάζει “o”, και επομένως το Pau στα γαλλικά διαβάζεται “Pò”, υπάρχει μια οξιτανική προφορά, η οποία όπως υπάρχει στη Wikipedia κάτω από το λήμμα Pau_ (Γαλλία  ) ,  το Pau προφέρεται ακριβώς, όπως στη γλώσσα της Σαρδηνίας , επιβεβαιώνοντας τουλάχιστον εν μέρει τις δηλώσεις μου. Θα ήταν ενδιαφέρον να γίνει μια μελέτη για τα Οξιτανικά, για να δούμε αν θα μπορούσαν να υπάρχουν συνδέσεις με τις γλώσσες και τις διαλέκτους του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης, όπως συμβαίνει επίσης με την Κορσικανική, τη Βάσικη, τη Σικελική, τη Ρουμανική και πολλές άλλες.

Η Caria  είναι ένα επώνυμο της Σαρδηνίας που αντιστοιχεί στην  Caria , η οποία ήταν μια ιστορική περιοχή στη δυτική Ανατολία.

Ο Σολάνας  είναι μια τοποθεσία της Σαρδηνίας  και  ο Σολάνας  είναι και επώνυμο Σαρδηνίας και Ισπανικό :

Ο Σολάνας  είναι  ισπανικό επώνυμο  . Αξιοσημείωτα άτομα με το επώνυμο περιλαμβάνουν:

• Alberto Solanas  (γεν. 1995), Ισπανός αθλητής
• Φερνάντο Σολάνας  (1936–2020), Αργεντινός σκηνοθέτης
• Ignacio Martín Solanas  (γεν. 1962), Ισπανός ποδοσφαιριστής
• Χουάν Ντιέγκο Σολάνας  (γεν. 1966), Αργεντινός σκηνοθέτης
• Valerie Solanas  (1936–1988), Αμερικανίδα φεμινίστρια

(πάρθηκε από  https://en.wikipedia.org/wiki/Solanas_(επώνυμο)   )

ίσως αυτά να μην είναι τυχαίες. Πρώτα από όλα, είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε στα πρώτα αρχικά τοπωνύμια, για να καταλάβουμε αν έχουν αλλάξει πρόσφατα ή αν είναι αρχαία ή τα αρχικά. Προτείνω να μελετήσουμε αυτές τις αντιστοιχίες: ότι το όνομα έχει να κάνει με κάποιο είδος άμεσης κυριαρχίας, αποικισμού ή κάποιου είδους σχέσης, δεν έχει ακόμη αποδειχθεί επίσημα με πιο ισχυρά στοιχεία.

Είδαμε το  επώνυμο Sais , το  επώνυμο Pau , αλλά το  επώνυμο Usai  είναι επίσης ενδιαφέρον:  η μούμια Usai υπάρχει στη Μπολόνια , η οποία δείχνει τις επαφές μεταξύ του πληθυσμού της Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάνδης και της αρχαίας Αιγύπτου. Στην πραγματικότητα,  το Usai είναι αποκλειστικά επώνυμο Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης: σε όλο τον κόσμο, όποιος ονομάζεται Usai έχει καταγωγή από τη Σαρδηνία-Κορσικανή-Ατλάντια . Το Uras  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας, χώρα της Σαρδηνίας και θεότητα των Σουμερίων. Το Cabras  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας,  το Cabras  είναι μια πόλη της Σαρδηνίας και  στο Cabras  βρήκαν τους γίγαντες του Mont’E Prama και το ” cabras” στα Σαρδηνία σημαίνει “κατσίκες”, που είναι ένας όρος που πιθανότατα προήλθε από την Παλαιολιθική ή Νεολιθική περίοδο, καθώς οι κατσίκες σηματοδοτούσαν σίγουρα τη μετάβαση από κυνηγούς σε κτηνοτρόφους και αγρότες. Ο Σίνης  είναι επώνυμο και  ο Σίνης  είναι εντοπιότητα. Ο Πυράς είναι επώνυμο  και  ο Πυράς είναι εντοπιότητα . Με τη  μούμια των Ουσάι  έχουμε την παρουσία επωνύμων Σαρδηνίας-Κορσικανών στην Αρχαία Αίγυπτο, και αυτό θα πρέπει να μας κάνει να αναλογιστούμε. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω με λίγα λόγια, θα το κάνω σε άλλο πλαίσιο:  οι Σουμέριοι, οι Ακκάδιοι και οι Βαβυλώνιοι, με πολύ μεγάλη πιθανότητα, ήταν μεταναστεύσεις Σαρδηνίας-Κορσικανών-Ατλάντων σε περιόδους που οι επιστήμονες θα πρέπει τώρα να υπολογίσουν εκ νέου βάσει νέων ανακαλύψεων. Θα είναι δύσκολο και υπέροχο, να πρέπει να ξαναπεράσω όλα τα κείμενα και να προσπαθήσω να το καταλάβω. Ωστόσο, μπορώ να σας δώσω μερικές ιδέες: υπάρχουν πιθανώς σύνδεσμοι μεταξύ του επωνύμου της Σαρδηνίας  Cadelanu ,  Candelanu  και  Kandalanu , ενός νεοβαβυλώνιου βασιλιά. μεταξύ της πόλης  Sarroch  στη Σαρδηνία και του Dur- Sharrukin  της Νινευή. Αυτές οι ανακαλύψεις ανοίγουν την πόρτα σε μια νέα μορφή προσέγγισης με τον σουμεριακό και μεσοποταμιακό πολιτισμό γενικότερα. Οι θεοί της μυθολογίας των Σουμερίων ήταν ανθρακωρύχοι … π Το ίδιο το Sulcis έχει το παλαιότερο ορυχείο στην Ιταλία και ίσως στην Ευρώπη: αν εξακολουθεί να προμηθεύει πόρους τώρα, πώς ήταν πριν από 11.000 χρόνια; 
Τώρα: αν ένας επιστήμονας είχε σοβαρές προθέσεις, θα μπορούσε, ξεκινώντας από τις παρατηρήσεις μου, να κάνει περαιτέρω έρευνα. Με αυτόν τον τρόπο, σιγά σιγά ίσως θα βγει ότι  ο Φαραώ Τέτι της VI δυναστείας που βασίλεψε στην Αίγυπτο αναδύθηκε από την πόλη Τέτι στη Σαρδηνία … Ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι  δύο Φαραώ ονομάζονται Πέπι Α’ και Πέπι Β’: αλλά το Pepi ή Peppi στη Σαρδηνία είναι το υποκοριστικό του  Giuseppi , δηλ. Giuseppe (μπορεί να είναι απλή σύμπτωση) . Ακόμη και σήμερα στη Σαρδηνία οι άνθρωποι με το όνομα Τζουζέπε έχουν το παρατσούκλι  Πέπι να δείξει στοργή, οικειότητα και φιλία.
Θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς ότι οι  Σαρδο-Κορσικανοί Ατλάντες  αποδίδουν συχνά το ίδιο όνομα σε διάφορες πόλεις, έτσι έχουμε  δύο τοποθεσίες που ονομάζονται Μέμφις στη Σικελία και έχουμε την αρχαία Μέμφις στην Αίγυπτο … έχουμε  το Ακρωτήρι στην Κύπρο και το Ακρωτήρι στη Σαντορίνη . Το Gadir (Cádiz) στην Ισπανία έχει το αντίστοιχο Porticciolo di Gadir στην Παντελερία, και το Gadir και το Agadir στο Μαρόκο , επειδή τα ονόματα ορισμένων χωριών και τοποθεσιών λιμένων είναι Σαρδηνιο-Κορσικανοί Ατλάντες. Θα εξηγούσε γιατί υπάρχει η Ούμπρια και στην Αγγλία υπάρχει το Βασίλειο της Νορθούμπρια. Το Murgia  είναι επώνυμο της Σαρδηνίας και το ” le Murgie or la Murgia ” είναι μια ιταλική τοποθεσία.

Η πραγματοποίηση αυτού του τύπου έρευνας απαιτεί χρόνο και υπομονή, δεν είναι απλό πράγμα. Αλλά ελπίζω να σας έδωσα μια εξαιρετική αρχική συμβολή, η οποία μπορεί να κάνει τη δουλειά σας πιο εύκολη.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα που θα μπορούσαν να ανοίξουν νέες ερευνητικές ιδέες που είναι εντελώς καινοτόμες και, πιστεύω, ίσως να μην έχουν διερευνηθεί ποτέ πριν:

1. Σαρδηνοί Maurreddus  della Maurreddanìa στη Μαυριτανία και στη Μαυριτανία.
2. Maltamonenses της Σαρδηνίας  στη Μάλτα.
3. Σαρδηνία Γαλιλένες  στη Γαλιλαία. σχετικά, δείτε  το άρθρο εδώ . το  σχόλιο του Bartolomeo Porcheddu ; Μέχρι τώρα είναι επίσης γνωστό στους αρχαιολόγους ότι μια ολόκληρη πόλη της Σαρδηνίας που χρονολογείται τουλάχιστον μεταξύ του 12ου και 11ου αιώνα π.Χ. ανακαλύφθηκε και ανακαλύφθηκε στο όρος Κάρμηλος.
4. Σαρδηνία Patuanenses Campania  στην Καμπανία;
5. Οι Βερονιένσες της Σαρδηνίας   φαίνονται συνδεδεμένες με τις Βερονιένσες, μετά τις Βερονιένσες, περνώντας από την Ετρουσκική Τοσκάνη.
6. Οι Σαρδηνοί Ilienses-Troes  φαίνεται να είναι οι ιδρυτές της  Ilio-Troia , γι’ αυτό το Ίλιο, δηλαδή η πόλη της Τροίας, δημιουργήθηκε μέσα από ομόκεντρους κύκλους. Αντιπροσώπευαν τα Ιερά αυλάκια του Sulcis (Sulcus, Sulci, λατινική αφαιρετική εντόπιση στο Sulcis, που θα μεταφραστεί ως “The place of the Furrows” [Ταχυδρομήθηκε από τον Ποσειδώνα γύρω από το λόφο όπου ζούσε η σύζυγός του Κλήτων]).
7. Οι Σαρδηνοί της Gallura  φαίνεται να συνδέονται με  τη Γαλατία .
8. Οι Balares Sardinians  ήταν πιθανώς οι ηγεμόνες των Baleares ( Βαλεαρίδες Νήσοι ).
9. Οι Σαρδηνοί της Λακωνίας  κατείχαν  τη Λακωνία  στην Ελλάδα.
10. Επιπλέον,  οι θρησκείες των Σουμερίων και της Μεσοποταμίας είναι γεμάτες από όρους, επώνυμα και ονόματα της Σαρδηνίας : αυτό το γεγονός πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε.
    Uras, επώνυμο της Σαρδηνίας, όνομα μιας θεότητας των Σουμερίων.
    Kadelanu, επώνυμο της Σαρδηνίας, γίνεται το όνομα ενός βασιλιά της Μεσοποταμίας Kandelanu.
    Ο Sarroch, όνομα χώρας, γίνεται βασιλιάς Sarrukkin στη Μεσοποταμία.
    S’iskuru, Σαρδηνιακός τρόπος να πεις, στη Μεσοποταμία είναι ο θεός Iskur.
    Ο Σαμάσι, μια χώρα της Σαρδηνίας, είναι ο θεός των Σουμερίων Σαμάς.
    Η Uta, ένα χωριό της Σαρδηνίας, είναι ο θεός Utu.
    Το Sinnai, μια χώρα της Σαρδηνίας, είναι ο θεός Sin-Nanna της Μεσοποταμίας.
    Ίσως θα έπρεπε να αρχίσουμε να κάνουμε χίλιες ερωτήσεις από νέες οπτικές γωνίες.
    Κατά τη γνώμη μου, είναι πλέον απαραίτητη μια συνολική αναθεώρηση των ιστορικών, γεωγραφικών, γεωλογικών, εμπορικών, εποικοδομητικών πηγών… κατά την άποψή μου, είναι απαραίτητη μια άμεση και αποφασιστική αλλαγή παραδείγματος: το Σαρδηνιακό Παράδειγμα Corso  Atlantideo .

Περαιτέρω παραξενιά των επωνύμων της Σαρδηνίας : φαίνεται ότι είναι πολύ αρχαία και έχουν  μια δεηκτική λειτουργία , αρκεί να πούμε ότι μερικά είναι  “Pani” και “Casu”, “pane” και “cheese” . “Boi” βόδι ; και ο ταύρος ήταν ιερός για τους Άτλαντες. Αυτό θα μπορούσε επίσης να είναι μια διαδρομή έρευνας: μήπως τα επώνυμα γεννήθηκαν στην Παλαιολιθική ή Νεολιθική στο γεωλογικό μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής; Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί πολλά επώνυμα που υπάρχουν επί του παρόντος αντιπροσωπεύουν έννοιες ιδεοφωνικά: ψωμί, τυρί, βόδι, κοράκι ( Pani, Casu, Boi, Crobu ), με σχέση 1:1 με την πραγματικότητα, δηλαδή κάθε επώνυμο αντιστοιχεί σε ένα πραγματικό υπάρχον αντικείμενο.

Η Ίσις είναι η μητέρα του Ώρου (Horus, Oro) στην αιγυπτιακή μυθολογία. Στη Σαρδηνία, η τοποθεσία Isidoro (Isis + Oro) υπάρχει στο Sulcis, όρος που είχε θρησκευτική αξία. Με την έλευση της χριστιανικής θρησκείας, σε μια προσπάθεια να προσηλυτίσουν οι Σαρδηνοί στη νέα θρησκεία, έγινε ό,τι ήταν δυνατό για να επαναφέρουν αυτούς τους όρους στον Χριστιανισμό, για τον οποίο η αρχαϊκή ορολογία Ισίδωρος άρχισε να συνδέεται με τη μορφή ενός αγίου, του Sant. “Ισίδωρος. Τώρα αυτό το απόσπασμα μπορεί να είναι πολύ σαφές στα μάτια του αναγνώστη.

Πράγματι, στη Σαρδηνία έχουν βρεθεί πολύ αρχαίες αναπαραστάσεις της Ίσιδας και του Όρου (Horus, Horus), τις οποίες οι αρχαιολόγοι γενικά ανέκαθεν επέστρεφαν στον αιγυπτιακό πολιτισμό, ανατρέποντας τα πραγματικά γεγονότα, όπως θα προσπαθήσω να δείξω σε όλο το σκεπτικό σε αυτόν τον ιστότοπο. . Η Ίσις και ο Ώρος ήταν μορφές από τη Σουλκίδα, που διδάχθηκαν στους Αιγύπτιους στη Μεσολιθική και Νεολιθική εποχή. Αυτό θα εξηγούσε τη λατρεία της Ίσιδας στην Ισπανία, στην Πομπηία, στη Ρώμη… τι νόημα είχε να λατρεύουμε μόνο μια θεότητα του Αιγυπτιακού Πάνθεον; Πολύ απλό: η θεά ήταν θεότητα του Sulcis ως πρωτεύουσα της Ατλάντης και η λατρεία ήταν ευρέως διαδεδομένη σε όλη τη Μεσόγειο. Ωστόσο, η Αίγυπτος διατήρησε επίσης πολλές άλλες πτυχές της λατρείας που διδάσκονταν και παραδόθηκαν από τους Σαρδηνιο-Κορσικανούς Άτλαντες, για τις οποίες η Ίσις ήταν μόνο μία από τις αρχαίες θεότητες.

08 Απριλίου 2023, 06:32

Πριν από λίγα λεπτά συνειδητοποίησα ότι και τα γαλλικά συμπεριφέρονται σαν τη Σαρδηνία, τουλάχιστον σε μία περίπτωση:

Το Samzun είναι επώνυμο και είναι επίσης μια τοποθεσία όπου υπάρχει ένας προϊστορικός μεγαλιθικός κύκλος, ακριβώς σε αυτό που υποθέτω ότι είναι οι διαδρομές Σαρδηνίας-Κόρσος-Ατλάντης που επέτρεψαν στον μεγαλιθικό να εξαπλωθεί ιδιαίτερα στις ευρωπαϊκές ακτές. Είναι απαραίτητο να γίνει μια έρευνα για να καταλάβουμε αν και ποια επώνυμα υπάρχουν στη Γαλλία που είναι και τοπωνύμια.

Η λατρεία του ταύρου παραμένει στα ονόματα, προς επαλήθευση, των  Gioia Tauro  και  Taurianova .

Τα νησιά των Εσπερίδων και ο κήπος των Εσπερίδων

Μετά την ημι-βύθιση του μπλοκ της Κορσικής Ατλαντίδας Σαρδηνίας, μόνο οι ορεινές περιοχές του νησιού της Ατλαντίδας παρέμειναν εκτός νερού και ερμηνεύτηκαν ως δύο νησιά. Αλλά έπρεπε να περάσουν χιλιάδες χρόνια για να ονομαστούν Σαρδηνία και Κορσική. Στην αρχή ονομάζονταν Νήσοι των Εσπερίδων, όπου υπήρχε ένας κήπος με χρυσούς καρπούς, που ονομαζόταν Κήπος των Εσπερίδων.

Το ακραίο τέλος του κόσμου ονομαζόταν Caput Terrae, Capoterra στη σημερινή Σαρδηνία.

Στην Capoterra υπήρχε ο Κήπος των Εσπερίδων, που είχε χρυσούς καρπούς: δεν είναι σαφές στον συγγραφέα αν αυτοί οι χρυσοί καρποί ήταν λεμόνια ή κίτρινα μήλα ή ποιος ξέρει ποιος άλλος χρυσός καρπός. Για άλλη μια φορά, το τοπωνύμιο της Κορσικανής Ατλάντης Σαρδηνίας έρχεται να σώσει: στην Capoterra, στην επαρχία του Κάλιαρι, υπάρχει ένα μέρος που ονομάζεται Frutti d’Oro και σήμερα.

Είναι δύσκολο να το εξηγήσω με λίγα λόγια, θα το κάνω σε ένα άλλο πλαίσιο: οι Σουμέριοι, οι Ακκάδιοι και οι Βαβυλώνιοι , με πολύ μεγάλη πιθανότητα, ήταν μεταναστεύσεις Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης σε περιόδους που οι επιστήμονες θα πρέπει τώρα να υπολογίσουν εκ νέου. βάση των νέων ανακαλύψεων. Θα είναι δύσκολο και υπέροχο, να πρέπει να ξαναπεράσω όλα τα κείμενα και να προσπαθήσω να το καταλάβω. Ωστόσο, μπορώ να σας δώσω κάποιες ιδέες: υπάρχουν πιθανώς σύνδεσμοι μεταξύ του επωνύμου της Σαρδηνίας Cadelanu , Candelanu και Kandalanu, ενός νεοβαβυλώνιου βασιλιά . μεταξύ του χωριού Sarroch της Σαρδηνίας και του Dur- Sharrukinτης Νινευή· Αυτές οι ανακαλύψεις ανοίγουν την πόρτα σε μια νέα μορφή προσέγγισης με τον σουμεριακό και μεσοποταμιακό πολιτισμό γενικότερα.
Η Ατλαντίδα ήταν μεγαλύτερη από τη Λιβύη και την Ασία μαζί: τώρα, με αντίστροφη διαδικασία, μπορούμε να συμπεράνουμε το μέγεθος αυτών των δύο γεωγραφικών πραγματικοτήτων περίπου το 9600 π.Χ. Οι άνθρωποι που προχώρησαν με τόλμη και ήθελαν να κατακτήσουν όλους τους λαούς που ζούσαν πέρα ​​από τους Στύλους του Ηρακλή, επομένως, ήταν οι Σαρδηνοί Κορσικανοί Ατλάντες που κατοικούσαν στο γεωλογικό τετράγωνο της Σαρδηνίας-Κορσικής όταν ήταν ακόμη ξηρό, πριν από την καταβύθιση περίπου το 9600 π.Χ. Ολόκληρο το Sulcis (το Sulcis είναι μια γεωγραφική περιοχή της Κάτω Σαρδηνίας, δυτικά του Κάλιαρι) είναι πολύ πλούσιο σε τοπωνύμιο του Ατλαντικού: Acquacadda ,Acquafredda (πόλη που εξαφανίστηκε τον Μεσαίωνα), Κάστρο Acquafredda , S’Acqua Callenti de Susu , S’Acqua Callenti de Baxiu , Acqua Callentis (άλλο κλάσμα που σημαίνει Ζεστό νερό ), πάνω από τρεις χιλιάδες διακόσια τοπωνύμια της Σαρδηνίας απλά κοιτάζοντας για το τμήμα της λέξης “fut” (“funti” ή “fonti” σημαίνει “πηγή” σε τουλάχιστον μία από τις παραλλαγές της Σαρδηνίας). Είναι δυνατό να διασταυρώσετε τις δηλώσεις μου με τους Χάρτες Google και με τη βάση δεδομένων των τοπικών τοπωνυμίων της Σαρδηνίας, καθώς και με τους τρόπους που κρίνετε κατάλληλους.

Μάλιστα, ο Πλάτων αφηγείται ότι το νησί της Ατλαντίδας ήταν πλούσιο σε νερά. Και μάλιστα ο παγκοσμίως διάσημος γλωσσολόγος της Σαρδηνίας Salvatore Dedola (μια σούπερ ιδιοφυΐα που πρέπει οπωσδήποτε να μελετήσετε σε βάθος, μαζί με τον Bartolomeo Porcheddu, έναν άλλο εξαιρετικό μελετητή ) δείχνει ότι ο Sassari, ο Thatari (το όνομα του Sassari στη Σαρδηνία) και ο Serramanna. για παράδειγμα, σημαίνει “Πλούσιο σε Νερά”. Η τοπωνυμία και η ονομαστική επιβεβαιώνουν τον πλατωνικό μύθο. Θα χρειαστεί να ανοίξουν τομεακές μελέτες για να φέρουν νέες πληροφορίες σε αυτές που έχουν συλλεχθεί και αποδειχθεί μέχρι τώρα, και είναι απαραίτητο να γίνουν από επαγγελματίες του κλάδου.

ΣΑΡΔΙΝΙΑ Παραξενιές CORSO ATLANTIDEE

Όσον αφορά την περιοχή Gadirica, είναι πιθανό ότι δεν ήταν το όνομα του Gadir (Cádiz), αλλά μιας ομώνυμης γεωγραφικής περιοχής του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, βυθισμένη πλέον. Γιατί να έχει το ίδιο όνομα με το Γκαντίρ; Για τον ίδιο λόγο που η Teulada στη Σαρδηνία έχει την αντίστοιχη Teulada στην Ισπανία . Η Πούλα έχει μια Πούλα στη Δαλματία . Το Aritzo στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στο Aritzu στην Ισπανία . Το Μοναστίρ στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στο Μοναστίρ στην Τυνησία , το Αλγκίερ (Alghero) αντιστοιχεί στο Αλγέρι στην Αλγερία , το κλάσμα Su Vaticanu του Santadi αντιστοιχεί στο Βατικανό στη Ρώμη , το Pompu στη Σαρδηνία αντιστοιχεί στην Πομπηία , το Μπάρι αντιστοιχεί στο Bari Sardo, και θα μπορούσα να συνεχίσω και να συνεχίσω, αλλά κινδυνεύω να σας βαρέσω. Για το λόγο αυτό, το Gadir della Gadirica, στο γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσικής, θα αντιστοιχούσε με το Gadir (δηλαδή Cadiz) .

ΠΛΑΤΩΝΙΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ

Λαμβάνοντας τη μεγαλύτερη διαγώνιο που κόβει το τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης, παίρνουμε ότι έχει μήκος περίπου 555 χιλιόμετρα. Το μέτρο αυτό εμφανίζεται, υπολογιζόμενο σταδιακά, στα μέτρα που παρέχει ο Κριτίας για την περιγραφή του νησιού. Εάν εξαιρέσουμε “τη ζώνη των βουνών που πέφτουν απευθείας στη θάλασσα” (δηλαδή τα βουνά που υπάρχουν τώρα στην Κορσική και τη δεξιά πλευρά της Σαρδηνίας όπως το Gennargentu), μετρώντας την ορθογώνια περίμετρο της υπόλοιπης επικράτειας που είναι σήμερα ημι-βυθισμένη, είναι περισσότερα από 10.000 στάδια ακριβώς όπως αναφέρει ο Πλάτωνας. Είναι επομένως πιθανό η επιστημονική κοινότητα να πραγματοποιήσει ανεξάρτητες μετρήσεις για να επαληθεύσει την ακρίβεια αυτών των δηλώσεων.

Ο TIMEO ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ

Συνοψίζοντας για λόγους σαφήνειας: οι ιερείς της πόλης Sais στην Αίγυπτο προσπαθούσαν, με τον δικό τους τρόπο, να εξηγήσουν στον Σόλωνα ένα γεωλογικό γεγονός βύθισης του γεωλογικού τεμαχίου Σαρδηνίας-Κορσικής στο κέντρο της Μεσογείου, μια θάλασσα που το 9600 π.Χ. ονομαζόταν Ατλαντικός Ωκεανός ή Θάλασσα Ατλαντικός (πήρε το όνομά του από το νησί Ατλαντίδα, το μεγαλύτερο από όλα πριν καταλήξει ημιβυθισμένο). Η Ατλαντίδα ήταν επομένως μεγαλύτερη και από τη Σικελία, η οποία τώρα, μετά τη βύθισή της, αποδεικνύεται ότι είναι το μεγαλύτερο νησί, και όχι η Σαρδηνία.

Επομένως, η περίοδος της βύθισης θα ήταν περίπου το 9600 π.Χ., διαφορετικά από την υπόθεση της Σαρδηνίας Νουραγικής Ατλαντίδας, η οποία είναι σαφώς λανθασμένη και για τους λόγους που αναφέρονται αλλού από τους Σαρδηνούς αρχαιολόγους .

Οι στρωματογραφικές αναλύσεις πρέπει να κατέβουν στο έδαφος για να βρεθούν τα λείψανα πριν από περίπου 11.600 χρόνια, προκειμένου να βρεθούν τα λείψανα της «πρωτεύουσας» της Ατλαντίδας ή του πληθυσμού της, και είναι επίσης πολύ σαφές γιατί δεν υπάρχουν πτώματα των νεκρών Ατλάντων στην τα Νουραγικά στρώματα.

ΣΤΗΛΕΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ: ΝΕΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Ο Frau (2002), τον οποίο ευχαριστώ ειλικρινά για την εξαιρετική συνεισφορά του στην πειθαρχία, τοποθετεί τους Στύλους του Ηρακλή  μεταξύ Σικελίας και Τυνησίας . Πράγματι, υπάρχει πιθανότητα να έχουν βρεθεί αυτά. Στην πραγματικότητα, η επιστημονική κοινότητα από όλο τον κόσμο βρίσκεται στη διαδικασία ανάλυσης της πολύ πρόσφατης ανακάλυψης δομών ανθρωπικής φύσης που βρίσκονται ακριβώς στο στενό της Σικελίας, που βρέθηκε μέσω βαθυμετρικών αναλύσεων του συστήματος Emodnet του Ευρωπαϊκού Union , στην Birsa Bank και στην El Haouaria Bank , ακριβώς μεταξύ Σικελίας και Τυνησίας, και σε μικρή απόσταση από την Pantelleria. Μια δεύτερη ανώμαλη ανακάλυψη από βαθυμετρική άποψη έγινε, τουμια φαινομενικά ορθογώνια δομή στην ηπειρωτική ανθρακική πλατφόρμα Σικελίας-Μάλτας , που πλαισιώνεται από τον ηπειρωτικό σχισμό Σικελίας-Μάλτας (Σικελία-Μάλτα για γεωλόγους) .

Ο επιστημονικός κόσμος δεν έχει ακόμη εκφραστεί επί του θέματος . δεν είναι καν γνωστό αν γίνονται μελέτες για αυτό το θέμα. Χρησιμοποιήθηκαν, προγραμματίστηκαν και διαχειρίστηκαν αυτόνομα 5 ηλεκτρονικά και ανεξάρτητα βαθυμετρικά συστήματα, τα οποία απέδωσαν τα ίδια αποτελέσματα, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτές οι δομές υπάρχουν πραγματικά στον βυθό της θάλασσας. Το κόστος μιας αποστολής, ωστόσο, είναι απαγορευτικό για ένα μόνο άτομο και θα χρειαστεί να περιμένουμε την παρέμβαση τρίτων.

Η ΛΑΣΠΗ ΓΥΡΩ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ

Γιατί τότε το βυθισμένο νησί της Σαρδηνίας στην Κορσική ήταν γεμάτο λάσπη που εμπόδιζε τη ναυσιπλοΐα ; Επειδή τα θαλάσσια ρεύματα, μετά τη βύθιση του γεωλογικού τεμαχίου της Κορσικής Σαρδηνίας, άρχισαν να αφαιρούν στρώματα εδάφους που αναδύθηκαν από την επιφάνεια όπως κάνει τώρα η Σαρδηνία, δημιουργώντας στη διάρκεια χιλιετιών αυτό που οι γεωλόγοι σήμερα αποκαλούν «ηπειρωτική πλατφόρμα» της Σαρδηνίας . Καθώς τα θαλάσσια ρεύματα «ξέβρυναν» στρώματα εδάφους, καταστρέφοντας όλα τα κατοικημένα κέντρα και δομές που είχαν χτιστεί πριν από το 9600 π.Χ. στις παράκτιες λωρίδες Σαρδηνίας-Κορσικής, το νερό θολώθηκε από λασπώδη υλικά, και αυτό είναι ξεκάθαρο και προφανές στη σκέψη και προβληματισμού.

ΓΕΝΕΣΙΟΛΟΓΙΑ

Στην Ατλαντίδα «ζούσαν οι πιο παλιοί», και όλοι γνωρίζουμε για τους αιωνόβιους Κορσικανούς Σαρδηνούς , σε σημείο που ο γενετικός κώδικας της Σαρδηνίας όχι μόνο έχει μελετηθεί και μελετηθεί σε όλο τον κόσμο, αλλά και έχει κλαπεί (βλ. την κλοπή του 25.000 δοκιμαστικοί σωλήνες με 17 υπόπτους, μετά την κλοπή των δοκιμαστικών σωλήνων DNA των Σαρδηνιών που σύμφωνα με τον Τύπο έγινε στο Genos Park του Perdasdefogu τον Αύγουστο του 2016). Το ότι το μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικανής είναι αρχαίο για τους αρχαίους είναι προφανές στους μορφωμένους μελετητές: αναφέρετε απλώς την ανακάλυψη ενός τεμαχίου κελύφους Arthropleura armata του Carboniferous of Iglesias (PAS Museum – EA Martel of Carbonia) , αλλά όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ρωτήσει στο ένας παλαιοντολόγος, πάνω απ’ όλα ο εξαιρετικός Daniel Zoboli.Είναι λοιπόν προφανές ότι οι λόγιοι Αιγύπτιοι μπόρεσαν, από πολλές λεπτομέρειες, να κατανοήσουν την αρχαιότητα του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής , που ονόμαζαν Ατλαντίδα .

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

The Temple of Horus in Edfu, Αίγυπτος: επανερμηνεία των κειμένων με βάση το παράδειγμα Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης

Στην Αίγυπτο, στην πόλη Edfu , υπάρχει ένας ναός εξ ολοκλήρου καλυμμένος με ιερογλυφικά. Υπάρχουν διάφορες μεταφράσεις, που είναι δύσκολο να γίνουν και λόγω του περιεχομένου: στην πραγματικότητα, η πλειονότητα αυτών των κειμένων λέει για την προέλευση του πολιτισμού, για την προέλευση του κόσμου .

Το παράδειγμα Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης βοηθά στην αποκρυπτογράφηση αυτών των κειμένων, βοηθώντας στην αποσαφήνιση της σημασίας των περισσότερων από αυτά. για να κατανοήσει καλύτερα, ωστόσο, είναι απαραίτητο να παρέχουμε στον αναγνώστη κάποιες βασικές πληροφορίες που θα του επιτρέψουν στη συνέχεια να κατανοήσει σχεδόν ολόκληρο το κείμενο.

Στο Ναό του Έντφου, η Μεσόγειος Θάλασσα ονομάζεται «Η Αιώνια Λίμνη», «Η Αιώνια Λίμνη» ή «Τα αρχέγονα νερά» . Στην Αιώνια Λίμνη υπήρχε ένα νησί που βρισκόταν στα αρχέγονα νερά, δηλαδή το μπλοκ της Σάρδο-Κορσικανής, όταν αυτό ήταν ένα ενιαίο έδαφος πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, πάνω από 11.600 χρόνια πριν, κατά το Πλειστόκαινο. Το ίδιο αυτό νησί ονομάζεται από τον Πλάτωνα, στους διαλόγους με τίτλο Τίμαιος και Κριτίας, με το όνομα Ατλαντίδα. Η ιστορική αφήγηση είναι η ίδια, αλλά χρησιμοποιούνται μερικοί διαφορετικοί όροι για να περιγράψουν τα ίδια πράγματα. Συνδυάζοντας τα κείμενα του Τιμαίου και του Κριτία με πληροφορίες που είναι σκαλισμένες στον ναό του Edfu, είναι δυνατό να ληφθούν περαιτέρω πληροφορίες χρήσιμες για την κατανόηση του προϊστορικού παρελθόντος του νησιού Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης και των σχέσεών του με τον αρχαίο αιγυπτιακό κόσμο.

Μπορείτε να δείτε τα κείμενα του Edfu σε αυτήν τη διεύθυνση:
https://books.google.it/books?id=7sdRAQAAIAAJ&printsec=frontcover&hl=it#v=onepage&q=%22the%20island%20of%20creation%22&f=false

Εφόσον δεν ήξερα αυτά τα κείμενα, θα αρχίσω σιγά σιγά να προσπαθώ να τα μεταφράσω βασιζόμενος σε όλες τις πληροφορίες που μας έχουν δώσει τα πλατωνικά κείμενα και οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις διαφόρων ειδών: αρχαιολογικές, γενετικές, γεωγραφικές, γλωσσικά κ.λπ.
Για ανάλυση ιερογλυφικής γραφής, θα χρησιμοποιήσω τη γραφομηχανή που είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο εδώ:
https://discoveringegypt.com/egyptian-hieroglyphic-writing/hieroglyphic-typewriter/

Θα προσπαθήσω να ξαναγράψω τα κείμενα του Edfu προσπαθώντας να τα καταστήσω πιο ξεκάθαρα για έναν σύγχρονο πολίτη, αντικαθιστώντας όλους τους αρχαίους όρους με σύγχρονους. Για παράδειγμα, αντί για «Lago Eterno» θα γράψω «Μεσόγειος Θάλασσα», αντί για «Isola dell’Uovo» θα γράψω «ημιβυθισμένο νησί Σαρδηνίας-Κορσο-Ατλαντικής» κ.ο.κ.

Ο αρχέγονος κόσμος των Θεών είναι ένα νησί (στο ιερογλυφικό iw) εν μέρει καλυμμένο από καλάμια, που βρισκόταν στο σκοτάδι των αρχέγονων νερών της Μεσογείου, που καταλαμβανόταν από κατοίκους της Μεσολιθικής εποχής των οποίων το DNA αναλύθηκε σε δύο από τα τρία άτομα του βραχώδους καταφυγίου. του Su Carroppu, στη σημερινή Σαρδηνία.

Αυτός ο πληθυσμός θεωρήθηκε θεϊκός, ο λόγος δεν είναι ακόμη σαφής. Ίσως επειδή πολιτιστικά ήταν πολύ μπροστά από τον υπόλοιπο πληθυσμό της γης. Μάλλον γνώριζαν ήδη κάποια μεταλλουργία στη Μεσολιθική (ακόμα πρέπει να το αποδείξω) και αυτό έγινε αντιληπτό από άλλους λαούς ως θεϊκό χαρακτηριστικό. Στην πραγματικότητα, το Nekhbet και άλλες θεότητες έχουν το σύμβολο της μεταλλουργίας στα πόδια τους, το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι επίσης το σύμβολο που χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι για να υποδείξουν τους Sulcis ή την προέλευση από την εξόρυξη Sulcis. Μεταξύ των θεών δημιουργών, ο Ptah φαίνεται να έχει πολύ σημαντικό ρόλο. Τώρα, είναι ακόμα ασαφές αυτή τη στιγμή αν αυτό έχει κάποια σχέση με τον Ποσειδώνα. Προς το παρόν είναι ακόμα δύσκολο να το καταλάβεις, αναγκάζομαι να σπουδάσω Αιγυπτιολογία για να προσπαθήσω να καταλάβω τις πιθανές συνδέσεις. Μερικές πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην Πέτρα της Σαμπάκα. Τα κείμενα δημιουργίας είναι του τύπου Ηλιοπολίτανό ή Ερμοπολίτανό, από τις αντίστοιχες πόλεις όπου βρέθηκαν τα κείμενα χαραγμένα στους τοίχους. Οι πρώτοι Αιγύπτιοι Φαραώ ήταν πιθανώς κάτοικοι του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, δηλαδή αυτού που για τους Αιγύπτιους ήταν το Αρχέγονο Νησί ή Νησί των Αυγών. Μάλιστα, ο ιερέας που μιλά στον Σόλωνα στον Τίμαιο και τον Κριτία επισημαίνει ότι στην αρχή οι Σαρδηνο-Κορσικανοί Άτλαντες είχαν επιχειρήσει αλαζονικά να εισβάλουν σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Το Gobekli Tepe θα μπορούσε να είναι μια αποικία Σαρδηνίας-Κορσικανής Ατλάντης πριν από τη βύθιση. Η μερική βύθιση του νησιού και ο θάνατος εκατομμυρίων κατοίκων και η καταστροφή πολλών πόλεων και έργων τέχνης πρέπει να ήταν ένα τεράστιο τραύμα για τους αποίκους της Σαρδηνίας στην Τουρκία.

Ο μύθος συνεχίζει: πρώτος είναι ο Atum, ο θεός που αιωρείται πάνω από τα νερά. τότε εμφανίζεται ο λόφος σε σχήμα πυραμίδας από τον οποίο προήλθε ο ήλιος και ο Atum ανέβηκε σε αυτόν. Ο Atum ήταν αμφιφυλόφιλος. έκλαψε και τα δάκρυα έγιναν άντρες και γυναίκες. Γέννησε, και γεννήθηκε ο Γκεμπ, η γη, αρσενικό και ξαπλωμένος, και η Νουτ, μια γυναίκα προσκολλημένη σε αυτόν. Ο Άτουμ τους έκανε να χωρίσουν από τον αέρα, Σου.

Ο Atum που αιωρείται πάνω από τα νερά, αναλαμβάνεται στη συνέχεια από τη Βίβλο: «Και το πνεύμα αιωρήθηκε πάνω από τα νερά», στη Γένεση, πριν από τη δημιουργία. Ο Γκεμπ και ο Νατ είχαν παιδιά: την Ίσιδα, τον Όσιρι, τον Σεθ και τον Νέφθις.

Αυτός είναι ο μύθος της Ηλιούπολης.

Η Ερμοπολίτικη Αιγυπτιακή Δημιουργία προβλέπει ότι ο ήλιος γεννήθηκε από ένα τύμβο. Και πράγματι, σε όλο τον κόσμο, υπήρξε τουλάχιστον ένας πολιτισμός που έχει κατασκευάσει δυσανάλογα μεγάλο αριθμό ταφικών τύμβων. Ακόμα και στις ΗΠΑ. Αυτό τουλάχιστον θα πρέπει να σας κάνει να σκεφτείτε. Τώρα, στο Sulcis υπάρχει μια δομή φτιαγμένη με αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν ξέρω αν είναι απλώς σύμπτωση.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Ο Πλάτων βεβαιώνει ότι από το νησί της Ατλαντίδας (που εδώ αποδεικνύεται ότι είναι το μπλοκ της Κορσικής Σαρδηνίας) ήταν δυνατό να πάμε στα γύρω νησιά και σε αυτό που είναι πραγματικά η ήπειρος. Αυτό είναι απολύτως αληθές: από το μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, όταν ήταν ξηρό, είναι δυνατό να πάτε στα γύρω νησιά και βρίσκεται πραγματικά στο κέντρο του Ατλαντικού Ωκεανού (η Μεσολιθική ονομασία για τη Μεσόγειο).
Εμείς οι Σαρδηνοί σε γλωσσικό επίπεδο, ευτυχώς, έχουμε κρατήσει ακόμα αυτούς τους τρόπους να λέμε: ” Deppu andai in Continenti ” ( Πρέπει να πάω στην Ήπειρο), όταν πρέπει να πάμε στο Boot. Αυτή η δήλωση κάνει όσους μας ακούνε τους Σαρδηνούς να πεθαίνουν στα γέλια, αλλά ευτυχώς μας βοηθά να καταλάβουμε τι εννοούσε ο Πλάτωνας: γλωσσικά, όταν το τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσικής ήταν ξηρά, εμείς οι Σαρδηνοί ονομάζαμε γλωσσικά το νησί «ήπειρο». Φεύγοντας από το νησί ήταν «πηγαίνω στην ήπειρο, σε άλλη ήπειρο». Μετά τη βύθιση, αυτή η γλωσσική χρήση παρέμεινε στο επίπεδο των διαλέκτων της Σαρδηνίας, οπότε λέμε ότι «πάμε στην ήπειρο», καταπλήσσοντας όσους μας ακούνε. Ακόμη, οι Σαρδηνοί αποκαλούν τους Ιταλούς που μένουν στη μπότα «Οι Ηπειρωτικοί», επιβεβαιώνοντας τα όσα έγραψε ο Πλάτωνας και είπε ο Αιγύπτιος αρχιερέας στο Σάις της Αιγύπτου στον Σόλωνα. Οι Ατλαντολόγοι (δηλαδή οι μελετητές της Ατλαντίδας) μέχρι τώρα έχουν ερμηνεύσει τη λέξη “ήπειρος” με τη σημασιολογία που είναι επί του παρόντος στη μόδα. έχουν ξεχάσει ότι το 9600 π.Χ. η λέξη «ήπειρος» θα μπορούσε να έχει μια σημασιολογική, πραγματιστική και σημειωτική διαφορετική από τη σημερινή. Κάποιος λοιπόν ισχυρίζεται ότι η Αμερική είναι μια ήπειρος και επομένως η Αμερική μπορεί να είναι Ατλαντίδα. Κατά τη γνώμη μου, αυτές οι ερμηνείες δείχνουν την πλευρά πολλών επικρίσεων και φαίνονται πολύ ασήμαντες στα μάτια μου.

Εν ολίγοις, όλες οι πλατωνικές δηλώσεις, αν τοποθετηθούν στο σωστό πλαίσιο, είναι ορθολογικές και εξηγήσιμες σωστά. Ωστόσο, απαιτούν μια ορισμένη ψυχική ταπεινοφροσύνη, μια ορισμένη «προθυμία να ακούσουν». Δεδομένου ότι είναι ισχυρές επιβεβαιώσεις, οι οποίες έχουν συνέπειες, μάλλον χρειάζονται μερικούς μήνες προβληματισμού και διαλογισμού για να μπορέσουν να αφομοιωθούν και να αφομοιωθούν σωστά. Παρεμπιπτόντως, έχουν περάσει 2600 χρόνια (από την εποχή του Σόλωνα) που κανείς δεν κατάλαβε τι ήταν το νησί της Ατλαντίδας, πράγματι σχεδόν παντού ειπώθηκε ότι ο Πλάτων υπερέβαλλε. Όσον αφορά την βύθιση/βύθιση του νησιού της Κορσικής Ατλαντίδας Σαρδηνίας , αυτό θα ήταν ένα γεωλογικό πρόβλημα, όπου μπορώ μόνο να υποθέσω. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχουν τουλάχιστον τρεις ταυτόχρονες αιτίες: Παλμοί λιωμένου νερού, ιδιαίτερα τον παλμό του νερού τήξης 1b, που επίσης μελετήθηκε από τεχνικούς της NASA. Επιπλέον, οι γεωλογικές μετακινήσεις οικισμών οφείλονται σε αυτό που οι ειδικοί γεωλόγων αποκαλούν « πίσω πλάκας ». Επιπλέον, έχει υποτεθεί ακόμη, αλλά εξακολουθεί να επαληθεύεται, ότι ένα τεκτονικό ρήγμα περνά κάτω από το Sulcis, το ίδιο που περνά κάτω από την Πομπηία και το Herculaneum, φτάνει κάτω από το Sulcis και συνεχίζει μέχρι το Γιβραλτάρ . Σε πιθανή υποστήριξη της θέσης ότι η Ατλαντίδα είναι το νησί της Σαρδηνίας-Κορσικής μερικώς βυθισμένο και η υφαλοκρηπίδα του βυθισμένη αυτή τη στιγμή, αναφέρουμε εδώ ορισμένα επιστημονικά στοιχεία.  Στις 28 Φεβρουαρίου 2017, δημοσιεύτηκε μια μελέτη στο περιοδικό Scientific Reports της ομάδας Nature η οποία παρουσιάζει νέα αρχαιογενετικά δεδομένα. Αυτά τα δεδομένα ενισχύουν τα αρχαιολογικά στοιχεία της ξεκάθαρης πολιτιστικής ασυνέχειας μεταξύ των πρώτων κατοίκων του νησιού, που χρονολογείται πριν από περίπου 11.000 χρόνια, και των αρχιτεκτόνων του οριστικού πληθυσμού του που εμφανίστηκε περίπου 3.000 χρόνια αργότερα, με την άφιξη των πρώτων γεωργών-κτηνοτρόφων. . Αυτή η σημαντική ανακάλυψη βασίζεται στην ανάλυση του DNA που εξήχθη από τα σκελετικά λείψανα δύο ατόμων που ήταν θαμμένα στο προϊστορικό καταφύγιο του Su Carroppu di Sirri στην Καρμπόνια . Προς το παρόν, αυτά τα κατάλοιπα αντιπροσωπεύουν την παλαιότερη απόδειξη ανθρώπινης παρουσίας στο νησί. Τώρα, από το 9600 π.Χ. έως σήμερα έχουν περάσει περίπου 9600 + 2023 χρόνια, δηλαδή το 11623. Τα στοιχεία που αναφέρθηκαν παραπάνω είναι ακριβώς πριν από 11000 χρόνια. Διεξήχθη μια μελέτη για τη σαφή πολιτισμική ασυνέχεια μεταξύ των πρώτων επισκεπτών στο νησί της Σαρδηνίας πριν από περίπου 11.000 χρόνια και των αρχιτεκτόνων του σταθερού και οριστικού πληθυσμού του, που έλαβε χώρα περίπου 3.000 χρόνια αργότερα με την άφιξη των πρώτων αγροτών-κτηνοτρόφων. Η μελέτη βασίζεται στην ανάλυση του DNA που εξήχθη από τα σκελετικά λείψανα δύο ατόμων που ήταν θαμμένα στο προϊστορικό καταφύγιο του Su Carroppu di Sirri στην Καρμπόνια, τα οποία αντιπροσωπεύουν την παλαιότερη άμεση απόδειξη ανθρώπινης παρουσίας στο νησί. Η μελέτη αποτελεί μέρος του ερευνητικού προγράμματος που χρηματοδοτείται από την Αυτόνομη Περιφέρεια της Σαρδηνίας για την ιστορία του πρώτου νεολιθικού πληθυσμού του νησιού. Οι γενετικές αλληλουχίες που ελήφθησαν συγκρίθηκαν με αρχαία και σύγχρονα δεδομένα και αποκάλυψαν μεγάλη διαφορά στη γενετική ποικιλότητα του σημερινού πληθυσμού του νησιού σε σύγκριση με τους πρώτους ανθρώπους που σύχναζαν σε αυτό, με το μεγαλύτερο μέρος της γενετικής ποικιλότητας να φαίνεται ότι καθορίστηκε από τους μεταναστευτικούς ροή πληθυσμών που εισήγαγαν την παραγωγική οικονομία ξεκινώντας από την αρχαιότερη Νεολιθική. Οι μεσολιθικές ακολουθίες των δειγμάτων Su Carroppu ανήκουν στις ομάδες που ονομάζονται J2b1 και I3, οι οποίες έχουν πολύ χαμηλές ή χαμηλές συχνότητες στην Ευρώπη. Η συνάφεια της επιστημονικής ανακάλυψης ώθησε την εντατικοποίηση της έρευνας στη βασική τοποθεσία του Su Carroppu, που έχει ήδη ερευνηθεί μεταξύ των ετών 1960-1970 και επί του παρόντος αποτελεί αντικείμενο συστηματικών ανασκαφών που διευθύνει το Πανεπιστήμιο του Κάλιαρι. Καλή αναζήτηση σε όλους σας. Αν κάποιος ενδιαφέρεται, η θεωρία της Ατλαντίδας ως το νησί της Σαρδηνίας-Κορσικής και όλη η υφαλοκρηπίδα του βυθισμένη αυτή τη στιγμή, μπορεί επίσης να εξηγήσει άλλα πράγματα με πολύ διαισθητικό τρόπο. Για παράδειγμα, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι πιθανότατα πίστευαν ότι η βύθιση του γεωλογικού τεμαχίου της Κορσικής Σαρδηνίας ήταν μια τιμωρία από τους θεούς για τους αλαζονικούς κατοίκους, οι οποίοι «επιχείρησαν επιβλητικά, με μια πτώση, να εισβάλουν στα εδάφη αυτής της πλευράς της Κολωνίας. D’ Hercules (ίσως βρίσκεται στη σημερινή τράπεζα Birsa, ένα φαινομενικά ανθρωποποιημένο θαλάσσιο βουνό κάτω από το στενό της Σικελίας, δεδομένα που έχουν επαληθευτεί επιστημονικά μέσω των βαθυμετριών Emodnet). Πρώτα προσπάθησα να διευκρινίσω το τοπωνύμιο. Τώρα μπορούμε να προσπαθήσουμε να διευκρινίσουμε την ονομαστική: οι Θεοί τιμώρησαν τους Σαρδηνιο-Κορσικανούς, που οι Αιγύπτιοι αποκαλούσαν «Ατλάντες», σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στα πλατωνικά κείμενα γύρω στο 9600 π.Χ., «συντρίβοντας το νησί της Σαρδηνίας-Κορσικανής κάτω από τα πόδια, και βυθίστηκε» (το εισαγωγικό είναι η υπόθεση μου). Και αυτό εξηγείται εύκολα γιατί οι Έλληνες ονόμαζαν τη Σαρδηνία Ichnusa (αποτύπωμα) και οι Ρωμαίοι Sandalia (αποτύπωμα σανδαλιού). Ακόμη και το όνομα είναι πλέον πολύ ξεκάθαρο: ήταν Έλληνες και Ρωμαίοι που χλεύασαν τη Σαρδηνία, που ήταν ό,τι απέμεινε από τη μεγάλη δύναμη της Σαρδηνίας-Κορσικανής, την οποία οι Αιγύπτιοι αποκαλούσαν «Ατλαντίδα» στην ιστορία που δόθηκε στον Σόλωνα, ο οποίος την είπε στον Δροπίδη, ο οποίος μίλησε για αυτό στον παππού Κριτία, ο οποίος του είπε στον εγγονό Κριτία, ο οποίος το είπε στον Σωκράτη στους πλατωνικούς διαλόγους του Τίμαου και του Κριτία. Αν κάποιος αναγνώστης θέλει να μάθει την αρχική ιστορία του γεωλογικού τεμαχίου της Κορσικής Σαρδηνίας, πριν βυθιστεί γύρω στο 9600 π.Χ., είναι υποχρεωμένος να διαβάσει τον Τίμαιο και τον Κριτία, δύο κείμενα που έγραψε ο Έλληνας Πλάτωνας. Όλα τα υπόλοιπα κείμενα που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο από το να προσθέτουν εντροπία, χάος, σύγχυση στην ιστορία του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, καθώς χαρακτήρες όπως ο Cayce ή η Madame Blavatsky, επαγγελματίες τσαρλατάνοι, χρησιμοποίησαν το επιχείρημα της Ατλαντίδας στα χρήματα, εκδίδοντας πλήρη βιβλία. των ψεμάτων και της ψυχαγωγίας των περίεργων, ειδικά αφού είδαν ότι το βιβλίο του Ignatius Donnelly, με τίτλο ATLANTIS: THE ANTEDILUVIAN WORLD, είχε απίστευτη παγκόσμια κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης. Επιπλέον, ο κινηματογράφος και η τηλεόραση έχουν εισαγάγει πολλές ανοησίες για το θέμα της Ατλαντίδας, οπότε όταν μιλάμε για αυτό το θέμα πολλοί έχουν στο μυαλό τους κομμάτια από ταινίες ή κινούμενα σχέδια ή βιβλία φαντασίας που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό.τι είπε ο Πλάτωνας. Εξ ου και: το ελληνικό όνομα Ichnusa, και το λατινικό Sandalia, επιβεβαιώνουν την υπόθεσή μου ότι οι αρχαίοι νόμιζαν ότι οι θεοί τιμώρησαν το νησί της Σαρδηνίας-Κορσικής συντρίβοντάς το κάτω από τα πόδια. Δεν υπήρχε ακόμα γεωλογική επιστήμη όπως την καταλαβαίνουμε σήμερα. Επί πλέον:το τεκτονικό ρήγμα Wadati-Benioff που περνά κάτω από την Πομπηία και το Herculaneum, και το οποίο τα κατέστρεψε, είναι πιθανώς το ίδιο που συνεχίζει μέχρι το Sulcis στη σημερινή Σαρδηνία και συνεχίζει μέχρι να φτάσει στο σημερινό στενό του Γιβραλτάρ. Δεδομένου ότι αυτό το ρήγμα ενεργοποιείται σε γεωλογικούς χρόνους, οι πολίτες που ζουν στο Sulcis δεν γνωρίζουν τη σεισμική δραστηριότητα. Όταν αυτό απελευθερώνει την ελαστική του ενέργεια, συμβαίνουν τρομακτικές καταστροφές, όπως το άνοιγμα του στενού του Γιβραλτάρ, η καταστροφή πόλεων και τοποθεσιών όπως η Πομπηία και το Herculaneum ή η βύθιση του νησιού Sardo-Corsa. Η βύθιση όμως πιθανότατα οφείλεται και σε μια άλλη πολύ σημαντική αιτία: στον γεωλογικό οικισμό του νησιού της Σαρδηνίας-Κορσικανής μετά την «αναστροφή πλάκας» που, όπως μας αποκάλυψε ο αρχαίος Αιγύπτιος ιερέας, έγινε γύρω στο 9600 π.Χ. Το Slab Roll-Back, ταυτόχρονα με την τεκτονική αφύπνιση του ρήγματος που υπάρχει κάτω από το Sulcis και επί του παρόντος άγνωστο στην επίσημη γεωλογία που αντίθετα γνωρίζει ένα ρήγμα νοτιότερα κατά μήκος της Αφρικής, και ίσως επίσης λόγω της διαδοχής διάφορων παλμών Meltwater μετά τον παγετώνα Wurm, προκάλεσαν τη μερική βύθιση του νησιού Sardo Corsa. Τώρα,έξω από το νερό, έμειναν μόνο οι κορυφές των βουνών, που τώρα πιστεύουμε ότι είναι ξεχωριστά νησιά, και που μέχρι τώρα ο πολιτισμός μας γνωρίζει με τα ονόματα της Σαρδηνίας και της Κορσικής. Επιπλέον, όλα τα τοπωνυμικά και ονομαστικά που υπάρχουν στο Sulcis αφήνουν ένα ερώτημα: γιατί όλα αυτά τα μέρη Sulcis θυμίζουν την ιστορία του Πλάτωνα; Τότε θα μπορέσουμε να ξαναπάρουμε το πλατωνικό κείμενο για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί. Πρώτα απ ‘όλα, εάν οι Στύλοι του Ηρακλή βρίσκονταν στην τράπεζα Birsa, και το νησί της Σαρδηνίας-Κορσικής και η βυθισμένη σήμερα υφαλοκρηπίδα του είναι πραγματικά Ατλαντίδα, αυτό σημαίνει ότι το 9600 π.Χ. συνηθιζόταν να αποκαλείται η σημερινή Μεσόγειος Θάλασσα με το όνομα Θάλασσα Ατλαντικός (δηλαδή θάλασσα του νησιού της Ατλαντίδας) ή Ατλαντικός Ωκεανός (Ωκεανός του σήμερα βυθισμένου νησιού Σαρδηνίας-Κορσικής, δηλ. Ατλαντίδα). Δεν έχω διαβάσει ακόμα το Frau (2002), οπότε δεν ξέρω αν έχει ήδη δημοσιεύσει κάποιες δηλώσεις μου, οπότε ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη. Οι δικοί μου είναι μόνο προβληματισμοί που προκύπτουν από τους συλλογισμούς που έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια. Παρακαλώ ενημερώστε με για τυχόν ελλείψεις ή προφανή λογοκλοπή, ευχαριστώ εκ των προτέρων. Αν όλα αυτά ισχύουν, τότε ο Ποσειδώνας ήταν ίσως άντρας, και προφανώς όχι θεότητα (γιατί, έχετε γνωρίσει ποτέ μία από κοντά;), και αυτός ο άντρας ερωτεύτηκε μια έφηβη της οποίας οι γονείς είχαν πεθάνει, την Κλίτωνα. Η πλατωνική αφήγηση αναφέρει ότι ο Ποσειδώνας περιέβαλε τον λόφο με κανάλια νερού. Τώρα, μόνο το Sulcis (αλλά δείτε τι σύμπτωση! Ή μήπως δεν είναι τυχαίο;) είναι ηφαιστειακής φύσης, έτσι ακριβώς στο κέντρο του Sulcis υπάρχει ένας λόφος ή ένα βουνό, αν θέλετε, όχι πολύ ψηλά, και αυτό είναι ορατό χρησιμοποιώντας δορυφορικά συστήματα όπως το Google Maps ή το Google Earth, που σας επιτρέπει ακόμη και να γέρνετε την προβολή πατώντας το πλήκτρο shift στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή. Είναι όμως πραγματικά αρχαία αυτά τα μέρη όπως λέει ο Πλάτωνας ή είναι πολύ πρόσφατα μέρη; Εύκολη επαλήθευση: ακριβώς στο κέντρο του Sulcis, μπορείτε να επαληθεύσετε ότι υπάρχουν προϊστορικά σπήλαια IS ZUDDAS και σε κοντινή απόσταση υπάρχει το ACQUACADDA (ο Ποσειδώνας έβαλε εκεί δύο πηγές, μια με κρύο και μια με ζεστό νερό, και η τοποθεσία ονομάζεται Acquacadda …αλλά δείτε τι απίστευτη σύμπτωση! Φυσικά και έχω φαντασία!) και πολύ αρχαία αρχαιολογικά ευρήματα έχουν βρεθεί στην τοποθεσία Acquacadda. Τώρα ένας ειδικός μπορεί να υποστηρίξει ότι τα ευρήματα, για παράδειγμα, είναι μόλις 6.000 ετών. Σημείωση: ένας ειδικός θα πρέπει να αναζητήσει τα στρωματογραφικά στρώματα του 9600 π.Χ.: μόνο τότε θα ήταν δυνατό να ληφθούν πιο λεπτομερείς πληροφορίες. Αντίθετα, επί του παρόντος, σε αυτά τα μέρη φέρονται ομάδες παιδιών για να παρακολουθήσουν. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι επικίνδυνο, αλλά δεν είμαι ειδικός στρωματογραφίας, οπότε δεν έχω λόγο για το θέμα. Επίσης στο Sulcis, βρέθηκε το σπήλαιο Su Benatzu, που είναι ένας αυθεντικός αρχαιολογικός θησαυρός, που θα μπορούσε να συμβάλει στην έρευνα για το θέμα “τι συνέβη στις χιλιετίες μετά τη βύθιση του νησιού της Σαρδηνίας-Κόρσο-Ατλάνδης;” (Πρέπει να αναπτύξω αυτό το θέμα). Επιπλέον, προς υποστήριξη της θεωρίας της βυθισμένης Σαρδηνίας-Κόρσας Ατλαντίδας, υπάρχει μια άλλη επιστημονική ανακάλυψη της θαλάσσιας αρχαιολογίας: η ανακάλυψη ενός φορτίου 39 πλινθωμάτων οριχάλκης από τον εξαιρετικό Sebastiano Tusa στα ανοικτά της ακτής Gela, στη Σικελία. Τα άρθρα των εφημερίδων εικάζουν ότι προέρχονταν από την Ελλάδα ή τη Μικρά Ασία, αλλά τώρα που έχουμε όλες αυτές τις πληροφορίες για το βυθισμένο νησί της Σαρδηνίας-Κορσικής, μπορούμε να υποθέσουμε ότι προήλθαν από αυτό το πλέον βυθισμένο νησί, το οποίο βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση, γεγονός που κάνει την υπόθεση πολύ εύλογη. Η αρχαιότητα του ημιβυθισμένου γεωλογικού μπλοκ της Σαρδηνίας Κορσικής είναι γνωστή στην επίσημη επιστήμη, και ειδικότερα στη γεωλογία, η οποία γνωρίζει τη λεγόμενη «περιστροφή του μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής» που ξεκίνησε πριν από περίπου 40 εκατομμύρια χρόνια, μετά η αποκόλληση του από τις σημερινές ακτές της Ισπανίας και της Γαλλίας, και διήρκεσε περίπου 15 εκατομμύρια χρόνια (πάρτε τις ημερομηνίες με λίγο αλάτι, δεν θα εκπλαγώ αν αποδειχθούν λανθασμένες στο μέλλον). Αυτό είναι δυνατό να το γνωρίζουμε, όπως δήλωσε ο γνωστός γεωλόγος Mario Tozzi, επειδή έχει γίνει μεγάλη έρευνα στο παλαιομαγνητικό πεδίο, που έδειξε πώς ο μόνος τρόπος για να εξηγηθεί ο γεωμαγνητικός προσανατολισμός της πέτρας και των γεωλογικών δομών Σαρδηνίας-Κορσικής είναι να τον επαναφέρουμε ώστε να συμπίπτει με τις σημερινές ισπανογαλλικές ακτές. Επιπλέον, το γεγονός ότι η γεωλογική δομή της Σαρδηνίας έχει διάφορους τύπους Graben Horst μπορεί επίσης να συνέβαλε στην πιθανή βύθιση, έτσι ώστε αυτές οι γεωλογικές προσαρμογές μπορεί επίσης να συνέβαλαν σε σημαντικές και σημαντικές τελλουρικές μετατοπίσεις για τους κατοίκους της Σαρδηνίας-Κορσο-Ατλάνδης που έζησαν εκεί. Για παράδειγμα, η πεδιάδα Campidano στη Σαρδηνία είναι ένα Graben Horst. Η αρχαιότητα του γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής είναι ξεκάθαρη στους γεωλόγους από όλο τον κόσμο, καθώς υπάρχουν ακόμη και «γραπτόλιτες», στους οποίους έχει αφιερώσει βίντεο το πρόγραμμα Sapiens από τον εξαιρετικό γεωλόγο Mario Tozzi (βλ. «Goni’s Graptolites at Sapiens»). Τώρα, αν η Ατλαντίδα είναι πραγματικά το βυθισμένο μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, τότε πρέπει να επαληθεύσουμε ξανά αυτό που είπε ο Πλάτωνας. Η Ατλαντίδα κυριάρχησε στη Μεσόγειο και στη Λιβύη και την Τυρρηνία και σε πολλά νησιά διάσπαρτα στον Ωκεανό (ας θυμίσουμε ότι έχουμε ήδη δείξει ότι ο Ωκεανός, στα κείμενα του 9600 π.Χ. που αναφέρουν οι Αιγύπτιοι, είναι η θάλασσα της Κορσικής και η Σαρδηνία , και όχι ο σημερινός Ατλαντικός Ωκεανός). Αν όμως αληθεύει ότι κυριάρχησε, τότε μήπως υπήρξαν και γλωσσικές επιρροές; Φυσικά, και τα στοιχεία υπάρχουν ήδη: πολλοί μελετητές έχουν παρατηρήσει τις απίστευτες ομοιότητες μεταξύ των διαλέκτων και γλωσσών της Σαρδηνίας και της κορσικανικής γλώσσας, της σικελικής «διάλεκτου» (ή να πούμε τη γλώσσα;) (Ελάχιστο λεξικό. Sardinian Corso Siciliano. Correspondenze nel Gallurese, του Emilio Aresu και άλλων),mainstream καθώς κανείς δεν φανταζόταν την τεράστια σημασία αυτού του είδους της δουλειάς, που δείχνει σε όλες τις προθέσεις και σκοπούς ότι οι γλώσσες της Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης έχουν εξαπλωθεί σε όλη τη Μεσόγειο. Και τώρα, σκεπτόμενοι το, μπορούμε να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε ότι ακόμη και στη μελέτη των γλωσσών υπήρξε μια αντιστροφή: πιστευόταν ότι η Σαρδηνία μοιάζει με τα ισπανικά και τα πορτογαλικά επειδή έχουμε «κυριαρχηθεί» από αυτά στην πρόσφατη ιστορία, ενώ πιθανώς η ισπανική και η πορτογαλική γλώσσα, αντίστροφα, επιβλήθηκαν από την προϊστορική κυριαρχία της Σαρδηνίας-Κορσικανής-Ατλάντης, την οποία, μέχρι τώρα, δεν γνωρίζαμε. Η New Sardinia αφιέρωσε ένα άρθρο σχετικά με αυτό με τίτλο: «Αυτό το νήμα που συνδέει τους Σαρδηνούς με τους Βάσκους» του Paolo Curreli  στην οποία ένας εξαιρετικός και έξυπνος γλωσσολόγος γνώρισε αυτή τη γλωσσική κληρονομιά της Σαρδηνίας Κορσικανής Ατλάντης και την έκανε γνωστή στον κόσμο με τα εξαιρετικά έργα του (από το άρθρο: «Εκατοντάδες παρόμοιες λέξεις στη μελέτη του Elexpuru Arregi. Πολλές γλωσσικές συγγένειες . Δύο πόλεις με τα ίδια ονόματα: Aritzo και Aritzu. Αλλά και Uri και Aristanus. Το πουρνάρι στη Σαρδηνία, galostiu, στα βασκικά είναι gorostoi”). Αλλά οι Ατλαντολόγοι δεν μπορούν να φτάσουν σε αυτά τα κείμενα αν κανείς δεν δείξει τη συσχέτισή τους με το θέμα της Ατλαντίδας. Επομένως, υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει, και αυτή είναι μόνο η αρχή μιας νέας εποχής σπουδών. Οι λαοί του μπλοκ της Κορσικής της Σαρδηνίας επηρέασαν επομένως κατά τους προϊστορικούς χρόνους την εξέλιξη των σημερινών γλωσσών και διαλέκτων και μειονοτικών γλωσσών τμήματος της Μεσογείου και ίσως και άλλων τόπων. Εδώ εξηγείται τώρα με πολύ απλό και κρυστάλλινο τρόπο γιατί η διάλεκτος της Σαρδηνίας, της Κορσικής, της Σικελίας, της Βάσκικης, της Ισπανικής, της Πορτογαλικής, της Βερονέζικης διάλεκτου (βλ. για παράδειγμα όλα τα ονόματα των σπαραγγιών, των λαχανικών κ.λπ. που είναι πανομοιότυπα σε εκείνους τους Σαρδηνούς) και ποιος ξέρει ποιοι άλλοι είναι τόσο όμοιοι. Τώρα που έχουμε αυτές τις πληροφορίες, μπορούμε να συνεχίσουμε την υπερωριακή εργασία τουΚαθηγητή Bartolomeo Porcheddu   και αντιμετωπίστε τις δηλώσεις σας, οι οποίες είναι πλέον όλες απόλυτα σωστές και όλες όχι μόνο εξηγήσιμες, αλλά και κατανοητές και προφανείς στη λογική. Αυτό που λέει ο καθηγητής Bartolomeo Porcheddu είναι σωστό και σωστό (στα μάτια μου είναι προφανές, δεν χρειάζεται καν να το υπογραμμίσω, αλλά στις συνεντεύξεις έχουμε μερικές φορές την εντύπωση ότι οι διατριβές σας θεωρούνται “θεωρίες του περιθωρίου”, σαν να ήταν ψευδο -επιστήμη, ενώ αντίθετα αποτελούν επίδειξη ιδιοφυΐας και διαίσθησης έξω από τα συνηθισμένα). Υπάρχουν διάφορες τοποθεσίες που δείχνουν πώς μέχρι τώρα διάφοροι μελετητές συνειδητοποιούσαν ήδη τις γλωσσικές ομοιότητες μεταξύ των γλωσσών και των διαλέκτων του γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικανής και άλλων γλωσσών και διαλέκτων που είναι διάσπαρτες στη Μεσόγειο ιδιαίτερα, δείτε επίσης αυτό το άρθρο. Ένα άλλο άρθρο που μιλά για αυτό είναι αυτό. Εν ολίγοις, τώρα σοβαροί μελετητές συνειδητοποιούσαν ότι υπήρχαν πληροφορίες που δεν γνωρίζαμε, σαν να υπήρχε πραγματικά ένας αρχαίος πολιτισμός που έλειπε από την έλξη της Αρχαίας Ιστορίας, όπως δηλώνει ο Graham Hancock: αυτός ο πολιτισμός είναι αυτός που έζησε το γεωλογικό τετράγωνο της Κορσικής είναι προς το παρόν ημι-βυθισμένο, όταν αυτό ήταν νησί και ξηρά: ο Graham Hancock είχε επομένως δίκιο σε αυτό το σημείο. Ο αντίκτυπος αυτής της εξαιρετικής ανακάλυψης δημιουργεί ένα είδος σοκ στο μυαλό του μελετητή: στην πραγματικότητα, τώρα υπάρχει μια αίσθηση υποβάθμισης, δυσπιστίας. Πώς είναι δυνατόν να μην το είχε προσέξει κανείς ποτέ, εκτός από κάποιους λαμπρούς μελετητές που έχουν ακόμη και γελαστεί για τους ισχυρισμούς τους; Πώς είναι δυνατόν να μην πίστευαν τον Πλάτωνα; Ακόμη και ο ίδιος ο Αριστοτέλης δεν τον πίστεψε: «Αυτός που ονειρευόταν την Ατλαντίδα την εξαφάνισε επίσης». Συμπερασματικά: ο γέρος Αιγύπτιος ιερέας έλεγε στον Σόλωνα, γύρω στο 590 π.Χ., ότι οι Έλληνες είναι νέοι, καθώς οι γράμματα πέθαιναν κυκλικά από τις καταστροφές που συμβαίνουν περιοδικά στον πλανήτη, και επομένως οι απόψεις τους για το παρελθόν ήταν σαν νεράιδα. παραμύθια, γιατί δεν είχαν καθορίσει ιστορικά γεγονότα στον γραπτό λόγο. Οι Αιγύπτιοι, από την άλλη, καθόρισαν πληροφορίες στην πέτρα, έτσι είχαν αναμνήσεις γεγονότων που είχαν ξεθωριάσει με τον καιρό. Και δεν του λέει αμέσως για την Ατλαντίδα, μιλάει για την πρώτη Αθήνα, που ιδρύθηκε γύρω στο 9600 π.Χ., δηλαδή 1000 χρόνια πριν από την πόλη Σαΐς στην Αίγυπτο. Εκείνη την εποχή, οι Έλληνες πέτυχαν ένα εξαιρετικό κατόρθωμα από όλα: κατάφεραν να απελευθερώσουν όλους τους λαούς της Μεσογείου από την εισβολή ενός λαού.

Υπάρχουν και άλλες ανακαλύψεις που υποστηρίζουν τη θέση της Σαρδηνίας Κορσικής Ατλαντίδας, αλλά η αναζήτηση του υλικού απαιτεί χρόνο και θυσίες. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να δώσω όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία σε όλους εσάς τους αναγνώστες, τους αρχαιολόγους, τους δημοσιογράφους και τους επιστήμονες. Είναι σημαντικό να παρουσιαστούν όλα τα πιθανά στοιχεία για να μπορέσουμε να σας δείξουμε ότι αυτά δεν είναι απλές συμπτώσεις. Μια σύμπτωση θα ήταν φυσιολογική. Τέσσερα επίσης. Αλλά όταν φέρνουμε 40+ συμπτώσεις για να υποστηρίξουμε, τότε ίσως δεν είναι συμπτώσεις αλλά πιθανές αποδείξεις.
Ο καθηγητής Sergio Frau (2002) συνειδητοποίησε ότι « η Σαρδηνία είναι η Ατλαντίδα», ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα οροπέδιο του γεωλογικού τεμαχίου της Κορσικής Ατλάντης Σαρδηνίας, και ως εκ τούτου προσπάθησε να κάνει το νησί του Άτλαντα να συγκρουστεί με τη Σαρδηνία. Το πρόβλημα είναι ότι η Σαρδηνία είναι μόνο ένα υποσύνολο της Ατλαντίδας, επομένως έλειπε ολόκληρη η υφαλοκρηπίδα της Σαρδο-Κορσικανής υφαλοκρηπίδας, η οποία είναι σήμερα βυθισμένη όπως λέει η πλατωνική ιστορία του Τιμαίου και του Κριτία., και έλειπε η ορεινή περιοχή βόρεια της νήσου Ατλαντίδας, το αναδυόμενο τμήμα της οποίας σήμερα ονομάζεται «Κορσική». Επιπλέον, η Κορσική παραχωρήθηκε στη Γαλλία, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο την αναζήτηση: στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι, βλέποντας ότι ένα μέρος είναι ιταλικό και ένα γαλλικό, νομίζουν ενστικτωδώς ότι είναι δύο διαφορετικές πραγματικότητες, ενώ αντίθετα είναι το ίδιο βυθισμένο νησί. όπως μου επιβεβαίωσαν ήδη παγκοσμίου φήμης γεωλόγοι ότι γνωρίζουν. Αλλά οι γεωλόγοι αποκαλούν αυτό το βυθισμένο νησί πριν από χιλιετίες με το όνομα «γεωλογικό μπλοκ της Σαρδηνίας Κορσικής», ενώ ο Αιγύπτιος ιερέας που είπε στον Σόλωνα δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους όρους «Σαρδηνία» και «Κορσική» που δεν υπήρχαν ακόμη. Στη συνέχεια οι αρχαιολόγοι, χρησιμοποιώντας την επιστημονική μέθοδο, επαλήθευσαν τους ισχυρισμούς του Frau, και συνειδητοποίησαν ότι επιστημονικά οι λογαριασμοί δεν αθροίζονται, και έχουν δίκιο. Στην πραγματικότητα, τόσο ο Φράου όσο και οι αρχαιολόγοι είχαν δίκιο: ο Φράου είχε δίκιο, καθώς η Σαρδηνία είναι υποσύνολο του νησιού της Κορσικής Ατλαντίδας Σαρδηνίας. Οι αρχαιολόγοι είχαν δίκιο, καθώς η Σαρδηνία είναι πολύ μικρή σε μέγεθος για να είναι Ατλαντίδα. Περαιτέρω, η nuragic χρονολόγηση δυστυχώς δεν ήταν σωστή, οπότε σωστά παρατηρήθηκε από τους επιστήμονές μας. Ίσως αυτό που μας προκαλεί αμηχανία είναι το γεγονός ότι η Ατλαντίδα είναι ένα βυθισμένο νησί, οπότε: γιατί οι βυθισμένες βαθυμετρίες δεν εμφανίστηκαν ποτέ κατά τη διάρκεια εκατοντάδων συναντήσεων; Γιατί δεν έχουν κληθεί ειδικοί στη βαθυμετρία; Αυτό πιθανότατα θα παραμείνει μυστήριο για τα επόμενα χρόνια. Με αυτό το μήνυμα θέλω να υπογραμμίσω τη βαθιά μου εκτίμηση για όλους τους μελετητές, αρχαιολόγους, γεωλόγους, ερευνητές, δημοσιογράφους όπως ο Sergio Frau και ο Graham Hancock, που συνέβαλαν στην παγκόσμια αναζήτηση της αλήθειας. Έχετε όλοι τον έπαινο και τον σεβασμό μου. Σας ευχαριστούμε για τη δουλειά που έχετε κάνει και εξακολουθείτε να κάνετε. Η παγκόσμια επιστημονική έρευνα μπορεί να προχωρήσει μόνο εάν ο κάθε πολίτης μπορεί να συνεισφέρει, ακόμα κι όταν λέει ανοησίες: γιατί ένα λάθος στην έρευνα δεν σκοτώνει κανέναν, αρκεί να συνεχιστεί η έρευνα. Και το σημαντικό είναι να σταματήσουμε να χωρίζουμε ο ένας τον άλλον μεταξύ επιστημόνων και ερευνητών: στόχος μας μπορεί να είναι η γαλήνια αναζήτηση της αλήθειας, με γαλήνιο διάλογο. Δεν είναι σοβαρό αν κάποιος πολίτης μεταφράζει λάθος το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο. «Δεν πρέπει να τον χτυπήσουμε για αυτό»: ας προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε στον διάλογο, τη συζήτηση και ας σταματήσουμε να διεξάγουμε πόλεμο μεταξύ φατριών σκέψης. «Δεν συμφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα έδινα τη ζωή μου για να το πεις» (φράση όχι του Βολταίρου, αλλά της Έβελιν Μπεατρίς Χολ). Αναμένω την απάντηση των ερευνητών στις δηλώσεις μου για την ημιβυθισμένη σήμερα Σαρδηνία Κορσική Ατλαντίδα.

Εάν θέλετε πραγματικά να κατανοήσετε την Ατλαντίδα: μελετήστε τη γεωλογία του βυθισμένου μπλοκ της Κορσικής Σαρδηνίας. Μελετώντας τους νάνους ελέφαντες της Σαρδηνίας που βρέθηκαν στη Σαρδηνία, που ονομάζονται Mammuthus Lamarmorae. Όταν ο Πλάτωνας γράφει ότι «το είδος των ελεφάντων ήταν παρόν» μιλά για αυτό το ζώο, όχι για τους ινδικούς ελέφαντες. Για να κατανοήσουμε την Ατλαντίδα είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε το τοπωνύμιο του Σουλκίς: «Ο Ποσειδώνας έβαλε εκεί δύο πηγές, μια με κρύο νερό και μια με ζεστό νερό». Μάλιστα, οι Κορσικανοί Ατλάντεν Σαρδηνοί ονόμασαν τις πόλεις Sulcis με τα ακόλουθα ονόματα: Acquafredda (που εξαφανίστηκε τον Μεσαίωνα, αλλά ένα κάστρο Acquafredda παρέμεινε στη Siliqua), Acquacadda, S’acqua callenti de Susu, S’acqua callenti de Baxiu, Piscinas (ίσως μετά την βύθιση του γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής), η πηγή του Zinnigas εξακολουθεί να υπάρχει, Το Upper Is Sais και το Lower Is Sais (που πιθανότατα έδωσαν το όνομά τους στην πόλη Sais στην Αίγυπτο όπου είπαν στον Σόλωνα της Ατλαντίδας). Το DNA του Ατλάντιου έχει ήδη βρεθεί και μελετηθεί από τον καθηγητή Carlo Lugliè, ο οποίος έχει ήδη επιβεβαιώσει ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ότι αυτός ο πληθυσμός έχει διαφορετικό DNA από αυτό των νεολιθικών ανθρώπων που κατοικούσαν τη Σαρδηνία 3.000 τρεις χιλιάδες χρόνια αργότερα. Βέβαιος! Αν έγινε καταστροφή με τη βύθιση του γεωλογικού μπλοκ της Κορσικής Σαρδηνίας, είναι προφανές ότι πέθαναν και ήρθε αργότερα ένας πληθυσμός με διαφορετικό DNA. Στο Sulcis ο Ποσειδώνας προφανώς αγαπούσε τις σπηλιές. Υπήρχαν οι σπηλιές του IS Zuddas και της Acquacadda (εδώ επιστρέφει το θέμα του ζεστού και κρύου νερού και άρα των πηγών). Αλλά όταν μετακόμισε βόρεια, μάλλον πήγε στις σπηλιές του Αλγκέρο, που οι Ρωμαίοι γνώριζαν ακόμη ως Σπήλαια του Ποσειδώνα. Όμως ο Ποσειδώνας είναι το λατινικό όνομα του Ποσειδώνα! Έτσι τα σπήλαια του Ποσειδώνα είναι η τοποθεσία μεταφοράς αυτού του αρχαίου ηγεμόνα όταν πήγε στα βόρεια, πιθανότατα για να επισκεφτεί τους γιους του. Μέχρι σήμερα, πιστευόταν ότι ο Ποσειδώνας/Ποσειδώνας ήταν ένας μύθος/θρύλος, αντίθετα ήταν ένας πολύ αρχαίος ηγεμόνας, που αργότερα θεοποιήθηκε. Το γεγονός αυτό ονομάζεται «ΕΒΕΜΕΡΙΣΜΟΣ». Προτείνω σε όλους τους αναγνώστες να ρίξετε μια ματιά, να μάθετε νέα πράγματα. Αν αυτό που λέω είναι αλήθεια, μπορώ να το αποδείξω με κάποιο τρόπο; Εάν ένα άτομο είναι έξυπνο μπορεί να το συμπεράνει με τον ακόλουθο τρόπο. Οι Mammuthus Lamarmorae έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής σε τουλάχιστον 3 τοποθεσίες: Funtanammari στη Gonnesa, στο Alghero όπου υπάρχει το σπήλαιο του Ποσειδώνα και αν δεν κάνω λάθος στο Sinis. Στο Αλγκέρο μόλις είπαμε ότι υπάρχουν οι Σπηλιές του Ποσειδώνα, επομένως ο Ποσειδώνας πήγαινε εκεί. και βρήκαν το νάνο μαμούθ της Σαρδηνίας. Αν αναλύσετε το τοπωνύμιο του Gonnesa, βρήκαν άλλο ένα νάνο μαμούθ του είδους του ελέφαντα στο Funtanamari, που σημαίνει «Σιντριβάνι δίπλα στη θάλασσα». Αλλά η βρύση είναι πηγή νερού! Εδώ είναι το θέμα του νησιού που είναι πλούσιο σε πηγές νερού. Τώρα, ο Αιγύπτιος ιερέας είπε στον Σόλωνα, γύρω στο 590 π.Χ., πολλά πράγματα, αλλά οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να φτάσουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι ο ιερέας του δίδαξε επίσης τη γλώσσα της Σαρδηνίας-Κορσικανής και τις διάφορες Ατλαντικές διαλέκτους. Όλα αυτά που απαριθμώ δεν είναι τυχαία: η Ατλαντίδα είναι πραγματικά το τετράγωνο της Κορσικής της Σαρδηνίας μισοβυθισμένο. Μάλλον οι μελετητές τώρα, προσποιούμενοι ότι πιστεύουν αυτά που λέω, θα αρχίσουν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι έχω δίκιο και ότι δεν λέω ψέματα. βρήκαν άλλο ένα νάνο μαμούθ του είδους ελέφαντα στο Funtanamari, που σημαίνει «Σιντριβάνι δίπλα στη θάλασσα». Αλλά η βρύση είναι πηγή νερού! Εδώ είναι το θέμα του νησιού που είναι πλούσιο σε πηγές νερού. Τώρα, ο Αιγύπτιος ιερέας είπε στον Σόλωνα, γύρω στο 590 π.Χ., πολλά πράγματα, αλλά οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να φτάσουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι ο ιερέας του δίδαξε επίσης τη γλώσσα της Σαρδηνίας-Κορσικανής και τις διάφορες Ατλαντικές διαλέκτους. Όλα αυτά που απαριθμώ δεν είναι τυχαία: η Ατλαντίδα είναι πραγματικά το τετράγωνο της Κορσικής της Σαρδηνίας μισοβυθισμένο. Μάλλον οι μελετητές τώρα, προσποιούμενοι ότι πιστεύουν αυτά που λέω, θα αρχίσουν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι έχω δίκιο και ότι δεν λέω ψέματα. βρήκαν άλλο ένα νάνο μαμούθ του είδους ελέφαντα στο Funtanamari, που σημαίνει «Σιντριβάνι δίπλα στη θάλασσα». Αλλά η βρύση είναι πηγή νερού! Εδώ είναι το θέμα του νησιού που είναι πλούσιο σε πηγές νερού. Τώρα, ο Αιγύπτιος ιερέας είπε στον Σόλωνα, γύρω στο 590 π.Χ., πολλά πράγματα, αλλά οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να φτάσουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι ο ιερέας του δίδαξε επίσης τη γλώσσα της Σαρδηνίας-Κορσικανής και τις διάφορες Ατλαντικές διαλέκτους. Όλα αυτά που απαριθμώ δεν είναι τυχαία: η Ατλαντίδα είναι πραγματικά το τετράγωνο της Κορσικής της Σαρδηνίας μισοβυθισμένο. Μάλλον οι μελετητές τώρα, προσποιούμενοι ότι πιστεύουν αυτά που λέω, θα αρχίσουν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι έχω δίκιο και ότι δεν λέω ψέματα. Εδώ είναι το θέμα του νησιού που είναι πλούσιο σε πηγές νερού. Τώρα, ο Αιγύπτιος ιερέας είπε στον Σόλωνα, γύρω στο 590 π.Χ., πολλά πράγματα, αλλά οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να φτάσουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι ο ιερέας του δίδαξε επίσης τη γλώσσα της Σαρδηνίας-Κορσικανής και τις διάφορες Ατλαντικές διαλέκτους. Όλα αυτά που απαριθμώ δεν είναι τυχαία: η Ατλαντίδα είναι πραγματικά το τετράγωνο της Κορσικής της Σαρδηνίας μισοβυθισμένο. Μάλλον οι μελετητές τώρα, προσποιούμενοι ότι πιστεύουν αυτά που λέω, θα αρχίσουν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι έχω δίκιο και ότι δεν λέω ψέματα. Εδώ είναι το θέμα του νησιού που είναι πλούσιο σε πηγές νερού. Τώρα, ο Αιγύπτιος ιερέας είπε στον Σόλωνα, γύρω στο 590 π.Χ., πολλά πράγματα, αλλά οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να φτάσουν στο σημείο να ισχυριστούν ότι ο ιερέας του δίδαξε επίσης τη γλώσσα της Σαρδηνίας-Κορσικανής και τις διάφορες Ατλαντικές διαλέκτους. Όλα αυτά που απαριθμώ δεν είναι τυχαία: η Ατλαντίδα είναι πραγματικά το τετράγωνο της Κορσικής της Σαρδηνίας μισοβυθισμένο. Μάλλον οι μελετητές τώρα, προσποιούμενοι ότι πιστεύουν αυτά που λέω, θα αρχίσουν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι έχω δίκιο και ότι δεν λέω ψέματα. Η Ατλαντίδα είναι πράγματι το μισό βυθισμένο μπλοκ της Κορσικής Σαρδηνίας. Μάλλον οι μελετητές τώρα, προσποιούμενοι ότι πιστεύουν αυτά που λέω, θα αρχίσουν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι έχω δίκιο και ότι δεν λέω ψέματα. Η Ατλαντίδα είναι πράγματι το μισό βυθισμένο μπλοκ της Κορσικής Σαρδηνίας. Μάλλον οι μελετητές τώρα, προσποιούμενοι ότι πιστεύουν αυτά που λέω, θα αρχίσουν σταδιακά να συνειδητοποιούν ότι έχω δίκιο και ότι δεν λέω ψέματα.
Εάν η Ατλαντίδα είναι πραγματικά το ημιβυθισμένο μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, τότε ορισμένα μέρη της προϊστορίας και της ιστορίας θα πρέπει να ξαναγραφτούν από την αρχή. Αφήνω αυτό το έργο σε εσάς, δεν είμαι ικανός για αυτό. Για μένα ήταν ήδη μια υπεράνθρωπη προσπάθεια να μπορέσω να βάλω τάξη μέσα σε όλο αυτό το χάλι. Δεν με νοιάζει η φήμη. Κατά τη γνώμη μου, ο καθηγητής Ugas πλησίασε όταν μιλούσε για τις ακτές του Ατλαντικού της Αφρικής, αλλά κατά τη γνώμη μου, για να το καταλάβω καλύτερα, θα μπορούσε να επανεξετάσει το κείμενο του Marco Ciardi, όταν μιλάει για τον Bailly (Ciardi M., Atlantis A επιστημονική διαμάχη από τον Κολόμπο στον Δαρβίνο, Carocci editore, Ρώμη, 1η έκδοση, Νοέμβριος 2002, σελ. 92-97): στην πράξη ένα τμήμα της αποικίας του Ατλάντιου αποίκισε την περιοχή που υπέδειξε ο καθηγητής Ugas, ενώ ο Ποσειδώνας έγινε ο κυβερνήτης του τώρα βυθισμένο νησί της Σάρδο-Κορσικής. Προσοχή! Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η βυθισμένη σήμερα υφαλοκρηπίδα Σαρδηνίας-Κορσικής είναι τεράστιο σε μέγεθος! Ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του νησιού. 11.000 χρόνια διάβρωσης από θαλάσσια ρεύματα δημιούργησαν τη λάσπη που περιέβαλλε το νησί στην πλατωνική ιστορία, και αυτή η λάσπη, καθιζάνοντας, καθάρισε τα νερά της σημερινής Σαρδηνίας κάνοντας τα κρυστάλλινα. Επιπλέον, υπάρχει μια πολύ μικρή έρημος στο Sulcis. Αυτή η έρημος είναι πιθανότατα τεχνητή. Θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες για να το αποδείξουμε, τώρα δεν είμαι σε θέση να σας παράσχω άλλα στοιχεία. καθάρισε τα νερά της σημερινής Σαρδηνίας κάνοντάς τα κρυστάλλινα. Επιπλέον, υπάρχει μια πολύ μικρή έρημος στο Sulcis. Αυτή η έρημος είναι πιθανότατα τεχνητή. Θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες για να το αποδείξουμε, τώρα δεν είμαι σε θέση να σας παράσχω άλλα στοιχεία. καθάρισε τα νερά της σημερινής Σαρδηνίας κάνοντάς τα κρυστάλλινα. Επιπλέον, υπάρχει μια πολύ μικρή έρημος στο Sulcis. Αυτή η έρημος είναι πιθανότατα τεχνητή. Θα χρειαστούν περαιτέρω μελέτες για να το αποδείξουμε, τώρα δεν είμαι σε θέση να σας παράσχω άλλα στοιχεία.
Ελπίζω αυτές οι αναρτήσεις μου να είναι ενδιαφέρουσες. Αν όχι, διαγράψτε τα πάντα και αφήστε τα στην ησυχία τους. Ελπίζω ότι από εκατοντάδες ανθρώπους, υπάρχουν τουλάχιστον ένας ή δύο που καταλαβαίνουν τη σημασία αυτού που κάνω.
Ζητώ συγγνώμη αν έχω στιγμές θυμού: Είμαι έξαλλος με το γεγονός ότι ο επιστημονικός κόσμος συνεχίζει να επιμένει να λέει ψέματα στους ακροατές. Δεν είναι σωστό να διαδίδουν ψέματα επιστήμονες και μελετητές. Είναι άδικο. Είναι άδικο να μην έχει κληθεί ειδικός στη βαθυμετρία της Σαρδηνίας/Κορσικής. Είναι άδικο που ο καθηγητής Carlo Lugliè δεν κλήθηκε να τον ρωτήσει για την αλήθεια των όσων είπα. Είναι άδικο ότι κανείς δεν ΟΝΟΜΑΖΕ ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΙΣ το είδος ελέφαντα Mammuthus Lamarmorae. Αν δεν το έχετε δει ποτέ, πηγαίνετε στο μουσείο Iglesias. Αλλά την επόμενη φορά, μιλήστε για αυτό.
Για μένα είναι ηθικό καθήκον να δημοσιοποιήσω αυτές τις πληροφορίες.
Για τουλάχιστον 2600 χρόνια κανείς δεν έχει καταλάβει ότι ο Τίμαιος δεν είναι μόνο ένα κείμενο αστρονομίας, αλλά και γεωλογίας, δεδομένου ότι ασχολείται με τη γεωλογική βύθιση του τεμαχίου της Σαρδηνίας της Κορσικής Ατλαντίδας.

Για τους αρχαιολόγους : λαμβάνει χώρα μια αλλαγή παραδείγματος , όπως εξηγείται στο βιβλίο του Thomas Kuhn, The structure of Scientific Revolutions, how ideas of Science change, Einaudi, Τορίνο, 1969: Το ονόμασα ” The Sardinian Corsican Atlantean paradigm”. Πριν, όλοι πίστευαν ότι οι τροχιές ήταν κυκλικές, ακολουθώντας τον Αριστοτέλη όπως ακολουθείς εσύ τη Lilliu (στο στυλ “Ipse Dixit”, “Lilliu dixit”). Τότε συνειδητοποίησαν, μετά από άπειρες δοκιμές επί δοκιμών, ότι οι τροχιές είναι ελλειπτικές. Τότε συνέβη μια άλλη αλλαγή παραδείγματος: η Βίβλος είπε ότι η γη ήταν στο κέντρο του Σύμπαντος και ο Κοπέρνικος είπε ότι ο Ήλιος ήταν στο επίκεντρο της ελλειπτικής τροχιάς του. Ο Γαλιλαίος το επιβεβαίωσε και του έδειξαν τα όργανα του βασανισμού, τα οποία εγώ ελπίζω να μην μου δείξεις. Αλλά ο Μπρούνο κάηκε ζωντανός, καημένο. Τώρα σας ζητώ: δώστε μου το πλεονέκτημα της αμφιβολίας και διασταυρώστε τους ισχυρισμούς μου, παρακαλώ. Μπορεί να πάρει πολύ χρόνο, αλλά θα καταλάβετε ότι βρισκόμαστε και πάλι μπροστά σε κάτι εξαιρετικό: μια νέα αλλαγή παραδείγματος. Το νησί της Ατλαντίδας είναι το αιγυπτιακό όνομα του ημιβυθισμένου γεωλογικού μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής, του οποίου τα δύο οροπέδια που αναδύονται από το νερό είναι πλέον γνωστά με τα ονόματα Σαρδηνία και Κορσική. Ο καθηγητής Carlo Lugliè μπορεί να σας βοηθήσει εξηγώντας ότι ο αρχικός πληθυσμός της Ατλάντης, πριν από περίπου 11.000 χρόνια, είχε διαφορετικό DNA από τους νεολιθικούς ανθρώπους που τον κατοικούσαν 3.000 χρόνια μετά την καταστροφή και ζούσαν πάνω απ’ όλα αποκτώντας θαλάσσιους πόρους, και για αυτόν τον λόγο , οι Ατλάντιοι οικισμοί βρίσκονταν κυρίως στις ακτές. Γι’ αυτόν τον λόγο ο πολιτισμός έχει σχεδόν εξολοθρευτεί: γιατί ζούσαν στις ακτές και βυθίστηκαν «σε σύντομο διάστημα μιας ημέρας και μιας νύχτας τρομερών σεισμών και πλημμυρών». Σήμερα η επιστήμη αποκαλεί τις παλαιοακτές του Ατλάντα με το όνομα «υφαλοκρηπίδα Σαρδηνίας-Κορσικής». Επί πλέον, Υπήρξαν 11.000 χρόνια θαλάσσιων ρευμάτων που διαβρώνουν και καταστρέφουν τις παράκτιες κατασκευές. Ίσως είναι αδύνατο να βρεθούν ακόμα τα υπολείμματα αυτού του πολιτισμού. Επιπλέον, η κυβέρνηση Andreotti επέτρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες να δημιουργήσουν μια βάση πυρηνικών υποβρυχίων στη La Maddalena, έτσι οι Αμερικανοί είχαν τουλάχιστον μισό αιώνα για να πραγματοποιήσουν τις επιδρομές τους με υποβρύχια στα νερά μας, προτού ξυπνήσουν οι Superintendencies και καταλάβουν τι συνέβαινε. . Και αφού οι Αμερικάνοι είναι έξυπνοι, έχουν στήσει «στρατιωτική βάση» ακριβώς στην Τελάδα, στο Σουλκίς. Κοίτα, όμως, τι σύμπτωση… Φανταρχαιολογία; Αγαπητοί Αρχηγοί, που είναι τα υποβρύχια σας για εξερεύνηση ακτών; Πού είναι οι χιλιάδες αναφορές σας για τον βυθό της Σαρδηνίας; Πού είναι τα τρισδιάστατα βαθυμετρία του βυθού; Ή μήπως δεν τα έφτιαξε κανείς; Και πού είναι οι επιστολές προς τους Υπουργούς, που ζητούν να αποκτήσουν αυτά τα πράγματα; Να λάβει χρηματοδότηση εξηγώντας την τεράστια σημασία του για την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού; Εάν η Ατλαντίδα της Σαρδηνίας της Κορσικής βυθίστηκε γύρω στο 9600 π.Χ., γιατί σπαταλάτε την ανάσα και την ενέργειά σας αναζητώντας την Ατλαντίδα στα Νουραγικά στρώματα; Από τη στιγμή που η ύπαρξη της Ατλαντίδας με πρωτεύουσα τη Sulcis θεωρείται δεδομένη, έχει κανείς μια ακριβή ιδέα για το πού να αναζητήσει τις δομές που περιγράφει ο Πλάτωνας. να ζητήσει να πάρει αυτά τα πράγματα; Να λάβει χρηματοδότηση εξηγώντας την τεράστια σημασία του για την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού; Εάν η Ατλαντίδα της Σαρδηνίας της Κορσικής βυθίστηκε γύρω στο 9600 π.Χ., γιατί σπαταλάτε την ανάσα και την ενέργειά σας αναζητώντας την Ατλαντίδα στα Νουραγικά στρώματα; Από τη στιγμή που η ύπαρξη της Ατλαντίδας με πρωτεύουσα τη Sulcis θεωρείται δεδομένη, έχει κανείς μια ακριβή ιδέα για το πού να αναζητήσει τις δομές που περιγράφει ο Πλάτωνας. να ζητήσει να πάρει αυτά τα πράγματα; Να λάβει χρηματοδότηση εξηγώντας την τεράστια σημασία του για την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού; Εάν η Ατλαντίδα της Σαρδηνίας της Κορσικής βυθίστηκε γύρω στο 9600 π.Χ., γιατί σπαταλάτε την ανάσα και την ενέργειά σας αναζητώντας την Ατλαντίδα στα Νουραγικά στρώματα; Από τη στιγμή που η ύπαρξη της Ατλαντίδας με πρωτεύουσα τη Sulcis θεωρείται δεδομένη, έχει κανείς μια ακριβή ιδέα για το πού να αναζητήσει τις δομές που περιγράφει ο Πλάτωνας. https://www.atlantisfound.it/wp-content/uploads/2023/02/Capitale-di-Atlantide-Luigi-Usai-17-febbraio-2023-pulita.png Ο καθηγητής Ugas μπορεί να επιβεβαιώσει ότι οι διαστάσεις συμπίπτουν απόλυτα με αυτό που είπε ο Πλάτωνας, επίσης η απόσταση της πρωτεύουσας από τη θάλασσα, περίπου 8,8 χιλιόμετρα. Ίσως το πρόβλημα είναι ότι οι κατασκευές θα μπορούσαν να είναι και 100 μέτρα κάτω από το έδαφος, γιατί με την πρώτη ματιά φαίνεται ότι έχουν βυθιστεί από βουνά της γης (αυτό πρέπει να επαληθευτεί, αλλά είναι κατανοητό στο μάτι). Ο Salvatore Dedola είναι μια ιδιοφυΐα: παρατήρησε την απίστευτη επικάλυψη μεταξύ των ονομάτων της Σαρδηνίας και της Βαβυλωνίας, των Σουμερίων και των Ακκαδικών. «Υπήρχε μια παλαιονεολιθική γλωσσική συνένωση». Ολα καλα! Η γλωσσική συνένωση προκλήθηκε από τον Ατλάντειο λαό της ακτής της Σαρδηνίας, δηλαδή τους ίδιους κατοίκους των οποίων το DNA έχει ήδη αναλυθεί σε δύο άτομα από τα τρία του καταφυγίου βράχου του Su Carroppu. Οι Σαρδο-Κορσικανοί Άτλαντες μετανάστευσαν στη Μεσόγειο. Και αυτές οι μεταναστεύσεις θα εξηγούσαν τον κρητικό πολιτισμό που λάτρευε τον ταύρο, που είχε τους Λάβρυς, θα εξηγούσε τον εξαιρετικά εξελιγμένο πολιτισμό και τη χάραξη της τρίαινας του Ποσειδώνα που βρέθηκε στο Παλάτι της Κνωσού. και θα εξηγούσε γιατί τα πλινθώματα της Σαρδηνίας βρίσκονται στην Κρήτη, στην Κύπρο, και γιατί υπάρχει το Ακρωτήρι στην Κύπρο και υπάρχει ένα δεύτερο Ακρωτήρι στη Σαντορίνη, όπου ζούσε ένας εξελιγμένος πολιτισμός που είχε ακόμη και τουαλέτες και σωλήνες… Θα εξηγούσε γιατί στο όρος Carmel βρήκαν τότε δομές από την εποχή Nuragic. Θα εξηγούσε γιατί το Atlit-Yam, το Παυλοπέτρι, το Ηράκλειο/Thonis, η Baia και ποιος ξέρει πόσα άλλα που δεν έχετε βρει ακόμη… Και θα εξηγούσε επίσης γιατί το Atlit-Yam είχε αυτό το όνομα, αφού ίσως η Ατλαντίδα ήταν το μητρικό νησί από το οποίο είχαν μεταναστεύσει… Εφόσον η Ατλαντίδα είχε νόμους (η στήλη οριχάλκης χαραγμένη με τους νόμους, στην κορυφή της οποίας έριχναν αίμα ταύρου; Ακούγεται οικείο;), δεν είναι περίεργο που οι απόγονοι δημιούργησαν στη συνέχεια τον Κώδικα του Χαμουραμπί, που ενισχύθηκε από τη νομική γνώση που αναπτύχθηκε τις προηγούμενες χιλιετίες στο γεωλογικό τετράγωνο Σαρδηνίας-Κορσικής-Ατλάντης. Δώσε μου το πλεονέκτημα της αμφιβολίας για μια στιγμή. Οι Ρωμαίοι αναζήτησαν το Damnatio Memoriae για την Ατλαντίδα. Τους υπέταξαν, ίσως αφαίρεσαν τις Σπηλιές του Ποσειδώνα από το ελάχιστο υλικό που ίσως είχε απομείνει ακόμα, αλλά συνέχισαν να τους αποκαλούν με το όνομά τους. Εν ολίγοις, γνώριζαν τον Ποσειδώνα/Ποσειδώνα, γι’ αυτούς ήταν ακόμα ιστορικό πρόσωπο. Σε αυτό το σημείο δεν θα με εξέπληξε αν είχαν απαγορευτεί ονόματα που σχετίζονται με την Ατλαντίδα και ίσως ο Άτλας να έχει γίνει Antas, κάτι που θα μπορούσε να ξεκαθαρίσει το τοπωνύμιο S’Antadi. Δεν μπόρεσα να το ερευνήσω και δεν είμαι απολύτως ικανός για αυτό. και ο S’Antadi εμφανίζεται και στο Sant’Antonio di Santadi (αλλά δείτε τι απίστευτη σύμπτωση; Οι Αμερικάνοι έχουν στήσει και εδώ μια στρατιωτική βάση… αλλά τι περίεργη σύμπτωση… και μετά στο Perdas de Fogu υπάρχει άλλη στρατιωτική βάση, εκεί ακριβώς που έκλεψαν το DNA των κατοίκων… τι περίεργη σύμπτωση… αλλά φυσικά είμαι ευφάνταστος, ε; Τι λέτε για?) Στη στρατιωτική βάση των υποβρυχίων του La Maddalena, οι Αμερικανοί έφεραν, ακούστε… τυφλοπόντικες για να δημιουργήσουν σήραγγες από τις μεγαλύτερες στον κόσμο που υπήρχαν τότε. Γιατί; Γιατί ενδιαφέρθηκαν οι Αμερικανοί να σκάψουν τεράστιες σήραγγες μέσα και γύρω από τη La Maddalena; Τι έψαχναν υπόγεια; Είχαν δει οποιοδήποτε είδος μετάλλου μέσω δορυφόρου (μπορεί να γίνει); Καταλαβαίνω αν φέρουν βλήμα, αν φέρουν άλλα υλικά χρήσιμα για στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά τι γίνεται με τους τυφλοπόντικες για να σκάψουν σήραγγες; Ίσως είναι ενδιαφέρον να αναλύσουμε πού βρίσκονται οι στρατιωτικές βάσεις για να εξαγάγουμε άλλες χρήσιμες πληροφορίες. Πυρηνικά υποβρύχια για τη Μεσόγειο; Μόλις στα μισά του δρόμου μεταξύ Σαρδηνίας και Κορσικής; Υπήρξαν επεισόδια και οι εφημερίδες κάποτε ανέφεραν ότι το υποβρύχιο ήταν ακριβώς στην Τελάδα.

Να μάθω περισσότερα:

• το ατλαντικό όνομα Gadiro, μεταφρασμένο στα ελληνικά ως Eumelo (θυμίζει Emilio).
• οι σχέσεις μεταξύ Karnak και Carnac·
• η περιοχή Gadirica και η ακριβής θέση των Στήλων: τράπεζα El Haouaria;
• είναι όλοι οι Γαδήροι άρα Σαρδηνιο-Κορσικανοί-Ατλάντες;: ξεκινώντας από αυτή την υπόθεση, βρείτε όλους τους Γαδήρους που αναφέρονται στην επίσημη αρχαία ιστορία (ένας ήταν Κρητικός, ένας ήταν ποιητής, ένας κέρδισε τους Ολυμπιακούς Αγώνες αγωνιζόμενος με τα πουλάρια που έφεραν στον Πάτροκλο κηδεία· βρες άλλους)·
• Η παρουσία των τοπωνυμίων της Σαρδηνίας που περιλαμβάνουν τις θεότητες της Σαρδηνίας Corso Atlantis Isis και Horo (Oro): δείτε τα τοπωνύμια με Isidoro –> υπάρχει η πιθανότητα η λατρεία του Isidoro να εκχριστιανίστηκε αργότερα στο Sant’Isidoro. Σημειώστε την παρουσία του ίδιου τοπωνυμίου στην Τενερίφη, μια αποικία της Σαρδηνίας-Κορσικανής Ατλάντης.
• Περαιτέρω μελέτη που πρέπει να γίνει, για το “mitza” Σαρδηνία που σημαίνει -> σημαίνει πηγή, λίμνη νερού, όπως στον πλατωνικό μύθο. Έχει παρόμοια σημασία στην εβραϊκή γλώσσα, η οποία είναι σημιτική όπως η Σαρδηνία. Έχω την εντύπωση ότι ο εβραϊκός λαός που αναζητούσε τη γη της επαγγελίας δεν ήταν παρά μια μερίδα λαών της Σαρδηνίας που μετανάστευσαν στην Αίγυπτο αναζητώντας μια γη που δεν θα βυθιζόταν, σε αντίθεση με το μπλοκ της Σαρδηνίας που βυθιζόταν. Και αυτή η βύθιση, γνωστή μόνο σε μακρινούς χρόνους, κάθε χ χιλιάδες χρόνια, με τις μερικές βυθίσεις, είναι η ίδια που ανέφερε ο Μοντεζούμα, δηλώνοντας ότι οι πρόγονοί του προέρχονταν από τον Ατλαντικό Ωκεανό (δηλαδή τη Μεσόγειο πριν από το 9600 π.Χ.), αφήνοντας ένα τέλεια γη που βυθιζόταν όμως.
• Οι Κρήτες ήταν μεταναστεύσεις Σαρδηνίας-Κορσικανής Ατλάνδης –> Ένας άλλος προβληματισμός για τους αρχαιολόγους: γιατί δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν μελετητή να κάνει συγκρίσεις μεταξύ του Μινώταυρου και του Su Boe Erchitu και του Su Boe Muliache ; Γιατί κανείς δεν έχει επισημάνει ποτέ ότι ο μινώταυρος είναι μια Σαρδηνο-Κορσικανή μυθολογική φιγούρα ; Αναζητήστε τις εικόνες αυτών των χαρακτήρων στο Διαδίκτυο και θα καταλάβετε ότι ο μινώταυρος δεν είναι μάλλον τίποτα άλλο από μια αρχαία δοξασία/θρύλο της Σαρδηνίας, που αναβίωσε στην Κρήτη . Οι Μινωίτες ήταν μεταναστεύσεις Σαρδηνίας-Κορσικανών-Ατλάντων στην Κρήτη. όπως γνωρίζετε, ο Έβανς επέλεξε τη λέξη «Μινωίτες» αυθαίρετα. Υπάρχει επίσης ο ανδροκεφαλικός ή χάλκινος ταύρος του Nule , που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να επιβεβαιώνει όλες αυτές τις δηλώσεις. Το Su Boe Erchitu είναι ένα θρυλικό πλάσμα της λαϊκής παράδοσης της Σαρδηνίας . Αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με τον Su Boe Muliache, ένα άλλο θρυλικό πλάσμα της Σαρδηνίας .Δεν λέω ότι έχω δίκιο. Λέω: γιατί δεν προσπαθούμε να εξερευνήσουμε άλλους δρόμους σκέψης; Γιατί δεν αναζητούμε άλλου είδους λύσεις σε άλυτα προβλήματα; Ελπίζω αυτές οι προτάσεις μου να γίνουν κατανοητές γι’ αυτό: είναι προφανές ότι δεν είμαι ειδικός. Η πρότασή μου προς τους μελετητές είναι να είναι ανοιχτοί στην εξέταση πιθανοτήτων που μέχρι τώρα είχαν αποκλειστεί εκ των προτέρων. Και πάλι, σας προσκαλώ να επανεξετάσετε το τοπωνύμιο του Sulcis, γιατί όλα εκείνα τα ονόματα των πόλεων που αναφέρονται στον πλατωνικό μύθο είναι πολύ περίεργα: στην Καρμπονία υπάρχει ένας οικισμός που ονομάζεται “Acqua Callentis”. στο Nuxis “S’acqua callenti de Basciu”, S’Acqua callenti de Susu; εξαφανίστηκε η μεσαιωνική πόλη Acquafredda, η οποία άφησε το κάστρο της Acquafredda. η πηγή του Zinnigas? και υπάρχουν ακόμη και σύνδεσμοι με την αιγυπτιακή τοπωνυμία: Ηλιούπολη (πόλη του ήλιου) και στο Sulcis Terr’e Soli (γη του ήλιου, Terresoli). Sais στην Αίγυπτο και Is Sais Inferiore και Is Sais Superiore στο Sulcis. Εν ολίγοις, κατά τη γνώμη μου, αυτό το τοπωνύμιο πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από έναν μελετητή που σέβεται τον εαυτό του. Μπορώ επίσης να καταλάβω ότι ίσως κανείς δεν το είχε προσέξει μέχρι τώρα, αλλά τώρα που δημοσίευσα τις πληροφορίες, κατά τη γνώμη μου ίσως αξίζει τον κόπο για κάποιους μελετητές να αρχίσουν να βαδίζουν σε αυτά τα νέα ανεξερεύνητα μονοπάτια.
• Τις τελευταίες μέρες συνειδητοποίησα ότι το Cabras είναι επώνυμο, είναι όνομα πόλης. Είναι η τοποθεσία όπου βρήκαν τους γίγαντες του Mont’e Prama. και σκέφτηκα: «Cabras στη Σαρδηνία σημαίνει κατσίκες». αυτό το όνομα μπορεί ακόμη και να χρονολογείται από την Παλαιολιθική! Αμέσως μετά σκέφτηκα: «Αναρωτιέμαι αν υπήρχε κάποιο αρχαίο χωριό που λεγόταν Μπρέμπεης», που σημαίνει «πρόβατο» στα Σαρδηνία. Αυτά τα σκέφτηκα πριν 2 μέρες περίπου. Μόλις τώρα, εξετάζοντας το Sulcis, συνειδητοποίησα ότι υπάρχει η λίμνη Is Brebeis, Stagno Le Pecore, ακριβώς στο Sulcis . Τρελός: φαίνεται ότι οι θεωρίες μου ταιριάζουν στον πραγματικό κόσμο, όλα τώρα μοιάζουν να έχουν ένα βαθύ και μάλιστα διαισθητικό νόημα. Δεν είχα ακούσει ποτέ για αυτήν τη λίμνη Is Brebeis πριν…

Εάν η θεωρία της Σαρδηνίας Κορσικής Ατλαντίδας ήταν αληθινή και επιστημονικά αποδεδειγμένη , θα υπήρχαν πολλές άμεσες συνέπειες από επιστημονική, ιστορική, ανθρωπολογική, πολιτιστική, γλωσσική, εμπορική και φιλοσοφική άποψη. Να μερικά παραδείγματα:

1. Επιστημονική : Η ανακάλυψη ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού σε ένα τόσο απομακρυσμένο νησί θα μπορούσε να τονώσει νέες επιστημονικές έρευνες για την καλύτερη κατανόηση αυτού του πολιτισμού και των επιπτώσεών του στον αρχαίο κόσμο. Ενδέχεται να απαιτηθούν νέες εκστρατείες ανασκαφών και μελέτης για την εξερεύνηση των βυθισμένων ερειπίων και των αρχαίων τεχνουργημάτων.
2. Ιστορικά : Η ανακάλυψη ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού σε ένα τόσο απομακρυσμένο νησί θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε την αρχαία ιστορία. Ίσως χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς αναπτύχθηκε αυτός ο πολιτισμός και πώς αλληλεπίδρασε με άλλους μεσογειακούς πολιτισμούς.
3. Ανθρωπολογικά : Η ανακάλυψη ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού σε ένα τόσο απομακρυσμένο νησί θα μπορούσε να προσφέρει νέες πληροφορίες για τις πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών της αρχαίας Μεσογείου. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς αυτοί οι πολιτισμοί αλληλεπιδρούσαν μεταξύ τους και πώς επηρέασαν ο ένας τις παραδόσεις και τα έθιμα του άλλου.
4. Πολιτιστικός : Ο θρύλος της Ατλαντίδας έχει γοητεύσει τους ανθρώπους για αιώνες και η ανακάλυψη της πραγματικής του θέσης θα μπορούσε να εμπνεύσει νέα έργα τέχνης και λογοτεχνίας. Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν νέες ιστορίες, ποιήματα, πίνακες και γλυπτά που αντιπροσωπεύουν αυτόν τον χαμένο πολιτισμό.
5. Γλωσσική : Η ανακάλυψη ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού σε ένα τόσο απομακρυσμένο νησί θα μπορούσε να δώσει νέες πληροφορίες για τη διάδοση των γλωσσών στην αρχαία Μεσόγειο. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς αυτές οι γλώσσες διαδίδονται μεταξύ των διαφορετικών μεσογειακών πολιτισμών.
6. Εμπόριο : Η ανακάλυψη ενός τόσο προηγμένου πολιτισμού σε ένα τόσο απομακρυσμένο νησί θα μπορούσε να υποδηλώνει την ύπαρξη άγνωστων εμπορικών οδών μεταξύ των διαφορετικών πολιτισμών της Μεσογείου. Ίσως χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς λειτουργούσαν αυτές οι διαδρομές και πώς επηρέασαν τη διάδοση ιδεών και καινοτομιών.
7. Φιλοσοφικό : Ο θρύλος της Ατλαντίδας έχει περάσει από τους αρχαίους Έλληνες και η ανακάλυψη της πραγματικής θέσης της θα μπορούσε να δώσει νέες προοπτικές στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Ίσως χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς οι αρχαίοι Έλληνες ενσωμάτωσαν τον θρύλο της Ατλαντίδας στις φιλοσοφικές τους σκέψεις.

Γενικά, αν η θεωρία της Σαρδηνίας Κορσικής Ατλαντίδας ήταν αληθινή και επιστημονικά αποδεδειγμένη, θα είχε πολλές άμεσες συνέπειες από επιστημονική, ιστορική, ανθρωπολογική, πολιτιστική, γλωσσική, εμπορική και φιλοσοφική άποψη.

Η αποικία Sardo Corso Atlantidee πριν από την βύθιση του γεωλογικού μπλοκ της Σαρδηνίας

Μεταξύ των πιο γνωστών αποικιών της Σαρδηνίας Κορσικανής Ατλάντης πριν από τη βύθιση του γεωλογικού μπλοκ της Σαρδηνίας Κορσικής Ατλάντης, υπάρχουν οι δομές που βρέθηκαν στην Τουρκία των Gobekli Tepe, Karan Tepe και άλλων παρόμοιων που αναλύονται ακόμη σήμερα. Η ανασύνθεση αυτών των πληροφοριών είναι εξαιρετικά δύσκολη, αλλά θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να την κάνουμε, ξεκινώντας για παράδειγμα από τα σύμβολα. Η δομή με τους ομόκεντρους κύκλους θα έπρεπε μέχρι τώρα να είναι γνωστή ως αναφορά στη δομή της Sulcis, όπου ο αρχαίος Σαρδηνο-Κορσικανός ηγεμόνας Ποσειδώνας ίδρυσε την κατοικία μαζί με την Κλίτωνα, σε έναν λόφο/λόφο κοντά στο Santadi και την Sant’Anna Arresi. Ο Gobekli Tepe και ο Karan Tepe παρουσιάζουν ατλάντες κατασκευές που ονομάζονται Taulas (πίνακες), σε σχήμα Τ, τις οποίες οι Atlanteans είχαν επίσης χτίσει στο νησί της Menorca. Ο συμβολισμός της Σαρδηνίας Κορσικανής Ατλάντης μεσολιθικής εποχής είναι παρών στην Τουρκία στους διάφορους Τέπες που έχουν ανασκαφεί μέχρι τώρα, καθώς περιλαμβάνουν τον ιερό για τους Ατλάντες Ταύρο και τον γύπα. Ο Ατλάντιος γύπας, που εκπροσωπείται στην Τουρκία, θα εκπροσωπηθεί στη συνέχεια μεταξύ του λαού της Αιγύπτου με την ιερή αναπαράσταση του Mut και του Nekhbet. Συγκεκριμένα, οι Αιγύπτιοι, για να διευκρινίσουν ότι μιλούσαν για τους Σαρδηνο-Κορσικανούς Ατλάντες, τοποθέτησαν το σύμβολο της Μεταλλουργίας του Sulcis στα νύχια του Nekhbet, το οποίο δείχνουμε στην εικόνα αμέσως παρακάτω:

Οι Σαρδηνοί Κορσικανοί Ατλάντες έχτισαν τις δομές Gobekli Tepe και Karan Tepe ως επίδειξη της τεχνολογικής προόδου και των αρχιτεκτονικών τους δεξιοτήτων, και αυτό είχε μεγάλη πολιτιστική σημασία για αυτούς. Η συμπεριφορά τους δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη, και έδειξε στους άλλους πληθυσμούς νέους τρόπους ζωής, νέες συμπεριφορές, νέες θρησκείες. Γινόταν μια πολιτιστική ανταλλαγή μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών και πληθυσμών. Αυτό εξηγεί επίσης γιατί οι Taulas της Menorca είναι επίσης παρόντες στο Gobekli Tepe. Για να διευκρινιστούν όλες αυτές οι παραδοξότητες, χρειαζόταν μια αλλαγή παραδείγματος, την οποία θα ονομάσουμε Παράδειγμα Corso Atlantide της Σαρδηνίας, το οποίο καταφέρνει να ξεκαθαρίσει πολλές μέχρι τώρα σκοτεινές πτυχές του αρχαιολογικού και ανθρωπολογικού παρελθόντος.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ATLANTIS SARDO CORSA

ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

Θα ήθελα να επισημάνω ότι έχω κάνει τα πάντα για να δημοσιοποιήσω αυτά τα δεδομένα και να τα αποκαλύψω, αλλά έχω χτυπήσει έναν τοίχο από τούβλαΤόσο από τις Εποπτικές Αρχές, που δεν απάντησαν ποτέ στα email μου ή τους δικούς μου, όσο και από το Υπουργείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που δεν απάντησε ποτέ στα email ή στα δικά μου μηνύματα, και από διάφορους καθηγητές πανεπιστημίου και αρχαιολόγους με τους οποίους επικοινώνησα ιδιωτικά. Μου είπαν ότι «η ίδια η επιστημονική κοινότητα δεν υπάρχει», ή ότι «δεν αποκαλύπτουν τις ανακαλύψεις άλλων μελετητών». Στην πράξη, εάν ένας απλός πολίτης κάνει μια πιθανή ανακάλυψη, δεν του παρέχεται καμία υποστήριξη για να την κοινοποιήσει στον επιστημονικό κόσμο. Υπάρχει η προσδοκία ένας άπειρος, που δεν το έχει ξανακάνει, να δημιουργήσει μια τέλεια επιστημονική εργασία από την αρχή, με όλα τα κολλήματα, και να την παραδώσει σε δεν ξέρω ποιον για δημοσίευση και ανάλυση από την επιστημονική κοινότητα. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι ντροπή. Θα περίμενα βοήθεια στην προσπάθειά μου πρώτα να διευθετήσω τους ισχυρισμούς μου με κατανοητό τρόπο και στη συνέχεια στη διάδοση για ανάλυση και διασταύρωση της αλήθειας των ισχυρισμών. Ίδια στάση από τους εκδοτικούς οίκους: θα είχαν εκδώσει το βιβλίο, αλλά μόνο αφού οι επιστήμονες είχαν επιβεβαιώσει τις δηλώσεις μου.

Η θεωρία του Luigi Usai για τη θέση της Ατλαντίδας στο ημιβυθισμένο μπλοκ Σαρδηνίας-Κόρσο δεν έχει ακόμη επικυρωθεί από τους μελετητές, αλλά έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον μεταξύ μελετητών από όλο τον κόσμο για την πρότασή της σχετικά με την πιθανή ανακάλυψη της Ατλαντίδας. Ο Usai έχει παράσχει εκατοντάδες επαληθεύσιμες και επιστημονικές αποδείξεις που φαίνεται να δείχνουν σταθερά την ύπαρξη της Ατλαντίδας στο ημιβυθισμένο γεωλογικό μπλοκ της Σαρδηνίας Κορσικής. Ωστόσο, ορισμένοι μελετητές έχουν εγείρει αντιρρήσεις και επικρίσεις για τη θεωρία του Usai, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που να αποδεικνύουν την ύπαρξη της Ατλαντίδας στο ημιβυθισμένο μπλοκ Sardo-Corso. Επί πλέον, Ορισμένοι έχουν επισημάνει ότι η θεωρία του Usai βασίζεται σε υποκειμενικές ερμηνείες ιστορικών και γεωλογικών πηγών και ότι δεν έχει γίνει ακόμη στρωματογραφία για τη διασταύρωση της. Άλλοι μελετητές έχουν εκφράσει αντίθετα ενδιαφέρον για τη θεωρία του Usai και έχουν υπογραμμίσει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και ανάλυση για την επαλήθευση της εγκυρότητάς της. Οι πιθανές επιπτώσεις της θεωρίας του Usai για τη θέση της Ατλαντίδας για την ανθρώπινη ιστορία είναι τεράστιες, καθώς θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια επανεγγραφή της αρχαίας ιστορίας και στην ανακάλυψη νέων πληροφοριών για αρχαίους πολιτισμούς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η θεωρία του Usai δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί και ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα και ανάλυση για την επαλήθευση της εγκυρότητάς της. Άλλοι μελετητές έχουν εκφράσει αντίθετα ενδιαφέρον για τη θεωρία του Usai και έχουν υπογραμμίσει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και ανάλυση για την επαλήθευση της εγκυρότητάς της. Οι πιθανές επιπτώσεις της θεωρίας του Usai για τη θέση της Ατλαντίδας για την ανθρώπινη ιστορία είναι τεράστιες, καθώς θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια επανεγγραφή της αρχαίας ιστορίας και στην ανακάλυψη νέων πληροφοριών για αρχαίους πολιτισμούς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η θεωρία του Usai δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί και ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα και ανάλυση για την επαλήθευση της εγκυρότητάς της. Άλλοι μελετητές έχουν εκφράσει αντίθετα ενδιαφέρον για τη θεωρία του Usai και έχουν υπογραμμίσει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και ανάλυση για την επαλήθευση της εγκυρότητάς της. Οι πιθανές επιπτώσεις της θεωρίας του Usai για τη θέση της Ατλαντίδας για την ανθρώπινη ιστορία είναι τεράστιες, καθώς θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια επανεγγραφή της αρχαίας ιστορίας και στην ανακάλυψη νέων πληροφοριών για αρχαίους πολιτισμούς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η θεωρία του Usai δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί και ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα και ανάλυση για την επαλήθευση της εγκυρότητάς της. καθώς θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα ξαναγράψιμο της αρχαίας ιστορίας και στην ανακάλυψη νέων πληροφοριών για τους αρχαίους πολιτισμούς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η θεωρία του Usai δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί και ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα και ανάλυση για την επαλήθευση της εγκυρότητάς της. καθώς θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα ξαναγράψιμο της αρχαίας ιστορίας και στην ανακάλυψη νέων πληροφοριών για τους αρχαίους πολιτισμούς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η θεωρία του Usai δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί και ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα και ανάλυση για την επαλήθευση της εγκυρότητάς της.

Ωκεανίνη, νύμφες του νερού, νύμφες του βουνού, είναι τα ονόματα με τα οποία ονομάζονταν οι γυναίκες της Σαρδηνίας-Κορσέ.

Νέα υπόθεση εργασίας: οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν τις γυναίκες της Σαρδηνίας “νύμφες του νερού”, “νύμφες του βουνού” . Τώρα μπορείτε να πάτε και να μελετήσετε όλες τις αναφορές που βρίσκετε στο διαδίκτυο για τις «νύμφες του νερού», και σιγά σιγά θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε ότι είναι οι γυναίκες που έζησαν στη σημερινή Σαρδηνία.

Γιατί Ωκεανίνες; Επειδή η θάλασσα γύρω από το μπλοκ Σαρδηνίας-Κορσικής ονομαζόταν Ατλαντικός Ωκεανός στην Παλαιολιθική, οπότε από την Παλαιολιθική και μετά, αν μιλούσατε για μια γυναίκα που ζούσε σε αυτήν την περιοχή, για παράδειγμα τη σημερινή Σαρδηνία και την Κορσική, θα μπορούσατε να πείτε ότι ήταν Ωκεανίνα, δηλαδή ότι προερχόταν από τον Ατλαντικό Ωκεανό, όπως στην εικόνα:

Οι φύλακες των πηγών του νερού –> τα ιερά πηγάδια της εποχής των Νουραγκικών χαίρονται στις σπηλιές, χαίρονται τις σπηλιές –> οι σπηλιές: για παράδειγμα Grotte Is Zuddas, Grotta d’Acquafredda; Σπήλαιο του Su Carroppu του Sirri στην Καρμπόνια, Σπήλαιο του Ποσειδώνα στο Αλγκέρο κ.λπ. χαίρεσαι στις σπηλιές -> τα ντόμους ντε Τζάνας αγροτικά κορίτσια -> καλά, τουλάχιστον δεν είπαν “φέρεσαι σαν βοσκοί”, είναι ήδη καλή αρχή κορίτσια των πηγών και που ζεις στο δάσος -> Σαρδηνία Ήταν όλα ένα ξύλο, στη συνέχεια μετατράπηκε σε Σιταποθήκη της Ρώμης. μυρωδάτες παρθένες –> καλά, τουλάχιστον δεν είπαν “pottaisi unu fragu purexiu”, αυτό είναι μια καλή αρχή? ντυμένος στα λευκά —> Μου έλειψε αυτό: Δεν ήξερα ότι οι Σαρδηνοί φορούσαν λευκά αρωματίστε τα αεράκια, προστατέψτε τις κατσίκες και τους βοσκούς –> εδώ είναι μια σαφής αναφορά στον αγροτικό κόσμο γενικά, αλλά είναι ακόμη και σε αρμονία με τη σύγχρονη Σαρδηνία. αγαπητός στο δάσος, με υπέροχους καρπούς -> ξαναδιαβάζοντας τώρα όλες τις αναφορές στις Θαλασσινές Νύμφες, είναι πολύ ξεκάθαρο να καταλάβουμε ότι μιλάμε για Γυναίκες της Σαρδηνίας. Όταν στη μυθολογία γράφεται: «Χ» παντρεύτηκε μια θαλάσσια νύμφη, σημαίνει απλά ότι παντρεύτηκε μια Σαρδηνία, αυτό είναι όλο. Ψάξτε όσα κείμενα θέλετε να διασταυρώσετε και σύντομα θα αρχίσετε να καταλαβαίνετε ότι σιγά σιγά σημειώνεται πρόοδος στην κατανόηση της αρχαιότητας. Αν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε σημαντική πρόοδο στην κατανόηση των νοημάτων, πρέπει επίσης να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι που κανείς δεν έχει κάνει ποτέ πριν: ΤΟΛΜΗΣΗ. Προσπαθώντας να υποθέσουμε, να θεωρητικοποιήσουμε πράγματα που οι αρχαιολόγοι δεν έχουν την πολυτέλεια να πουν γιατί θα κατέστρεφαν τη φήμη τους, να προσπαθήσουν να ΔΟΥΝ, ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ τι κανείς δεν έχει καταφέρει να δει μέχρι τώρα. Τώρα μπορούμε να προσπαθήσουμε να μελετήσουμε εκ νέου τις Ναϊάδες και τις Νηρηίδες, ξεκινώντας από αυτούς τους προβληματισμούς, για να δούμε αν είναι δυνατόν να εξαχθούν νέες σημαντικές πληροφορίες, νέες απόψεις χρήσιμες για μάθηση. Δεν έχω βρει συγκεκριμένες πληροφορίες σε άλλους ιστότοπους που να υποδηλώνουν ότι οι νύμφες του νερού ήταν απλώς γυναίκες της Σαρδηνίας, προς το παρόν φαίνεται να είναι απλώς η πεποίθησή μου. Ωστόσο, η γυναικεία φιγούρα στην ιστορία και τον πολιτισμό της Σαρδηνίας είναι απολύτως κεντρική και οι παραδόσεις της Σαρδηνίας με τους θρύλους, τις θρησκευτικές λατρείες, τις πολιτικές και λαϊκές αντιξοότητες τους συνδέονται στενά με τις μητριαρχικές ρίζες

Οι Εποπτικές Αρχές και τουλάχιστον ένα Υπουργείο της Ιταλικής Κυβέρνησης δεν απάντησαν ποτέ στα δικά μου μηνύματα (πιστοποιημένο e-mail με ισοδύναμη αξία με συστημένη αλληλογραφία με απόδειξη επιστροφής) όπου ανέφεραν την ανακάλυψη εντός 24 ωρών σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για την προμήθεια αρχαιολογικών ή Πολιτιστικής κληρονομιάς. Ίσως νόμιζαν ότι ήταν αστείο .

Επομένως:

1) Δεν τους εμπιστεύομαι δημόσια .

2) με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, έχω νομικό και ηθικό καθήκον να προστατεύσω και να διαφυλάξω τα ευρήματα που έγιναν : Δημοσιοποίησα τις ειδήσεις για να αποτρέψω την καταστροφή της ανακάλυψης και των ευρημάτων τα τελευταία χρόνια (κατεστραμμένα, υπονομευμένα, κλοπιμαία, παράνομα εξαγωγή, καταστράφηκε από ανίκανους ανθρώπους όπως άπειρο κατασκευαστικό προσωπικό που εκτελεί ελιγμούς πεδίου κ.λπ.) λόγω κρατικής κακής διαχείρισης ευρημάτων. Μάλιστα, βάσει νόμου θα είχα την υποχρέωση σιωπής, να δικαιούμαι το οικονομικό ποσοστό επί της ανακάλυψης. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η συνείδησή μου απαιτεί να δημοσιοποιήσω την είδηση ​​γιατί κατά τη γνώμη μου είναιΟι κρατικοί αξιωματούχοι που υποτίθεται ότι προστατεύουν την ανακάλυψη και τα ευρήματα (πολιτιστικά αγαθά, θησαυροί, έργα τέχνης, τεχνουργήματα, λιμάνια, χωριά, βάρκες κ.λπ.), τη διακινδυνεύουν αυτή τη στιγμή με τη φαινομενική αδιαφορία τους.

Ορισμένα Δεδομένα/Πληροφορίες που χρησιμοποιούνται σε αυτόν τον ιστότοπο διατέθηκαν από το έργο EMODnet Human Activities και το Emodnet, www.emodnet-humanactivities.eu, που χρηματοδοτείται από τη Γενική Διεύθυνση Θαλάσσιων Υποθέσεων και Αλιείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, λαμβάνοντας υπόψη το animus derelinquendi προς το corpus deelictionis, δηλώνω το εύρημα ή/και τα αντικείμενα που υπάρχουν σε αυτό Res Nullius και Res Derelicta, εκτός από διαφορετικές κανονιστικές διατάξεις που θα αξιολογούνται κατά καιρούς με τις αρμόδιες Αρχές .